Ο πολιτισμός της Νάσκα (300 π.Χ.-800 μ.Χ. - αβέβαιη χρονολόγηση, πιθανή εμφάνιση του πολιτισμού αυτού περί το 900 π.Χ.), που έγινε διάσημος από τις περίφημες και μυστηριώδεις "Γραμμές της Νάσκα". Σε μία έκταση 80 τετραγωνικών χιλιομέτρων, μεταξύ των πόλεων Νάσκα και Πάλπα, έχουν χαραχθεί στο έδαφος εκατοντάδες σχήματα, η πλειοψηφία των οποίων είναι γεωμετρικά (τετράγωνα, παραλληλόγραμμα, τρίγωνα, ομόκεντροι κύκλοι κ.ά.). Υπάρχουν επίσης πουλιά, αράχνες, πίθηκοι, ψάρια (καρχαρίες, φάλαινες, όρκες), λάμα και σαυροειδή. Σπανιότερες είναι οι ανθρωπόμορφες απεικονίσεις με την πλέον διάσημη εκείνη του "αστροναύτη", μιας φιγούρας 32 μέτρων, που φαίνεται να χαιρετά ενώ φέρει μια συσκευή που μπορεί να ερμηνευτεί ως σκάφανδρο.
Η περιοχή είναι μια εξαιρετικά άνυδρη έρημος, με κοκκινόχρωμη άμμο, λόγω της κάλυψης της επιφάνειας του εδάφους από οξείδιο του σιδήρου, εξ ου και το όνομά της "’Έγχρωμη Κοιλάδα" (Pampa Colorada). Επάνω στην επιφάνεια αυτή χαράχθηκαν σε αβαθή αυλάκια οι περίφημες γραμμές, οι οποίες καθίστανται εμφανείς λόγω της χρωματικής αντίθεσης εδάφους και υποστρώματος. Τα σχήματα αυτά λόγω του μεγάλου μεγέθους τους (το μεγαλύτερο έχει μήκος περίπου 200 μέτρα), είναι ορατά μόνο από τον αέρα και δεν υπάρχει φυσική έξαρση του εδάφους στην περιοχή (βουνό ή κάτι παρεμφερές), από όπου θα ήταν δυνατός ο σχεδιασμός, η επίβλεψη των εργασιών κατασκευής αλλά και παρατήρησής τους.
Οι "Γραμμές της Νάσκα" έγιναν γνωστές χάρη στην παρατηρητικότητα επιβατών αερογραμμών κατά τη δεκαετία του 1920 και λόγω του αδιαμφισβήτητου μυστηρίου που παρουσιάζουν, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον πολλών επιστημόνων, με κυρίαρχη τη φυσιογνωμία της Γερμανίδας Μαρίας Ράιχε (1903-1990), η οποία κατοικούσε στη Νάσκα από το 1948 μέχρι το θάνατό της. Πάντως μέχρι σήμερα καμία θεωρία δεν θεωρείται η επικρατέστερη, εκτός εάν πιστέψει κανείς την άποψη του Ελβετού Έρικ φον Νταίνικεν περί αρχαίων αστροναυτών. Έτσι, το θέμα παραμένει ανοικτό, διότι ανακαλύπτονται και νέα σχήματα.
Ανεξαρτήτως των γραμμών, ο πολιτισμός της Νάσκα έχει να επιδείξει εξαιρετική πολυχρωματική κεραμική, άριστη εκμετάλλευση των υπόγειων υδάτων και ένα θαυμάσιο σύστημα υδραγωγείων, τα οποία είναι σε χρήση ακόμα και σήμερα.