Σε όλες τις περιοχές της υφηλίου όπου αναπτύχθηκαν πολλοί πολιτισμοί κατά την αρχαιότητα παρουσιάζονται  ανεξήγητα φαινόμενα για τους σημερινούς αναλυτές. Το γεγονός αυτό οφείλεται σε πάρα πολλούς παράγοντες  αλλά κυρίως στην χρονική απόσταση που έχει περάσει  και συνεπώς   την εξαφάνιση σημαντικών στοιχείων, την αδυναμία μας-και συνήθως  την άρνησή μας-να κατανοήσουμε διαφορετικές κοινωνικές δομές, ηθικές και θρησκευτικές αξίες, διαφορετικές από τις ευρωπαϊκές και κυρίως από τον υπέρμετρο εγωισμό μας να πιστεύουμε ότι αποκλειστικά εμείς είμαστε  οι κάτοχοι της αληθείας σε όλα τα επίπεδα, θρησκευτικό, πολιτικό, πολιτιστικό, ηθικό κ.λ.π. Όλα αυτά βέβαια λειτούργησαν και σαν πρόσχημα προκειμένου να αλλάξει η τρομακτική απληστία και κτηνωδία των ευρωπαίων κατακτητών (οι μέθοδοι των Ες Ες είναι σχεδόν ουμανιστικές συγκρινόμενες με τις ισπανικές) με την συνεργασία της καθολικής εκκλησίαςֹ αρκεί να σημειωθεί ότι μόλις τον 20ο αι. η καθολική εκκλησία ανεγνώρισε τους Ινδιάνους ως ανθρώπους και το 1992 ο Πάπας ζήτησε συγνώμη από τους Ινδιάνους για τον καταλυτικό ρόλο της εκκλησίας του στην γενοκτονία τους και την καταστροφή  των πολιτισμών τους σε όλη την αμερικανική ήπειρο. Μια διεισδυτική ματιά στο Περού, και όχι μόνον, θα δείξει ότι η διαδικασία αυτή συνεχίζεται με εναλλαγή εξουσιών και σχετικά πιο ήπιες μεθόδους αλλά με μεγαλύτερη ένταση.