Εξερεύνηση ενός χαμένου κόσμου: Τα διαμάντια της Κολομβίας με Μεντεγίν και με τους μυστηριώδεις αρχαιολογικούς χώρους σε Σαν Αγκουστίν & Ποπαγιάν | 07.03.2025

Σήμερα θα αρχίσουμε την ξενάγησή μας απολαμβάνοντας μια πανοραμική θέα της πόλης από την εκκλησία και μοναστήρι La Popa, γνωστό και ως Popa del Galeon, το οποίο φημίζεται για το γεγονός ότι μοιάζει με την πρύμνη γαλέρας. Κατασκευάστηκε το 1606 και από εκεί μπορεί κανείς να δει μέχρι και το λιμάνι της Καρθαγένης, ένα από τα σημαντικότερα της Καραϊβικής.

Στη συνέχεια θα περάσουμε στο φρούριο Σαν Φελίπε Λόπες, το οποίο έλαβε αυτή την ονομασία προς τιμήν του ντόπιου ποιητή Δον Λουίς Κάρλος Λόπες (1883-1950), που θεωρείται εμβληματικός για τη Λατινική Αμερική και έγραψε το διάσημο σονέτο με τίτλο: «Για την γενέτειρά μου». Η σημασία αυτού του ποιητή για τη

λατινοαμερικανική λογοτεχνία είναι μεγάλη διότι, σύμ­φωνα με τους κριτικούς, περιέγραψε καλύτερα από κάθε άλλον τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα της Καρθαγένης και γενικότερα της Κολομβίας. Το φρούριο βρίσκεται πάνω στον λόφο Σαν Λασάρο και κατασκευάστηκε για να προ­στατευτεί η πόλη-λιμάνι από την πειρατεία. Θα περπατή­σουμε πάνω στο φρούριο και κατά την ξενάγηση θα πλη­ροφορηθούμε τον τρόπο που χτίστηκε, θα μάθουμε για τα μυ­στικά και υπόγεια περάσματά του, τις μηχανολογικές και­νοτομίες του κ.ά.

Εν συνεχεία θα περάσουμε στην Παλιά Πόλη, η οποία έχει χαρακτηριστεί μνημείο της UNESCO. Εκεί θα επισκεφτούμε τον ναό και χώρο προσηλυτισμού Σαν Πέδρο Κλαβέρ, ο ο­ποίος χτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Ο συγκεκριμένος άγιος είναι ο προστάτης των σκλάβων. Μετά θα πάμε στην περιοχή των τεχνιτών, τη λεγόμενη Μποβέδας. Εκεί θα δούμε μία σειρά από αψιδωτές πύλες. Πίσω από αυτές υ­πάρχουν αποθήκες στις οποίες μέχρι τον 18ο αιώνα φυλασσόταν ο οπλισμός της Καρθαγένης. Αργότερα και μέ­χρι τον 19ο αιώνα λειτουργούσαν ως φυλακές. Σήμερα σε αυτές τις αποθήκες στεγάζονται τεχνίτες που κατασκευά­ζουν ποικίλα τεχνουργήματα.

Το απόγευμα θα επισκεφτούμε την αποικιακή περιοχή της πόλης, ξεκινώντας από το πάρκο Μπολίβαρ, που σκιάζεται από μεγάλα δέντρα, διαθέτει τέσσερα σιντριβάνια και στο κέντρο του δεσπόζει το άγαλμα του μεγάλου απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ. Κοντά στην πλατεία βρίσκεται το παλάτι της Ιεράς Εξέτασης, το οποίο ξεχωρίζεται από τη μεγάλη εντυπωσιακή πόρτα του σε μπαρόκ στυλ. Εδώ πραγματοποιούνταν οι συνεδριάσεις της Ιεράς Εξέτασης, ενώ υπήρξε επίσης φυλακή και χώρος βασανιστηρίων των υποτιθέμενων αιρετικών και αντιπάλων της Καθολικής Εκκλησίας.

Η βόλτα μας συνεχίζεται στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου, τον Καθεδρικό ναό, ενώ θα τελειώσει στην εναλλακτική περιοχή Γκετσεμάνι. Πρόκειται για την παλιά εργατική συνοικία, η οποία είναι γεμάτη με πολύ­χρωμα σπιτάκια και πλέον θεωρείται η πιο cool περιοχή της Καρθαγένης. Βρίσκεται ακριβώς έξω από τα τείχη στις πα­ρυφές της Σάντα Μάρτα.

Η βόλτα εκεί το ηλιοβασίλεμα είναι must τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους επισκέπτες της πόλης. Στην πλατεία Τρινιδάδ κάθε σούρουπο συγκε­ντρώνονται καλλιτέχνες του δρόμου και πλανόδιοι μικρο­πωλητές με μοχίτο και όλων των ειδών το street food. Επί­σης η περιοχή Γκετσεμάνι είναι γεμάτη με εντυπωσιακά γκράφιτι. Στους τοίχους (ειδικά της οδού Σιέπρε) θα δούμε ζωγραφι­σμένα τοπικά φυτά και ζώα, τροπικά τοπία, γυναίκες με πο­λύχρωμες φορεσιές που πουλάνε φρούτα σε καλάθια που στηρίζονται στο κεφάλι. Εν ολίγοις στα γκράφιτι της Γκετσε­μάνι εικονογραφείται όλη η ζωή, η ιστορία και η κουλτούρα της Καρθαγένης με σπρέι. Διανυκτέρευση στην Καρθα­γένη.

Σήμερα θα αφήσουμε για λίγο πίσω μας την Καρθαγένη και θα ταξιδέψουμε (περίπου 20 λεπτά) μέχρι το κοντινό ψαροχώρι Λα Μποκουίλα, όπου θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την τοπική κουλτούρα αλλά και να γίνουμε ένα με το πλούσιο φυσικό τοπίο. Πρόκειται για ένα μέρος με σπουδαία ιστορία, όπου θα γνωρίσουμε την αφρικανική κοινότητα, η οποία έχει επενδύσει στη διάσωση και τη διατήρηση των πολιτιστικών παραδόσεων της αφρικανικής κληρονομιάς της.

Μόλις φτάσουμε θα ξεκινήσουμε αμέσως για μια βόλτα με κανό στη λίμνη Ciénaga de Juan Polo, για να γνωρίσουμε το πλούσιο οικοσύστημα στο μαγκρόβιο δάσος που την περιβάλλει (μαγκρόβιο λέγεται ένα είδος δάσους των υποτροπικών και τροπικών θαλάσσιων ακτών που κυριαρχείται από ανεκτικά στο αλάτι ξυλώδη φυτά).

Το ταξίδι μας μέσα στο εντυπωσιακό αυτό δάσος θα διαρκέσει περίπου 45 λεπτά, και θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την πλούσια πανίδα της περιοχής, περνώντας μέσα από φυσικές σήραγγες, στις οποίες οι ντόπιοι έχουν δώσει διάφορα ονόματα, όπως το Τούνελ της Φιλίας, της Αγάπης και της Τύχης.

Παράλληλα, θα δούμε τους ψαράδες που ζουν περιμετρικά και εκμεταλλεύονται τη ζωή της λίμνης, ενώ και διάφορα είδη πτηνών και καβουριών. Αν είμαστε τυχεροί μπορεί να εμφανιστεί στις ακτές κάποιο ρακούν ή ένας από τους υπέροχους πράσινους παπαγάλους.

Επιστρέφοντας στο κέντρο της Λα Μποκουίλα, θα περπατήσουμε κατά μήκος της παραλίας και θα δούμε πώς ζουν οι ντόπιοι, πριν επιστρέψουμε ξανά στη βάση μας.

Επιστροφή στην Καρθαγένη και διανυκτέρευση.

Μεταφορά στο αεροδρόμιο της πόλης από όπου θα πετάξουμε για το Μεντεγίν, τη δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Κολομβίας μετά την Μπογκοτά. 

Συχνά αποκαλείται Πόλη της Συνεχούς Άνοιξης, Πρωτεύουσα των Βουνών, Πόλη των Λουλουδιών, Πρωτεύουσα των Ορχιδέων και Όμορφο Χωριό. Από το 1957 οργανώνεται εδώ το περίφημο Φεστιβάλ των Λουλουδιών, που είναι η κύρια ατραξιόν της πόλης.

Επίσης είναι η πόλη στην οποία δραστηριοποιήθηκε ο βαρόνος της κοκαΐνης Πάμπλο Εσκομπάρ αλλά και η γενέτειρα του παγκοσμίου φήμης Κολομβιανού γλύπτη Φερνάντο Μποτέρο. 

Άφιξη και πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα το Μεντεγίν. Μετά τον θάνατο του Εσκομπάρ το 1993, το Μεντεγίν από επικίνδυνο κέντρο ναρκωτικών, στο οποίο είχε υποβαθμιστεί από τη δεκαετία του 1980, αναγεννήθηκε, και έως το 2000 εξελίχθηκε βάσει οργανωμένου κρατικού προγράμματος, σε ένα σπουδαίο πολιτιστικό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο. Αναβαθμίστηκαν οι συγκοινωνίες, ανανεώθηκαν οι κακόφημες γειτονιές, άνοιξαν εργοστάσια και λειτούργησαν νέες κρατικές υπηρεσίες για να δώσουν δουλειά στους κατοίκους, άνοιξαν μουσεία, θέατρα, σχολεία, πανεπιστήμια. Ευνοήθηκαν το εμπόριο και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Από το 2003 και μετά το αρνητικό κοινωνικό κλίμα αντιστράφηκε πλήρως. Σήμερα το Μεντεγίν είναι μία πόλη-πρότυπο κρατικής οργάνωσης, ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και κοινωνικής ευημερίας. Μ’ άλλα λόγια είναι μία πόλη που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της.

Η σημερινή μας ξενάγηση θα έχει ως άξονα αυτή τη σπουδαία κοινωνική μεταρρύθμιση. Θα αρχίσουμε από τα σημαντικότερα τοπόσημα της δεκαετίας του 1980, όταν βασίλευε ο Εσκομπάρ και τα καρτέλ κοκαΐνης είχαν μετατρέψει το Μεντεγίν σε μία από τις πιο επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο, και θα φτάσουμε στο νέο πρόσωπο του σήμερα – μία μητρόπολη που σφύζει από ζωή.

Θα πάμε στο πλέον πρωτοποριακό μέσο μεταφοράς της πόλης που δεν είναι άλλο από τις έξι ηλεκτρικές σκάλες που συνδέουν την πρώην Νο 1 κακόφημη περιοχή του Μεντεγίν, την Κομούνα 13, με το κέντρο της πόλης. Σήμερα η Κομούνα 13 είναι μία πραγματικά ενδιαφέρουσα περιοχή γεμάτη με γκράφιτι, υπαίθριες αγορές και καλλιτέχνες του δρόμου, η οποία ζει μια δεύτερη ζωή. Βεβαίως τα σπίτια παραμένουν φαβέλες. Αλλά πλέον οι κάτοικοι δεν ντρέπονται να πουν ότι ζουν εκεί.

Όπως καταλαβαίνετε, η σημερινή ιδιαίτερη ξενάγηση στο Μεντεγίν είναι ένα ζωντανό μάθημα σύγχρονης κοινωνικής και αστικής ιστορίας. Πολύ ενδιαφέρον και εξαιρετικά χρήσιμο για κάθε ταξιδιώτη.

Μεταφορά στο ξενοδοχείο μας. Τακτοποίηση και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο και μεταφορά στο αεροδρόμιο απ’ όπου θα πάρουμε την πτήση για την πόλη Κάλι. Από εδώ θα συνεχίσουμε οδικώς με προορισμό την πόλη Ποπαγιάν, η οποία ονομάζεται και Λευκή Πόλη, λόγω των λευκών κτι­ρίων της. Τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας και χρόνος ελεύθερος στη διάθεσή μας για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη που θα μας φιλοξενήσει. Διανυκτέρευση.

Σήμερα μετά το πρωινό μας θα ξεκινήσουμε τη μέρα μας στη μικρή πόλη Σίλβια. Πρόκειται για μια εύκρατη ορεινή περιοχή κοντά στην Ποπαγιάν, η οποία αποτελείται από όμορφα γραφικά σπίτια που περιβάλλονται από τεράστιες φυτείες ζαχαροκάλαμου. Η περιοχή κατοικείται από τους ιθαγενείς Γκουαμπιάνο, η κοινότητα των οποίων μετρά πληθυσμό 12.000 κατοίκων. Κάθε Τρίτη είναι η ημέρα που έχουν το εβδομαδιαίο παζάρι και έτσι η πόλη μετατρέπεται σε ένα πολύχρωμο και πολυσύχναστο τόπο, όπου οι ντόπιοι ντυμένοι με παραδοσιακές φορεσιές έρχονται στην αγορά της περιοχής από τα γύρω χωριά για να πουλήσουν φρούτα, λαχανικά και διάφορες χειροτεχνίες.

Εδώ, στην πόλη Σίλβια, θα επισκεφθούμε την Κάζα Παγιάν (Casa Payán), ένα αυτοδιαχειριζόμενο Κέντρο Ερμηνείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού της κοινότητας ιθαγενών Μίσακ, καθώς και τον κήπο με φαρμακευτικά φυτά που διατηρούν. Θα δούμε επίσης το φαρμακείο τους, όπου χορηγούν φυσικά φάρμακα που παράγονται από την κοινότητα, λειτουργώντας βάσει ενός μοντέλου παρόμοιου με το κολομβιανό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, στο οποίο ο παραδοσιακός γιατρός συνταγογραφεί θεραπείες και οι ασθενείς έρχονται αργότερα στο φαρμακείο για να προμηθευτούν τα φάρμακά τους. Με την επίσκεψή μας στην Κάζα Παγιάν, όχι μόνο θα μάθουμε για τη ζωή και την ιστορία αυτής της κοινότητας ιθαγενών της Κολομβίας και το πανέμορφο φυσικό τοπίο όπου κατοικούν, αλλά θα έχουμε την ευκαιρία να συμβάλουμε και στην οικονομική στήριξη της προσπάθειας διάδοσης της πολιτιστικής τους κληρονομιάς.

Επιστροφή στην Ποπαγιάν και ξενάγηση στην πόλη η οποία ιδρύθηκε το 1537. Θα περιηγηθούμε στο ιστορικό της κέντρο, όπου θα δούμε την εντυπωσιακή μπα­ρόκ αποικιακή αρχιτεκτονική σε όλο της το μεγαλείο.

Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία είναι το κατάφυτο Πάρκο Κάλντας του 16ου αιώνα. Το πάρκο σχεδιάστηκε μαζί με την ίδρυση της πόλης και αρχικά φιλοξενούσε τη δημοτική αγορά. Γύρω από αυτό χτίστηκαν τον 16ο αιώνα τα βα­σικά θρησκευτικά και κυβερνητικά κτίρια, όλα σε μπαρόκ αποικιοκρατικό στυλ. Αυτά θεωρούνται σήμερα το ορό­σημο της Ποπαγιάν, με προεξάρχοντα τον Πύργο του Ρο­λογιού που πρωτολειτούργησε το 1737. Ο μηχανισμός του ρολογιού είχε κατασκευαστεί στην Αγγλία. Μετά τον σει­σμό του 1983 που κατέστρεψε μέρος της πόλης, το ρολόι επισκευάστηκε από το ίδιο βρετανικό εργοστάσιο και επα­νατοποθετήθηκε στον Πύργο.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και διανυκτέρευση.

Αφού απολαύσουμε το πρωινό μας, κατευθυνόμαστε προς τη μικρή πόλη του Σαν Αγκουστίν, στη νότια  Κολομβία.

Καθ’ οδόν θα κάνουμε μια στάση στο Στενό του ποταμού Μαγκνταλένα για να θαυμάσουμε την υπέροχη φύση των Άνδεων. Λίγα χιλιόμετρα μακριά θα συναντήσουμε τη μικρή πόλη Ομπάντο, όπου βρίσκονται ταφικά μνημεία παρόμοια με αυτά που υπάρχουν στον αρχαιολογικό χώρο του Τιερραδέντρο, καθώς και ένα μικρό μουσείο με εκθέματα τα οποία χρονολογούνται ακόμα και πριν από αυτά του Σαν Αγκουστίν. Το πιο σημαντικό ίσως από τα εκθέματα του μουσείου είναι ένα πιστό αντίγραφο του διάσημου χρυσοποίκιλτου «φτερωτού ψαριού» ("Pez Alado"), το οποίο εκτίθεται στο Μουσείο Χρυσού της Μπογκοτά.

Άφιξη στο Σαν Αγκουστίν, την πόλη που έγινε πα­γκοσμίως διάσημη χάρη στον εξαιρετικής σημασίας αρχαι­ολογικό χώρο της, μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κλη­ρονομιάς της UNESCO, που συστήνει στον άνθρωπο του 21ου αιώνα έναν προκολομβιανό πολιτισμό χαμένο εδώ και πολλούς αιώνες.

Μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση.

Σήμερα θα αφιερώσουμε ολόκληρη την ημέρα μας στο ε­ξαιρετικής σημασίας Αρχαιολογικό Πάρκο του Σαν Αγκου­στίν. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη νε­κρόπολη στον κόσμο με την πλουσιότερη συλλογή θρησκευτικών μνημείων και μεγαλιθικών γλυπτών σε ολό­κληρη τη Λατινική Αμερική.

Ο αρχαιολογικός χώρος του Σαν Αγκουστίν περιλαμβάνει εξαιρετικά σπάνια δείγματα προκολομβιανής τέχνης, με πολύ μεγάλη συγκέντρωση θρησκευτικών μνημείων και με­γαλιθικών αγαλμάτων: θεοί και μυθικά πλάσματα, όλα αναπαρίστανται με ιδιαίτερη τεχνική που μάλιστα ποικίλλει, από τη ρεαλιστική αναπαράσταση έως την αφηρημένη τέ­χνη... Στη συντριπτική πλειονότητά τους τα ευρήματα του πάρκου χρονολογούνται από τον 1ο έως και τον 5ο μ.Χ.

αιώνα. Καλλιτέχνες και κατασκευαστές δυστυχώς παραμέ­νουν άγνωστοι, το ίδιο και ο πολιτισμός εκείνης της περιό­δου. Το πρόβλημα με τους προκολομβιανούς πολιτισμούς είναι ότι δεν είχαν αναπτύξει τη γραφή, οπότε σήμερα οι αρχαιολόγοι δεν μπορούν να έχουν καμία πληροφορία γι’ αυτούς, πέρα από τα ευρήματα.

Τα αγάλματα που θα δούμε σήμερα τα περιέγραψε πρώ­τος o Ισπανός μοναχός και εξερευνητής Χουάν ντε Σάντα Γκερτρούντις τον 18ο αιώνα στην τετράτομη αναφορά του με τίτλο «Θαύματα της Φύσης». Είναι πέτρινα και τεράστια (ύψους 7 μ.), τοποθετημένα κατά τόπους στο φαράγγι Μα­γκνταλένα. Το αρχαιολογικό πάρκο καταλαμβάνει έκταση 50 τ. χλμ. και μέσα σε αυτό βρίσκονται περί τα 500 τέτοια αγάλματα.

Επίσης, το πάρκο συνδέεται με μία μεγάλη νε­κρόπολη, στην οποία σώζονται απίθανες τοιχογραφίες πολλά ανάγλυφα και αγάλματα. Γενικώς φαίνεται ότι τα α­γάλματα αυτά φιλοτεχνήθηκαν για να προστατεύουν τους νεκρούς. Τα αγάλματα, τα ανάγλυφα και οι τοιχογραφίες αναπαρι­στούν ανθρώπινες και ζωόμορφες φιγούρες (κροκόδει­λους, νυχτερίδες, τζάγκουαρ) με πολύ κοντά πόδια. Στο πα­ρελθόν ήταν όλα επιζωγραφισμένα με έντονα χρώματα: κυρίως κίτρινο και φωτεινό κόκκινο μαζί με λευκό και μαύρο. Σήμερα βέβαια στα περισσότερα ευρήματα δεν σώζεται το χρώμα.

Θα επισκεφτούμε το Αρχαιολογικό Πάρκο Alto de los Ídolos που συγκεντρώνει τους περισσότερους τάφους και αγάλματα μετά το αρχαιολογικό πάρκο Σαν Αγκουστίν, και στη συνέχεια θα δούμε το αρχαιολογικό πάρκο Alto de las Piedras όπου θα δούμε το αινιγματικό άγαλμα «Διπλό Εγώ».

Στον δρόμο της επιστροφής στο Σαν Αγκουστίν θα κάνουμε μια στάση στους εντυπωσιακούς καταρράκτες Σάλτο ντελ Μορτίνιο (Salto del Mortiño), ύψους σχεδόν 180 μέτρων.

Διανυκτέρευση στο Σαν Αγκουστίν.

Μετά το πρωινό μας αναχωρούμε οδικώς για την πόλη Νέιβα, πρωτεύουσα της επαρχίας Ουίλα. Μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας στη Νέιβα και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και αμέσως αναχωρούμε οδικώς για την έρημο Τατακόα. Φτάνοντας στην Τατακόα αντικρίζουμε ένα τοπίο διάστικτο από φυσικούς κίονες και πελώριους κάκτους, σε ένα πορτοκαλόχρωμο σκηνικό που μοιάζει εξωπραγματικό!

Η βόλτα μας στην έρημο περιλαμβάνει τόσο οδική όσο και πεζοπορική ξενάγηση, ίσως ο καλύτερος τρόπος για να δούμε τους μοναδικούς αυτούς σχηματισμούς που έχει δημιουργήσει η βροχή και ο αέρας.

Στη συνέχεια θα επιστρέψουμε στη Νέιβα απ’ όπου θα πάρουμε την πτήση για Μπογκοτά, την πανέμορφη πρωτεύουσα στην Κολομβίας.

Η Μπογκοτά τοποθετείται γεωγραφικά σχεδόν στο κέντρο της χώρας, σε ένα οροπέδιο στη λεγόμενη Σαβάνα της Μπογκοτά. Χτισμένη μάλιστα στα 2.640 μ. από το επίπεδο της θάλασσας, αποτελεί την τρίτη ψηλότερη πρωτεύουσα του κόσμου (μόνο η Λα Πας της Βολιβίας και το Κίτο του Ισημερινού βρίσκονται ψηλότερα!). Χάρη στην πλούσια και εύφορη γη, η Μπογκοτά άνθισε γρήγορα, η υφα­ντουργία της μάλιστα παρουσίαζε εξαιρετικά δείγματα ήδη από την εποχή των πρώτων ιθαγενών. Πριν ακόμη φτάσουν στη νότια Αμερική οι Ισπανοί κονκισταδόρες, η Μπογκοτά είχε φτάσει να αποτελεί ένα ιδιαίτερα πολυπλη­θές πολιτιστικό κέντρο με επιρροή στην ευρύτερη περιοχή.

Οι πρώτοι Ευρωπαίοι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή το 1538 και από τότε εξελίχθηκε γρήγορα σε ένα από τα με­γάλα αστικά κέντρα της ισπανικής αποικιακής εξουσίας του Νέου Κόσμου. Το 1819, με την απελευθέρωσή της από τον Σιμόν Μπολίβαρ, η Μπογκοτά έγινε η πρωτεύουσα της Μεγάλης Κολομβίας, μιας συνομοσπονδίας που περιλάμ­βανε τα εδάφη των σημερινών χωρών του Παναμά, της Κολομβίας, της Βενεζουέλας και του Ισημερινού. Μετά τη διάλυση της συνομοσπονδίας, έμεινε πρωτεύουσα της Νέας Γρανάδας − η αποικιακή ονομασία της Κολομβίας.

Άφιξη, τακτοποίηση στο ξενοδοχείο, δείπνο και διανυκτέρευση.

Αφού πάρουμε το πρωινό μας αναχωρούμε αμέσως για τα βόρεια της χώρας, με προορισμό μας τη Ζιπακίρα (Zipaquirá). Στη διαδρομή θα θαυμάσουμε αμέτρητα λιβάδια γεμάτα με λουλούδια. Η καλλιέργεια λουλουδιών προσφέρει σημαντικά έσοδα στην τοπική κοινωνία.

Μετά από περίπου μια ώρα και δεκαπέντε λεπτά, θα φτάσουμε στη Ζιπακίρα και πρώτα θα επισκεφθούμε το πιο αξιοθαύμαστο μνημείο της περιοχής: μια πελώρια εκκλησία χωρητικότητας 8.400 ατόμων, όχι χτισμένη στο επίπεδο του εδάφους, αλλά λαξεμένη στα έγκατα ενός αλατωρυχείου! Πραγματικό επίτευγμα της μηχανικής, η Ζιπακίρα οφείλει το όνομά της στον Ζίπα, τον αρχηγό της φυλής Μουίσκα στους οποίους ανήκαν τα αλατωρυχεία. Ο πελώριος σταυρός από αλάτι (16 μ. ύψος και 10 μ. πλάτος) που δημιούργησε ο Κολομβιανός καλλιτέχνης Κάρλος Ενρίκε Ροντρίγκεζ, ο τρίκλιτος ναός, ο απίστευτος καθρέφτης νερού με τα οπτικά εφέ στον λαξευμένο αλατούχο βράχο αλλά κυρίως η απερίγραπτη αίσθηση πως βρίσκεσαι σε έναν διαφορετικό, αλλόκοτο κόσμο είναι που κάνουν την Ζιπακίρα μοναδική, μία αληθινή εμπειρία ζωής! 

Επιστροφή στο κέντρο της Μπογκοτά και πάμε να γνωρίσουμε τα περίφημα αποικιακά κτίρια της πόλης, που ώθησαν πολλούς κατά τον 17ο και τον 18ο αι. στο να αποκαλέ­σουν την Μπογκοτά  «Αθήνα της Νότιας Αμερι­κής».

Θα ξεκινήσουμε την ξενάγησή μας από το ιστορικό κέντρο, τη λεγόμενη Καντελαρία. Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε ότι όλο το ιστορικό κέντρο θεωρείται εξαιρετικό δείγμα της ισπανικής αποικιακής αρ­χιτεκτονικής.

Εκεί βρίσκεται η Μεγάλη Πλα­τεία της Καντελαρίας, η Πλατεία Μπολίβαρ με το μεγα­λειώδες άγαλμα του απελευθερωτή της Λατινικής Αμερι­κής. Στα χρόνια της ισπανικής αποικιοκρατίας (16ος-19ος αιώνας) η Μεγάλη Πλατεία εξυπηρετούσε στρατιωτικούς σκοπούς, λειτουργούσε ως μεγάλη αγορά και επίσης διέ­θετε αρένα για ταυρομαχίες. Και φυσικά ήταν τόπος εκτέ­λεσης των εγκληματιών και των αντιφρονούντων.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας είναι ο περίφημος Καθε­δρικός Ναός, ο οποίος χτίστηκε πάνω στην πρώτη εκκλησία της πόλης η οποία οικοδομήθηκε το 1539 και διαφυλάσσει μεγάλο αριθμό χειροτεχνημάτων, υφαντών και καλλιτεχνη­μάτων των 4 αιώνων ιστορίας της. To δε παρακείμενο πα­ρεκκλήσι Nτε Σαγκράριο έχει χαρακτηριστεί ως διαμάντι της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και στεγάζει πολύτιμες αγιο­γραφίες του Ισπανού Γκρεγκόριο Βάσκες, που είναι ο βα­σικός εκφραστής της ισπανικής μπαρόκ ζωγραφικής. Πλησίον βρίσκεται επίσης το Καπιτώλιο, δείγμα της αναγεννησιακής και νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, το οποίο χτίστηκε μεταξύ 1847 και 1926 και είναι το πρώτο αρχιτεκτονικό δείγμα κυβερνη­τικών κτιρίων στη Δημοκρατία της Κολομβίας. Στο κέντρο του Καπιτωλίου βρίσκεται το Ελλειπτικό Μέγαρο, στο οποίο λαμβάνουν χώρα οι συνεδριάσεις της Βουλής και της Γε­ρουσίας. Εκεί εκτίθενται και προτομές των προηγούμενων προέδρων της χώρας, με προεξάρχοντα τον Στρατηγό Το­μάς Σιπριάνο Μποσκέρα που εξέτισε 4 θητείες. Εκεί βρίσκε­ται και η προτομή του συνθέτη Ραφαέλ Νούνιες που συνέ­θεσε τον εθνικό ύμνο της Κολομβίας. Κατά την ξενάγησή μας, θα δούμε πως τα Ισπανικά αποικιακά οικοδομήματα στέκουν επάξια δίπλα σε μοντέρνα κτήρια όπως καφέ και μουσεία, ενώ πολλά από αυτά είναι διακοσμημένα εξωτερικά με γκράφιτι.

Επόμενος σταθμός στην ξενάγησή μας είναι το Μουσείο Φερνάντο Μποτέρο, το οποίο στεγάζεται σε ένα πανέμορφο αποικιακό σπίτι. Ο Μποτέρο είναι μάλλον ο διασημότερος παγκοσμίως κολομβιανός ζωγράφος και γλύπτης της εποχής μας. Έργα του έχουν εκτεθεί και στην Ελλάδα και βρίσκονται σε μεγάλες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Χαρακτηριστικό της ζωγραφικής αλλά και της γλυπτικής του είναι τα παχύσαρκα αλλά πολύ χαριτωμένα και κωμικά μοντέλα. Στο Μουσείο θα δούμε πολλά δικά του έργα αλλά και σπουδαία δείγματα της προσωπικής του συλλογής που περιλαμβάνει έργα του Πικάσο, του Ρενουάρ, του Νταλί, του Ματίς, του Μονέ και του Τζιακομέτι.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο, check-out και πάμε να επισκεφτούμε το Μουσείο του Χρυσού στην Μπογκοτά, όπου θα δούμε τη μό­νιμη συλλογή που απαρτίζεται από 32.000 εκθέματα και 20.000 πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους! Ας μην ξε­χνάμε ότι τα εδάφη της Κολομβίας είναι εξαιρετικά πλούσια σε κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων και πετραδιών, ιδιαιτέ­ρως σμαραγδιών… Στο μουσείο αυτό όμως θα δούμε και πολλά κεραμικά και υφαντά των ιθαγενών Κιμπάγια, Κά­λιμα, Ταϊρόνα, Σινού, Μουίσκα, Τολίμα, Τουμάκο και Μα­γκταλένα. Οι πολιτισμοί αυτών των προκολομβιανών φυ­λών καταστράφηκαν με την έλευση των κονκισταδόρες. Το Μουσείο του Χρυσού λειτουργεί από το 1939 και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα παγκοσμίως!

Στη συνέχεια θα μεταβούμε στο αεροδρόμιο για την πτήση επιστροφής μας.

Πλούσιοι σε εμπειρίες και γεμάτοι με εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες βαθιά μέσα μας για μια ζωή, επιστρέφουμε σπίτι μας ψάχνοντας ήδη για τον επόμενο προορισμό!

Το παραπάνω πρόγραμμα είναι ενδεικτικό. 
Το τελικό ενημερωτικό αποστέλλεται
περίπου 3-5 ημέρες
πριν από την εκάστοτε αναχώρηση.