Η μαγευτική Κολομβία του Versus: Από την Μπογκοτά μέχρι την Καρθαγένη και το Μεντεγίν | 12.08.2025

Η ημέρα μας σήμερα είναι αφιερωμένη στην πρωτεύουσα της Κολομβίας, Μπογκοτά, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολυσύχναστα αστικά κέντρα της Λατινικής Αμερικής.

Θα ξεκινήσουμε την ξενάγησή μας από το ιστορικό κέντρο, τη λεγόμενη Καντελαρία. Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε ότι όλο το ιστορικό κέντρο θεωρείται εξαιρετικό δείγμα της ισπανικής αποικιακής αρ­χιτεκτονικής.

Εκεί βρίσκεται η Μεγάλη Πλα­τεία της Καντελαρίας, η Πλατεία Μπολίβαρ με το μεγα­λειώδες άγαλμα του απελευθερωτή της Λατινικής Αμερι­κής. Στα χρόνια της ισπανικής αποικιοκρατίας (16ος-19ος αιώνας) η Μεγάλη Πλατεία εξυπηρετούσε στρατιωτικούς σκοπούς, λειτουργούσε ως μεγάλη αγορά και επίσης διέ­θετε αρένα για ταυρομαχίες. Και φυσικά ήταν τόπος εκτέ­λεσης των εγκληματιών και των αντιφρονούντων.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας είναι ο περίφημος Καθε­δρικός Ναός, ο οποίος χτίστηκε πάνω στην πρώτη εκκλησία της πόλης η οποία οικοδομήθηκε το 1539 και διαφυλάσσει μεγάλο αριθμό χειροτεχνημάτων, υφαντών και καλλιτεχνη­μάτων των 4 αιώνων ιστορίας της. To δε παρακείμενο πα­ρεκκλήσι Nτε Σαγκράριο έχει χαρακτηριστεί ως διαμάντι της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και στεγάζει πολύτιμες αγιο­γραφίες του Ισπανού Γκρεγκόριο Βάσκες, που είναι ο βα­σικός εκφραστής της ισπανικής μπαρόκ ζωγραφικής. Πλησίον βρίσκεται επίσης το Καπιτώλιο, δείγμα της αναγεννησιακής και νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, το οποίο χτίστηκε μεταξύ 1847 και 1926 και είναι το πρώτο αρχιτεκτονικό δείγμα κυβερνη­τικών κτιρίων στη Δημοκρατία της Κολομβίας. Στο κέντρο του Καπιτωλίου βρίσκεται το Ελλειπτικό Μέγαρο, στο οποίο λαμβάνουν χώρα οι συνεδριάσεις της Βουλής και της Γε­ρουσίας. Εκεί εκτίθενται και προτομές των προηγούμενων προέδρων της χώρας, με προεξάρχοντα τον Στρατηγό Το­μάς Σιπριάνο Μποσκέρα που εξέτισε 4 θητείες. Εκεί βρίσκε­ται και η προτομή του συνθέτη Ραφαέλ Νούνιες που συνέ­θεσε τον εθνικό ύμνο της Κολομβίας. Κατά την ξενάγησή μας, θα δούμε πως τα Ισπανικά αποικιακά οικοδομήματα στέκουν επάξια δίπλα σε μοντέρνα κτήρια όπως καφέ και μουσεία, ενώ πολλά από αυτά είναι διακοσμημένα εξωτερικά με γκράφιτι.

Επόμενος σταθμός στην ξενάγησή μας είναι το Μουσείο Φερνάντο Μποτέρο, το οποίο στεγάζεται σε ένα πανέμορφο αποικιακό σπίτι. Ο Μποτέρο είναι μάλλον ο διασημότερος παγκοσμίως κολομβιανός ζωγράφος και γλύπτης της εποχής μας. Έργα του έχουν εκτεθεί και στην Ελλάδα και βρίσκονται σε μεγάλες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Χαρακτηριστικό της ζωγραφικής αλλά και της γλυπτικής του είναι τα παχύσαρκα αλλά πολύ χαριτωμένα και κωμικά μοντέλα. Στο Μουσείο θα δούμε πολλά δικά του έργα αλλά και σπουδαία δείγματα της προσωπικής του συλλογής που περιλαμβάνει έργα του Πικάσο, του Ρενουάρ, του Νταλί, του Ματίς, του Μονέ και του Τζιακομέτι.

Σειρά έχει το Μουσείο του Χρυσού όπου θα δούμε τη μό­νιμη συλλογή που απαρτίζεται από 32.000 εκθέματα και 20.000 πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους! Ας μην ξε­χνάμε ότι τα εδάφη της Κολομβίας είναι εξαιρετικά πλούσια σε κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων και πετραδιών, ιδιαιτέ­ρως σμαραγδιών… Στο μουσείο αυτό όμως θα δούμε και πολλά κεραμικά και υφαντά των ιθαγενών Κιμπάγια, Κά­λιμα, Ταϊρόνα, Σινού, Μουίσκα, Τολίμα, Τουμάκο και Μα­γκταλένα. Οι πολιτισμοί αυτών των προκολομβιανών φυ­λών καταστράφηκαν με την έλευση των κονκισταδόρες. Το Μουσείο του Χρυσού λειτουργεί από το 1939 και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα παγκοσμίως!

Η γνωριμία μας με την Μπογκοτά συνεχίζεται στη γεμάτη ζωντάνια, αρώματα και χρώματα αγορά Λα Κονκόρντια (La Concordia), στην παλιά πόλη La Candelaria. Πρόκειται για την πιο γνωστή αγορά της Μπογκοτά, γνωστή και ως District Market, που ιδρύθηκε το 1933 και συγκεντρώνει πλήθος κόσμου, ντόπιους αλλά και επισκέπτες της πόλης. Εστιατόρια, καφετέριες και πάγκοι που πωλούν φρέσκα φρούτα, φρεσκοστυμμένους χυμούς, τον φημισμένο κολομβιανό καφέ και γκουρμέ σοκολάτες, αλλά και τοπικά χειροτεχνήματα και αναμνηστικά αντικείμενα. Εδώ βρίσκει κανείς γνήσιες τοπικές γεύσεις, όπως είναι η σούπα Ajiaco και το πρώην απαγορευμένο, ελαφρώς αλκοολούχο ποτό «chicha» που φτιάχνεται από καλαμπόκι.

Τελευταία στάση μας είναι στο Ιερό της Μοντσεράτ, όπου ανεβαίνουμε με τελεφερίκ (τα εισιτήρια περιλαμβάνονται) στα περίπου 3.048 μέτρα ύψος, απολαμβάνοντας παράλληλα και την θέα με την πόλη της Μπογκοτά από τη μια πλευρά και τις Άνδεις από την άλλη.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και διανυκτέρευση. 

Αποχαιρετούμε την Μπογκοτά και ξεκινάμε το ταξίδι μας προς τα βόρεια, με προορι­σμό τη Ζιπακίρα (Zipaquirá). Μετά από περίπου μια ώρα και σαρανταπέντε λεπτά, θα φτάσουμε στη Ζιπακίρα και θα επισκεφθούμε το πιο αξιοθαύμαστο μνημείο της περιοχής: μια πελώρια εκκλησία χωρητικότητας 8.400 ατόμων, όχι χτισμένη στο επίπεδο του εδάφους, αλλά λαξεμένη στα έγκατα ενός α­λατωρυχείου! Πραγματικό επίτευγμα της μηχανικής, η Ζι­πακίρα οφείλει το όνομά της στον Ζίπα, τον αρχηγό της φυλής Μουίσκα στους οποίους ανήκαν τα αλατωρυχεία. Ο πελώριος σταυρός από αλάτι (16 μ. ύψος και 10 μ. πλά­τος) που δημιούργησε ο Κολομβιανός καλλιτέχνης Κάρλος Ενρίκε Ροντρίγκεζ, ο τρίκλιτος ναός, ο απίστευτος καθρέφτης νερού με τα οπτικά εφέ στον λαξευμένο αλατούχο βράχο αλλά κυ­ρίως η απερίγραπτη αίσθηση πως βρίσκεσαι σε έναν δια­φορετικό, αλλόκοτο κόσμο είναι που κάνουν την Ζιπακίρα μοναδική, μία αληθινή εμπειρία ζωής!

Στη συνέχεια θα αναχωρήσουμε για την πανέμορφη κωμόπολη Βίγια ντε Λέιβα (Villa de Leyva), ένα καλλιτεχνικό κέντρο με ζωγράφους, συγγραφείς, μουσικούς, χειροτέχνες, θεατρανθρώπους και κάθε λογής καλλιτεχνική δημιουργία. Με την άφιξή μας θα γνωρίσουμε αυτή την πόλη-αποικιακό κόσμημα, επισκεπτόμενοι μερικά από τα σημαντικότερα αξιοθέατά της.

Η Βίγια ντε Λέιβα μετράει ιστορία πάνω από τέσσερις  αιώνες (ιδρύθηκε το 1572 από τον Ισπανό Ερνάν Σουάρεθ ντε Βιγιαλόμπος) και όμως μοιάζει σαν να μην την έχει αγγίξει ο χρόνος. Καθώς βέβαια για (σχεδόν) όλα τα πράγματα υπάρχει μια λογική εξήγηση, στην περίπτωση της Βίγια ντε Λέιβα πρέπει να αναζητήσουμε τον λόγο στους περιορισμένους πόρους της περιοχής. Η ευρύτερη έκταση ήταν και είναι φτωχή σε πρώτες ύλες και πολύτιμα μέταλλα, με αποτέλεσμα να μην τραβήξει το ενδιαφέρον όσων αναζητούσαν πλούτο και έτσι να μείνει έξω από την «πρόοδο» που χτύπησε την πόρτα άλλων περιοχών. 

Ως αποτέλεσμα, η πόλη έχει κρατήσει το αυθεντικό της χρώμα και το αποικιακό στυλ στην αρχιτεκτονική της, πολλοί κεντρικοί δρόμοι μάλιστα, όπως και η μεγάλη κεντρική της πλατεία (η μεγαλύτερη πλατεία της χώρας, 14.000 τ.χλμ.), είναι στρωμένη με λεπτό βότσαλο. Σε αυτό, βοήθησε και το γεγονός ότι το 1954 ολόκληρη η πόλη ανακηρύχθηκε ως εθνικό μνημείο.

Ανάμεσα στα αξιοθέατα που θα δούμε είναι η πλατεία Mayor, η μεγαλύτερη πλατεία της χώρας, ο καθεδρικός ναός, το Casa de Antonio Nariño, το σπίτι του ήρωα της ανεξαρτησίας, το σπίτι του Antonio Ricaurte, ο οποίος πολέμησε υπό τις διαταγές του Μπολίβαρ και είναι γνωστός για την ηρωική του θυσία κατά τη μάχη του Σαν Ματέο, η Βουλή του Κογκρέσου, όπου στις 4 Οκτωβρίου 1812, πραγματοποιήθηκε το πρώτο Συνέδριο των Ηνωμένων Επαρχιών της Νέας Γρανάδας (όπως λεγόταν παλιά η Κολομβία) και το Μουσείο Αποικιακής Τέχνης. 

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Μουσείο Απολιθωμάτων, το οποίο ιδρύθηκε το 1977 στην τοποθεσία όπου ανακαλύφθηκε ο σκελετός ενός κρονόσαυρου, ενός θαλάσσιου ερπετού μήκους 20 μέτρων που έζησε πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια! 

Μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και επιστρέφουμε οδικώς στην Μπογκοτά. Στη διαδρομή θα κάνουμε μια στάση στις παρυφές της Βίγια ντε Λέιβα για να δούμε το μοναστήρι Έτσε (Ecce), εξαίρετης αρχιτεκτονικής αλλά και ιστορικής σημασίας για τον εκχριστιανισμό της Κολομβίας. Ο πεζόδρομος εντός του μοναστηριού είναι κατασκευασμένος από πέτρες της περιοχής, οι οποίες είναι γεμάτες με απολιθώματα και αμμωνίτες, ενώ το παρεκκλήσι  έχει έναν υπέροχο χρυσό βωμό.

Συνεχίζουμε για ένα συναρπαστικό ταξίδι πίσω στο χρόνο και συγκεκριμένα στον μύθο του Ελ Ντοράντο. Κατευθυνόμαστε προς τη λίμνη Γκουαταβίτα  εντός του δασικού καταφυγίου Cacique Guatavita και Cuchilla de Peñas Blancas. Σε αυτόν το μαγικό και μυστικιστικό τόπο, που κατά το παρελθόν κατοικούνταν από την φυλή Μουίσκα, θα θαυμάσουμε την τεράστια ποικιλία χλωρίδας και πανίδας που διαθέτουν τα δάση των Άνδεων. Μεταξύ άλλων θα δούμε κολίμπρι, γεράκια, και κοτσύφια να πετούν ανάμεσα στα πανύψηλα δέντρα με τα εξωτικά ονόματα όπως Mano de Oso, Uvos de Monte και Te de Bogotá.

Ο θρύλος του Ελ Ντοράντο έχει τις ρίζες του σε αυτή τη λίμνη και τις παραδόσεις των Μουίσκα. Όταν ένας Μουίσκα εκλεγόταν αρχηγός, τον μετέφεραν στη λίμνη Γκουαταβίτα, όπου αρχικά τον έλουζαν με μέλι και τον ράντιζαν με σκόνη χρυσού σε όλο του το σώμα, και στη συνέχεια τον παρουσίαζαν στον Θεό Ήλιο. Έπειτα, αφαιρούσε από πάνω του όλα τα αντικείμενα που ήταν ενδεδυμένος, όπως διάδημα, θώρακας, σκουλαρίκια και στέμμα, μεταξύ άλλων, και τα τοποθετούσε στο νερό μαζί με άλλες προσφορές από χρυσό και πολύτιμους λίθους της φυλής. Αυτή η συγκεκριμένη τελετή θεωρείται πως δημιούργησε τον μύθο του Ελ Ντοράντο λόγω των θησαυρών που υποτίθεται πως βρίσκονται στον πάτο της λίμνης.

Συνεχίζουμε για την Μπογκοτά. Άφιξη και μεταφορά στο ξενοδοχείο. Τακτοποίηση και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο, check-out και φεύγουμε για το αεροδρόμιο, απ’ όπου θα πάρουμε την πτήση για την Καρθαγένη, από τις ωραιότερες αποικιακές πόλεις της Λατινικής Αμερικής. Η Καρθαγένη, επισήμως Καρθαγένη των Ινδιών (ως γνωστόν ο Κολόμβος όταν ανακάλυψε την Αμερική νόμιζε ότι βρισκόταν στις Ινδίες…), ιδρύθηκε το 1533 και υπήρξε στρατηγικής σημασίας λιμάνι για τους Ισπανούς κονκισταδόρες. Διαμέσου των ποταμών Μαγκνταλένα και Σινού που

διασχίζουν την Κολομβία και εκβάλλουν στην Καραϊβική Θάλασσα μπορούσαν να ελέγξουν όλη τη χώρα (τότε Νέα Γρανάδα) και να αναπτύξουν ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς με την Ισπανία και τις υπερπόντιες κτήσεις της. Από το λιμάνι της Καρθαγένης εμπορεύονταν κυρίως περουβιανό χρυσό και εισήγαγαν σκλάβους από την Αφρική βάσει της νομοθεσίας ασιέντο, η οποία επέτρεπε στους Ισπανούς το μονοπώλιο σκλάβων από τα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής προς τις κτήσεις τους στον Νέο Κόσμο. Και προκειμένου οι Ισπανοί να προφυλάξουν την Καρθαγένη από τους πειρατές, την περιέκλεισαν με τείχη, τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα. Τα τείχη και ολόκληρη η Παλιά Πόλη που περιβάλλεται από αυτά έχουν χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Άφιξη, μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση στην Καρθαγένη.

Σήμερα θα αρχίσουμε την ξενάγησή μας απολαμβάνοντας μια πανοραμική θέα της πόλης από την εκκλησία και μοναστήρι La Popa, γνωστό και ως Popa del Galeon, το οποίο φημίζεται για το γεγονός ότι μοιάζει με την πρύμνη γαλέρας. Κατασκευάστηκε το 1606 και από εκεί μπορεί κανείς να δει μέχρι και το λιμάνι της Καρθαγένης, ένα από τα σημαντικότερα της Καραϊβικής.

Στη συνέχεια θα περάσουμε στο φρούριο Σαν Φελίπε Λόπες, το οποίο έλαβε αυτή την ονομασία προς τιμήν του ντόπιου ποιητή Δον Λουίς Κάρλος Λόπες (1883-1950), που θεωρείται εμβληματικός για τη Λατινική Αμερική και έγραψε το διάσημο σονέτο με τίτλο: «Για την γενέτειρά μου». Η σημασία αυτού του ποιητή για τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία είναι μεγάλη διότι, σύμ­φωνα με τους κριτικούς, περιέγραψε καλύτερα από κάθε άλλον τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα της Καρθαγένης και γενικότερα της Κολομβίας. Το φρούριο βρίσκεται πάνω στον λόφο Σαν Λασάρο και κατασκευάστηκε για να προ­στατευτεί η πόλη-λιμάνι από την πειρατεία. Θα περπατή­σουμε πάνω στο φρούριο και κατά την ξενάγηση θα πλη­ροφορηθούμε τον τρόπο που χτίστηκε, θα μάθουμε για τα μυ­στικά και υπόγεια περάσματά του, τις μηχανολογικές και­νοτομίες του κ.ά.

Εν συνεχεία θα περάσουμε στην Παλιά Πόλη, η οποία έχει χαρακτηριστεί μνημείο της UNESCO. Εκεί θα επισκεφτούμε τον ναό και χώρο προσηλυτισμού Σαν Πέδρο Κλαβέρ, ο ο­ποίος χτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Ο συγκεκριμένος άγιος είναι ο προστάτης των σκλάβων. Μετά θα πάμε στην περιοχή των τεχνιτών, τη λεγόμενη Μποβέδας. Εκεί θα δούμε μία σειρά από αψιδωτές πύλες. Πίσω από αυτές υ­πάρχουν αποθήκες στις οποίες μέχρι τον 18ο αιώνα φυλασσόταν ο οπλισμός της Καρθαγένης. Αργότερα και μέ­χρι τον 19ο αιώνα λειτουργούσαν ως φυλακές. Σήμερα σε αυτές τις αποθήκες στεγάζονται τεχνίτες που κατασκευά­ζουν ποικίλα τεχνουργήματα.

Το απόγευμα θα επισκεφτούμε την αποικιακή περιοχή της πόλης, ξεκινώντας από το πάρκο Μπολίβαρ, που σκιάζεται από μεγάλα δέντρα, διαθέτει τέσσερα σιντριβάνια και στο κέντρο του δεσπόζει το άγαλμα του μεγάλου απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ. Κοντά στην πλατεία βρίσκεται το παλάτι της Ιεράς Εξέτασης, το οποίο ξεχωρίζεται από τη μεγάλη εντυπωσιακή πόρτα του σε μπαρόκ στυλ. Εδώ πραγματοποιούνταν οι συνεδριάσεις της Ιεράς Εξέτασης, ενώ υπήρξε επίσης φυλακή και χώρος βασανιστηρίων των υποτιθέμενων αιρετικών και αντιπάλων της Καθολικής Εκκλησίας.

Η βόλτα μας συνεχίζεται στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου, τον Καθεδρικό ναό, ενώ θα τελειώσει στην εναλλακτική περιοχή Γκετσεμάνι. Πρόκειται για την παλιά εργατική συνοικία, η οποία είναι γεμάτη με πολύ­χρωμα σπιτάκια και πλέον θεωρείται η πιο cool περιοχή της Καρθαγένης. Βρίσκεται ακριβώς έξω από τα τείχη στις πα­ρυφές της Σάντα Μάρτα.

Η βόλτα εκεί το ηλιοβασίλεμα είναι must τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους επισκέπτες της πόλης. Στην πλατεία Τρινιδάδ κάθε σούρουπο συγκε­ντρώνονται καλλιτέχνες του δρόμου και πλανόδιοι μικρο­πωλητές με μοχίτο και όλων των ειδών το street food. Επί­σης η περιοχή Γκετσεμάνι είναι γεμάτη με εντυπωσιακά γκράφιτι. Στους τοίχους (ειδικά της οδού Σιέπρε) θα δούμε ζωγραφι­σμένα τοπικά φυτά και ζώα, τροπικά τοπία, γυναίκες με πο­λύχρωμες φορεσιές που πουλάνε φρούτα σε καλάθια που στηρίζονται στο κεφάλι. Εν ολίγοις στα γκράφιτι της Γκετσε­μάνι εικονογραφείται όλη η ζωή, η ιστορία και η κουλτούρα της Καρθαγένης με σπρέι. Διανυκτέρευση στην Καρθα­γένη.

Πρωινό στο ξενοδοχείο και πάμε να απολαύσουμε ολοήμερη εκδρομή στα Νησιά Ροζάριο (Islas del Rosario), τα μικρά, ειδυλλιακά νησάκια στις ακτές της Καραϊβικής.

Πρόκειται για ένα αρχιπέλαγος 27 νησιών που βρίσκονται περίπου 45 χιλιόμετρα από την Καρθαγένη, στα ανοικτά των ακτών της Κολομβίας. Είναι γνωστά για την εκπληκτική ομορφιά τους και τους κοραλλιογενείς υφάλους, που αποτελούν παράδεισο για τους λάτρεις της θάλασσας και του βυθού. Τα Νησιά Ροζάριο ανακηρύχθηκαν Φυσικό Εθνικό Πάρκο το 1988, για την προστασία ενός από τους σημαντικότερους κοραλλιογενείς υφάλους των κολομβιανών ακτών της Καραϊβικής.

Εμείς θα επιβιβαστούμε σε σκάφος και θα επισκεφτούμε ένα από τα νησιά Ροζάριο για να απολαύσουμε τις όμορφες παραλίες, τα κρυστάλλινα νερά και τον πλούσιο βυθό του αρχιπελάγους. Χαλαρώστε στην αμμουδιά, κολυμπήσετε με αναπνευστήρα και απολαύστε το γεύμα σας στο εξωτικό αυτό σκηνικό.

Επιστροφή στην Καρθαγένη και διανυκτέρευση.

Ημέρα ελεύθερη στην Καρθαγένη για να εξερευνήσουμε ακόμα περισσότερο την όμορφη αποικιακή πόλη στους δικούς μας ρυθμούς. Απολαύστε τις βόλτες και τις αγορές σας στη «βασίλισσα της Καραϊβικής», κάνοντας ένα ονειρικό ταξίδι στον χρόνο. Διανυκτέρευση.

Σήμερα αφήνουμε την πανέμορφη Καρθαγένη και μεταφερόμαστε αεροπορικώς στο Μεντεγίν, τη δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Κολομβίας μετά την Μπογκοτά. 

Συχνά αποκαλείται Πόλη της Συνεχούς Άνοιξης, Πρωτεύουσα των Βουνών, Πόλη των Λουλουδιών, Πρωτεύουσα των Ορχιδεών και Όμορφο Χωριό. Από το 1957 οργανώνεται εκεί κάθε άνοιξη το Φεστιβάλ των Λουλουδιών, που είναι η κύρια ατραξιόν της πόλης. Επίσης είναι η πόλη στην οποία δραστηριοποιήθηκε ο βαρόνος της κοκαΐνης Πάμπλο Εσκομπάρ αλλά και η γενέτειρα του παγκοσμίου φήμης κολομβιανού γλύπτη Φερνάντο Μποτέρο. Μετά τον θάνατο του Εσκομπάρ το 1993, η πόλη από επικίνδυνο κέντρο ναρκωτικών, στο οποίο είχε υποβαθμιστεί από τη δεκαετία του 1980, αναγεννήθηκε, και ως το 2000, εξελίχθηκε βάσει οργανωμένου κρατικού προγράμματος, σε ένα σπουδαίο πολιτιστικό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο. Αναβαθμίστηκαν οι συγκοινωνίες, ανανεώθηκαν οι κακόφημες γειτονιές, άνοιξαν εργοστάσια και λειτούργησαν νέες κρατικές υπηρεσίες για να δώσουν δουλειά στους κατοίκους, άνοιξαν μουσεία, θέατρα, σχολεία, πανεπιστήμια. Ευνοήθηκαν το εμπόριο και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Από το 2003 και μετά το αρνητικό κοινωνικό κλίμα αντιστράφηκε πλήρως. Σήμερα το Μεντεγίν είναι μία πόλη-πρότυπο κρατικής οργάνωσης, ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και κοινωνικής ευημερίας. Μ’ άλλα λόγια είναι μία πόλη που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της. 

Εμείς, αφού μεταφερθούμε και τακτοποιηθούμε στο ξενοδοχείο μας, θα ξεναγηθούμε στο Μεντεγίν με άξονα αυτήν την σπουδαία κοινωνική μεταρρύθμιση. Θα αρχίσουμε από τα σημαντικότερα τοπόσημα της δεκαετίας του 1980, όταν βασίλευε ο Εσκομπάρ και τα

καρτέλ κοκαΐνης είχαν μετατρέψει το Μεντεγίν σε μία από τις πιο επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο και θα φτάσουμε στο νέο πρόσωπο του σήμερα – μία μητρόπολη που σφύζει από ζωή.  

Θα πάμε στο πλέον πρωτοποριακό μέσο μεταφοράς της πόλης που δεν είναι άλλο τις έξι ηλεκτρικές σκάλες που συνδέουν την πρώην Νο 1 κακόφημη περιοχή του Μεντεγίν, την Κομούνα 13, με το κέντρο της πόλης. Σήμερα η Κομούνα 13 είναι μία πραγματικά ενδιαφέρουσα περιοχή γεμάτη με γκράφιτι, υπαίθριες αγορές και καλλιτέχνες του δρόμου, η οποία ζει μια δεύτερη ζωή. Βεβαίως τα σπίτια παραμένουν φαβέλες. Αλλά πλέον οι κάτοικοι δεν ντρέπονται να πουν ότι ζουν εκεί.

Όπως καταλαβαίνετε η σημερινή ιδιαίτερη ξενάγηση στο Μεντεγίν είναι ένα ζωντανό μάθημα σύγχρονης κοινωνικής και αστικής ιστορίας. Πολύ ενδιαφέρον και εξαιρετικά χρήσιμο για κάθε ταξιδιώτη. Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και διανυκτέρευση.

Σήμερα το πρόγραμμα περιλαμβάνει μία όμορφη ημερήσια εκδρομή στο γειτονικό χωριό Γκουαταπέ και στον μυστηριώδη βράχο Ελ Πενιόλ. Η οδική διαδρομή διαρκεί περίπου 2 ώρες.

Το Γκουαταπέ είναι ένα παλιό γραφικό χωριό στις Άνδεις, πρώην βασίλειο των ιθαγενών μέχρι την έλευση των κονκισταδόρες το 1811. Ο τελευταίος βασιλιάς του χωριού ονομαζόταν Γκουαταπέ και προς τιμήν του οι Ισπανοί ονόμασαν έτσι το χωριό. Χαρακτηριστικό του οικισμού είναι τα πανέμορφα χρωματιστά σπίτια – που κάνουν κάθε γειτονιά να μοιάζει με καρτ ποστάλ. Το χωριό μέχρι προσφάτως ήταν καθαρά αγροτικό και είχε ορυχεία. Όμως τη δεκαετία του 1970 κατασκευάστηκε στα περίχωρα ένα μεγάλο κρατικό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, το οποίο δημιούργησε τεχνητές λίμνες και άλλαξε ριζικά την ταυτότητά του. Το εργοστάσιο αυτό τροφοδοτεί με ενέργεια όλη την Κολομβία.

Σε μία από τις λίμνες στα περίχωρα του Γκουαταπέ βρίσκεται και ο μυστηριώδης γρανιτένιος βράχος με την ονομασία Ελ Πενιόλ. Κάποιοι λένε ότι είναι μετεωρίτης λόγω του τεράστιου μεγέθους του. Ο βράχος έχει ύψος 200 μέτρα και για να ανέβει κανείς στην κορυφή του υπάρχουν 740 σκαλοπάτια. Στην κορυφή βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία και παγκάκια για ξεκούραση και παρατήρηση της απίστευτης θέας. Στη βάση του υπάρχουν ντόπιοι μικροπωλητές που πουλάνε φρούτα, χυμούς και σουβενίρ. 

Εν συνεχεία θα κάνουμε τον γύρο της τεχνητής λίμνης με σκάφος, ενώ θα έχουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στις όχθες της και να χαλαρώσουμε. Επιστροφή στο Μεντεγίν για ξεκούραση και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση οδικώς με προορισμό τη Σάντα Φε ντε Αντιόχεια, μία από τις πιο παλιές πόλεις της Κολομβίας. Αφού διανύσουμε μια διαδρομή 56 χλμ. απολαμβάνοντας τη συγκλονιστική θέα των βουνών των Άνδεων θα φτάσουμε στην πόλη που είναι γνωστή για τα πλακόστρωτα δρομάκια της, την αποικιακή αρχιτεκτονική, τα παραδοσιακά αρχοντικά και την πλούσια ιστορία της. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η Σάντα Φε ντε Αντιόχεια έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.

Κατά την περιήγησή μας στην πόλη θα μεταφερθούμε σε ένα αναλλοίωτο σκηνικό αποικιοκρατικής εποχής. Θα μάθουμε για την τέχνη του χρυσού φιλιγκράν δίπλα σε έναν κοσμηματοπώλη της περιοχής, θα επισκεφθούμε την Puente de Occidente, μία από τις παλαιότερες και μεγαλύτερες γέφυρες στη Λατινική Αμερική, απ’ όπου θα θαυμάσουμε τον ποταμό Cauca, και θα γευτούμε την παραδοσιακή κολομβιανή κουζίνα.

Επιστροφή στο Μεντεγίν και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο, check-out και χρόνος ελεύθερος στο Μεντεγίν για τις τελευταίες βόλτες και αγορές μας στην πόλη. Έπειτα θα κατευθυνθούμε στο αεροδρόμιο όπου μας περιμένει η πτήση επιστροφής μας.

Μετά από 12 ημέρες γεμάτες εμπειρίες που θα μας συντροφεύουν μια ζωή, φτάνουμε σπίτι μας και κάνουμε ήδη σχέδια για τον προορισμό του επόμενου ταξιδιού μας!

Το παραπάνω πρόγραμμα είναι ενδεικτικό. 
Το τελικό ενημερωτικό αποστέλλεται
περίπου 3-5 ημέρες
πριν από την εκάστοτε αναχώρηση.