Η μαγευτική Κολομβία του Versus: Από την Μπογκοτά μέχρι την Καρθαγένη και το Μεντεγίν | Απρίλιος 2025

Η ημέρα μας σήμερα είναι αφιερωμένη στην πρωτεύουσα της Κολομβίας, Μπογκοτά, ένα από τα μεγαλύτερα και πιο πολυσύχναστα αστικά κέντρα της Λατινικής Αμερικής.

Θα ξεκινήσουμε την ξενάγησή μας από το ιστορικό κέντρο, τη λεγόμενη Καντελαρία. Κατ’ αρχάς πρέπει να πούμε ότι όλο το ιστορικό κέντρο θεωρείται εξαιρετικό δείγμα της ισπανικής αποικιακής αρ­χιτεκτονικής.

Εκεί βρίσκεται η Μεγάλη Πλα­τεία της Καντελαρίας, η Πλατεία Μπολίβαρ με το μεγα­λειώδες άγαλμα του απελευθερωτή της Λατινικής Αμερι­κής. Στα χρόνια της ισπανικής αποικιοκρατίας (16ος-19ος αιώνας) η Μεγάλη Πλατεία εξυπηρετούσε στρατιωτικούς σκοπούς, λειτουργούσε ως μεγάλη αγορά και επίσης διέ­θετε αρένα για ταυρομαχίες. Και φυσικά ήταν τόπος εκτέ­λεσης των εγκληματιών και των αντιφρονούντων.

Στην ανατολική πλευρά της πλατείας είναι ο περίφημος Καθε­δρικός Ναός, ο οποίος χτίστηκε πάνω στην πρώτη εκκλησία της πόλης η οποία οικοδομήθηκε το 1539 και διαφυλάσσει μεγάλο αριθμό χειροτεχνημάτων, υφαντών και καλλιτεχνη­μάτων των 4 αιώνων ιστορίας της. To δε παρακείμενο πα­ρεκκλήσι Nτε Σαγκράριο έχει χαρακτηριστεί ως διαμάντι της εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής και στεγάζει πολύτιμες αγιο­γραφίες του Ισπανού Γκρεγκόριο Βάσκες, που είναι ο βα­σικός εκφραστής της ισπανικής μπαρόκ ζωγραφικής. Πλησίον βρίσκεται επίσης το Καπιτώλιο, δείγμα της αναγεννησιακής και νεοκλασικής αρχιτεκτονικής, το οποίο χτίστηκε μεταξύ 1847 και 1926 και είναι το πρώτο αρχιτεκτονικό δείγμα κυβερνη­τικών κτιρίων στη Δημοκρατία της Κολομβίας. Στο κέντρο του Καπιτωλίου βρίσκεται το Ελλειπτικό Μέγαρο, στο οποίο λαμβάνουν χώρα οι συνεδριάσεις της Βουλής και της Γε­ρουσίας. Εκεί εκτίθενται και προτομές των προηγούμενων προέδρων της χώρας, με προεξάρχοντα τον Στρατηγό Το­μάς Σιπριάνο Μποσκέρα που εξέτισε 4 θητείες. Εκεί βρίσκε­ται και η προτομή του συνθέτη Ραφαέλ Νούνιες που συνέ­θεσε τον εθνικό ύμνο της Κολομβίας. Κατά την ξενάγησή μας, θα δούμε πως τα Ισπανικά αποικιακά οικοδομήματα στέκουν επάξια δίπλα σε μοντέρνα κτήρια όπως καφέ και μουσεία, ενώ πολλά από αυτά είναι διακοσμημένα εξωτερικά με γκράφιτι.

Επόμενος σταθμός στην ξενάγησή μας είναι το Μουσείο Φερνάντο Μποτέρο, το οποίο στεγάζεται σε ένα πανέμορφο αποικιακό σπίτι. Ο Μποτέρο είναι μάλλον ο διασημότερος παγκοσμίως κολομβιανός ζωγράφος και γλύπτης της εποχής μας. Έργα του έχουν εκτεθεί και στην Ελλάδα και βρίσκονται σε μεγάλες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές. Χαρακτηριστικό της ζωγραφικής αλλά και της γλυπτικής του είναι τα παχύσαρκα αλλά πολύ χαριτωμένα και κωμικά μοντέλα. Στο Μουσείο θα δούμε πολλά δικά του έργα αλλά και σπουδαία δείγματα της προσωπικής του συλλογής που περιλαμβάνει έργα του Πικάσο, του Ρενουάρ, του Νταλί, του Ματίς, του Μονέ και του Τζιακομέτι.

Σειρά έχει το Μουσείο του Χρυσού όπου θα δούμε τη μό­νιμη συλλογή που απαρτίζεται από 32.000 εκθέματα και 20.000 πολύτιμους και ημιπολύτιμους λίθους! Ας μην ξε­χνάμε ότι τα εδάφη της Κολομβίας είναι εξαιρετικά πλούσια σε κοιτάσματα πολύτιμων μετάλλων και πετραδιών, ιδιαιτέ­ρως σμαραγδιών… Στο μουσείο αυτό όμως θα δούμε και πολλά κεραμικά και υφαντά των ιθαγενών Κιμπάγια, Κά­λιμα, Ταϊρόνα, Σινού, Μουίσκα, Τολίμα, Τουμάκο και Μα­γκταλένα. Οι πολιτισμοί αυτών των προκολομβιανών φυ­λών καταστράφηκαν με την έλευση των κονκισταδόρες. Το Μουσείο του Χρυσού λειτουργεί από το 1939 και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα παγκοσμίως!

Τελευταία στάση μας είναι στο Ιερό της Μοντσεράτ, όπου ανεβαίνουμε με τελεφερίκ (τα εισιτήρια περιλαμβάνονται) στα περίπου 3.048 μέτρα ύψος, απολαμβάνοντας παράλληλα και την θέα με την πόλη της Μπογκοτά από τη μια πλευρά και τις Άνδεις από την άλλη.

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και διανυκτέρευση.

Αποχαιρετούμε την Μπογκοτά και ξεκινάμε το ταξίδι μας προς τα βόρεια, με προορι­σμό τη Ζιπακίρα (Zipaquirá). Μετά από περίπου μια ώρα και σαρανταπέντε λεπτά, θα φτάσουμε στη Ζιπακίρα και θα επισκεφθούμε το πιο αξιοθαύμαστο μνημείο της περιοχής: μια πελώρια εκκλησία χωρητικότητας 8.400 ατόμων, όχι χτισμένη στο επίπεδο του εδάφους, αλλά λαξεμένη στα έγκατα ενός α­λατωρυχείου! Πραγματικό επίτευγμα της μηχανικής, η Ζι­πακίρα οφείλει το όνομά της στον Ζίπα, τον αρχηγό της φυλής Μουίσκα στους οποίους ανήκαν τα αλατωρυχεία. Ο πελώριος σταυρός από αλάτι (16 μ. ύψος και 10 μ. πλά­τος) που δημιούργησε ο Κολομβιανός καλλιτέχνης Κάρλος Ενρίκε Ροντρίγκεζ, ο τρίκλιτος ναός, ο απίστευτος καθρέφτης νερού με τα οπτικά εφέ στον λαξευμένο αλατούχο βράχο αλλά κυ­ρίως η απερίγραπτη αίσθηση πως βρίσκεσαι σε έναν δια­φορετικό, αλλόκοτο κόσμο είναι που κάνουν την Ζιπακίρα μοναδική, μία αληθινή εμπειρία ζωής!

Στη συνέχεια θα αναχωρήσουμε για την πανέμορφη κωμόπολη Βίγια ντε Λέιβα (Villa de Leyva), ένα καλλιτεχνικό κέντρο με ζωγράφους, συγγραφείς, μουσικούς, χειροτέχνες, θεατρανθρώπους και κάθε λογής καλλιτεχνική δημιουργία. 

Μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο και πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα αυτή την πόλη-αποικιακό κόσμημα, επισκεπτόμενοι μερικά από τα σημαντικότερα αξιοθέατά της.

Η Βίγια ντε Λέιβα μετράει ιστορία πάνω από τέσσερις  αιώνες (ιδρύθηκε το 1572 από τον Ισπανό Ερνάν Σουάρεθ ντε Βιγιαλόμπος) και όμως μοιάζει σαν να μην την έχει αγγίξει ο χρόνος. Καθώς βέβαια για (σχεδόν) όλα τα πράγματα υπάρχει μια λογική εξήγηση, στην περίπτωση της Βίγια ντε Λέιβα πρέπει να αναζητήσουμε τον λόγο στους περιορισμένους πόρους της περιοχής. Η ευρύτερη έκταση ήταν και είναι φτωχή σε πρώτες ύλες και πολύτιμα μέταλλα, με αποτέλεσμα να μην τραβήξει το ενδιαφέρον όσων αναζητούσαν πλούτο και έτσι να μείνει έξω από την «πρόοδο» που χτύπησε την πόρτα άλλων περιοχών. 

Ως αποτέλεσμα, η πόλη έχει κρατήσει το αυθεντικό της χρώμα και το αποικιακό στυλ στην αρχιτεκτονική της, πολλοί κεντρικοί δρόμοι μάλιστα, όπως και η μεγάλη κεντρική της πλατεία (η μεγαλύτερη πλατεία της χώρας, 14.000 τ.χλμ.), είναι στρωμένη με λεπτό βότσαλο. Σε αυτό, βοήθησε και το γεγονός ότι το 1954 ολόκληρη η πόλη ανακηρύχθηκε ως εθνικό μνημείο.

Η Βίγια ντε Λέιβα φιλοξενεί ορισμένα σπουδαία μουσεία, όπως το Μουσείο Αποικιακής Τέχνης και το Μουσείο του Luis Alberto Acuña Tapias, το οποίο θα επισκεφτούμε. Εδώ θα θαυμάσουμε μερικά από τα έργα αυτού του σημαντικού ζωγράφου, γλύπτη και συγγραφέα.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το Μουσείο Απολιθωμάτων, το οποίο ιδρύθηκε το 1977 στην τοποθεσία όπου ανακαλύφθηκε ο σκελετός ενός κρονόσαυρου, ενός θαλάσσιου ερπετού μήκους 20 μέτρων που έζησε πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια! 

Το βράδυ προτείνουμε να καθίσετε στην κεντρική πλατεία της πόλης και να χαλαρώσετε απολαμβάνοντας ένα «canelazo», το παραδοσιακό αρωματικό ποτό της περιοχής.

Πρωινό στο ξενοδοχείο μας και πριν αποχαιρετήσουμε τη Βίγια ντε Λέιβα, πάμε να δούμε το μοναστήρι Έτσε (Ecce), στις παρυφές της πόλης. Πρόκειται για ένα μοναστήρι εξαίρετης αρχιτεκτονικής αλλά και ιστορικής σημασίας για τον εκχριστιανισμό της Κολομβίας. Ο πεζόδρομος εντός του μοναστηριού είναι κατασκευασμένος από πέτρες της περιοχής, οι οποίες είναι γεμάτες με απολιθώματα και αμμωνίτες, ενώ το παρεκκλήσι έχει έναν υπέροχο χρυσό βωμό.

Έπειτα αναχωρούμε οδικώς με προορισμό το αεροδρόμιο της Μπογκοτά όπου θα επιβιβαστούμε στην πτήση με προορισμό το Μεντεγίν, τη δεύτερη πολυπληθέστερη πόλη της Κολομβίας μετά την Μπογκοτά. 

Συχνά αποκαλείται Πόλη της Συνεχούς Άνοιξης, Πρωτεύουσα των Βουνών, Πόλη των Λουλουδιών, Πρωτεύουσα των Ορχιδέων και Όμορφο Χωριό. Από το 1957 οργανώνεται εδώ το περίφημο Φεστιβάλ των Λουλουδιών, που είναι η κύρια ατραξιόν της πόλης. Επίσης είναι η πόλη στην οποία δραστηριοποιήθηκε ο βαρόνος της κοκαΐνης Πάμπλο Εσκομπάρ αλλά και η γενέτειρα του παγκοσμίου φήμης κολομβιανού γλύπτη Φερνάντο Μποτέρο. 

Άφιξη στο Μεντεγίν και μεταφορά στο ξενοδοχείο μας. Τακτοποίηση και διανυκτέρευση.

Σήμερα το πρόγραμμα περιλαμβάνει μία όμορφη ημερήσια εκδρομή στο γειτονικό χωριό Γκουαταπέ και στον μυστηριώδη βράχο Ελ Πενιόλ. Η οδική διαδρομή διαρκεί περίπου 2 ώρες.

Το Γκουαταπέ είναι ένα παλιό γραφικό χωριό στις Άνδεις, πρώην βασίλειο των ιθαγενών μέχρι την έλευση των κονκισταδόρες το 1811. Ο τελευταίος βασιλιάς του χωριού ονομαζόταν Γκουαταπέ και προς τιμήν του οι Ισπανοί ονόμασαν έτσι το χωριό. Χαρακτηριστικό του οικισμού είναι τα πανέμορφα χρωματιστά σπίτια – που κάνουν κάθε γειτονιά να μοιάζει με καρτ ποστάλ. Το χωριό μέχρι προσφάτως ήταν καθαρά αγροτικό και είχε ορυχεία. Όμως τη δεκαετία του 1970 κατασκευάστηκε στα περίχωρα ένα μεγάλο κρατικό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, το οποίο δημιούργησε τεχνητές λίμνες και άλλαξε ριζικά την ταυτότητά του. Το εργοστάσιο αυτό τροφοδοτεί με ενέργεια όλη την Κολομβία.

Σε μία από τις λίμνες στα περίχωρα του Γκουαταπέ βρίσκεται και ο μυστηριώδης γρανιτένιος βράχος με την ονομασία Ελ Πενιόλ. Κάποιοι λένε ότι είναι μετεωρίτης λόγω του τεράστιου μεγέθους του. Ο βράχος έχει ύψος 200 μέτρα και για να ανέβει κανείς στην κορυφή του υπάρχουν 740 σκαλοπάτια. Στην κορυφή βρίσκεται ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία και παγκάκια για ξεκούραση και παρατήρηση της απίστευτης θέας. Στη βάση του υπάρχουν ντόπιοι μικροπωλητές που πουλάνε φρούτα, χυμούς και σουβενίρ. 

Εν συνεχεία θα κάνουμε τον γύρο της τεχνητής λίμνης με σκάφος, ενώ θα έχουμε την ευκαιρία να περπατήσουμε στις όχθες της και να χαλαρώσουμε. Αφού απολαύσουμε ένα παραδοσιακό γεύμα σε τοπικό εστιατόριο, θα επιστρέψουμε στο Μεντεγίν για ξεκούραση και διανυκτέρευση.

Πρωινό στο ξενοδοχείο, check-out και πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα το Μεντεγίν, την πόλη που συνέδεσε - άθελά της - το όνομά της με τον Πάμπλο Εσκομπάρ. Μετά τον θάνατο του Εσκομπάρ το 1993, το Μεντεγίν από επικίνδυνο κέντρο ναρκωτικών, στο οποίο είχε υποβαθμιστεί από τη δεκαετία του 1980, αναγεννήθηκε, και έως το 2000 εξελίχθηκε βάσει οργανωμένου κρατικού προγράμματος, σε ένα σπουδαίο πολιτιστικό, βιομηχανικό και εμπορικό κέντρο. Αναβαθμίστηκαν οι συγκοινωνίες, ανανεώθηκαν οι κακόφημες γειτονιές, άνοιξαν εργοστάσια και λειτούργησαν νέες κρατικές υπηρεσίες για να δώσουν δουλειά στους κατοίκους, άνοιξαν μουσεία, θέατρα, σχολεία, πανεπιστήμια. Ευνοήθηκαν το εμπόριο και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις. Από το 2003 και μετά το αρνητικό κοινωνικό κλίμα αντιστράφηκε πλήρως. Σήμερα το Μεντεγίν είναι μία πόλη-πρότυπο κρατικής οργάνωσης, ιδιωτικής επιχειρηματικότητας και κοινωνικής ευημερίας. Μ’ άλλα λόγια είναι μία πόλη που αναγεννήθηκε από τις στάχτες της.

Η σημερινή μας ξενάγηση θα έχει ως άξονα αυτή τη σπουδαία κοινωνική μεταρρύθμιση. Θα αρχίσουμε από τα σημαντικότερα τοπόσημα της δεκαετίας του 1980, όταν βασίλευε ο Εσκομπάρ και τα καρτέλ κοκαΐνης είχαν μετατρέψει το Μεντεγίν σε μία από τις πιο επικίνδυνες πόλεις στον κόσμο, και θα φτάσουμε στο νέο πρόσωπο του σήμερα – μία μητρόπολη που σφύζει από ζωή.

Θα πάμε στο πλέον πρωτοποριακό μέσο μεταφοράς της πόλης που δεν είναι άλλο από τις έξι ηλεκτρικές σκάλες που συνδέουν την πρώην Νο 1 κακόφημη περιοχή του Μεντεγίν, την Κομούνα 13, με το κέντρο της πόλης. Σήμερα η Κομούνα 13 είναι μία πραγματικά ενδιαφέρουσα περιοχή γεμάτη με γκράφιτι, υπαίθριες αγορές και καλλιτέχνες του δρόμου, η οποία ζει μια δεύτερη ζωή. Βεβαίως τα σπίτια παραμένουν φαβέλες. Αλλά πλέον οι κάτοικοι δεν ντρέπονται να πουν ότι ζουν εκεί.

Όπως καταλαβαίνετε, η σημερινή ιδιαίτερη ξενάγηση στο Μεντεγίν είναι ένα ζωντανό μάθημα σύγχρονης κοινωνικής και αστικής ιστορίας. Πολύ ενδιαφέρον και εξαιρετικά χρήσιμο για κάθε ταξιδιώτη.

Φεύγουμε στη συνέχεια για το αεροδρόμιο, απ’ όπου θα πάρουμε την πτήση για την Καρθαγένη, από τις ωραιότερες αποικιακές πόλεις της Λατινικής Αμερικής. Η Καρθαγένη, επισήμως Καρθαγένη των Ινδιών (ως γνωστόν ο Κολόμβος όταν ανακάλυψε την Αμερική νόμιζε ότι βρισκόταν στις Ινδίες…), ιδρύθηκε το 1533 και υπήρξε στρατηγικής σημασίας λιμάνι για τους Ισπανούς κονκισταδόρες. Διαμέσου των ποταμών Μαγκνταλένα και Σινού που διασχίζουν την Κολομβία και εκβάλλουν στην Καραϊβική Θάλασσα μπορούσαν να ελέγξουν όλη τη χώρα (τότε Νέα Γρανάδα) και να αναπτύξουν ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς με την Ισπανία και τις υπερπόντιες κτήσεις της. Από το λιμάνι της Καρθαγένης εμπορεύονταν κυρίως περουβιανό χρυσό και εισήγαγαν σκλάβους από την Αφρική βάσει της νομοθεσίας ασιέντο, η οποία επέτρεπε στους Ισπανούς το μονοπώλιο σκλάβων από τα σκλαβοπάζαρα της Αφρικής προς τις κτήσεις τους στον Νέο Κόσμο. Και προκειμένου οι Ισπανοί να προφυλάξουν την Καρθαγένη από τους πειρατές, την περιέκλεισαν με τείχη, τα οποία υπάρχουν μέχρι σήμερα. Τα τείχη και ολόκληρη η Παλιά Πόλη που περιβάλλεται από αυτά έχουν χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.

Άφιξη, μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση στην Καρθαγένη.

Σήμερα θα αρχίσουμε την ξενάγησή μας απολαμβάνοντας μια πανοραμική θέα της πόλης από την εκκλησία και μοναστήρι La Popa, γνωστό και ως Popa del Galeon, το οποίο φημίζεται για το γεγονός ότι μοιάζει με την πρύμνη γαλέρας. Κατασκευάστηκε το 1606 και από εκεί μπορεί κανείς να δει μέχρι και το λιμάνι της Καρθαγένης, ένα από τα σημαντικότερα της Καραϊβικής.

Θα συνεχίσουμε με το φρούριο Σαν Φελίπε Λόπες, το οποίο έλαβε αυτή την ονομασία προς τιμήν του ντόπιου ποιητή Δον Λουίς Κάρλος Λόπες (1883-1950), που θεωρείται εμβληματικός για τη Λατινική Αμερική και έγραψε το διάσημο σονέτο με τίτλο: «Για την γενέτειρά μου». Η σημασία αυτού του ποιητή για τη λατινοαμερικανική λογοτεχνία είναι μεγάλη διότι, σύμ­φωνα με τους κριτικούς, περιέγραψε καλύτερα από κάθε άλλον τον τρόπο ζωής και την κουλτούρα της Καρθαγένης και γενικότερα της Κολομβίας. Το φρούριο βρίσκεται πάνω στον λόφο Σαν Λασάρο και κατασκευάστηκε για να προ­στατευτεί η πόλη-λιμάνι από την πειρατεία. Θα περπατή­σουμε πάνω στο φρούριο και κατά την ξενάγηση θα πλη­ροφορηθούμε τον τρόπο που χτίστηκε, θα μάθουμε για τα μυ­στικά και υπόγεια περάσματά του, τις μηχανολογικές και­νοτομίες του κ.ά.

Εν συνεχεία θα περάσουμε στην Παλιά Πόλη, η οποία έχει χαρακτηριστεί μνημείο της UNESCO. Εκεί θα επισκεφτούμε τον ναό και χώρο προσηλυτισμού Σαν Πέδρο Κλαβέρ, ο ο­ποίος χτίστηκε στα μέσα του 17ου αιώνα. Ο συγκεκριμένος άγιος είναι ο προστάτης των σκλάβων. Μετά θα πάμε στην περιοχή των τεχνιτών, τη λεγόμενη Μποβέδας. Εκεί θα δούμε μία σειρά από αψιδωτές πύλες. Πίσω από αυτές υ­πάρχουν αποθήκες στις οποίες μέχρι τον 18ο αιώνα φυ­λάσσονταν ο οπλισμός της Καρθαγένης. Αργότερα και μέ­χρι τον 19ο αιώνα λειτουργούσαν ως φυλακές. Σήμερα σε αυτές τις αποθήκες στεγάζονται τεχνίτες που κατασκευά­ζουν ποικίλα τεχνουργήματα.

Το απόγευμα θα επισκεφτούμε την αποικιακή περιοχή της πόλης, ξεκινώντας από το πάρκο Μπολίβαρ, που σκιάζεται από μεγάλα δέντρα, διαθέτει τέσσερα σιντριβάνια και στο κέντρο του δεσπόζει το άγαλμα του μεγάλου απελευθερωτή Σιμόν Μπολίβαρ. Κοντά στην πλατεία βρίσκεται το παλάτι της Ιεράς Εξέτασης, το οποίο ξεχωρίζεται από την μεγάλη εντυπωσιακή πόρτα του σε μπαρόκ στυλ. Εδώ πραγματοποιούνταν οι συνεδριάσεις της Ιεράς Εξέτασης, ενώ υπήρξε επίσης φυλακή και χώρος βασανιστηρίων των υποτιθέμενων αιρετικών και αντιπάλων της Καθολικής Εκκλησίας.

Η βόλτα μας συνεχίζεται στην εκκλησία του Αγίου Δομινίκου, τον Καθεδρικό ναό, ενώ θα τελειώσει στην εναλλακτική περιοχή Γκετσεμάνι. Πρόκειται για την παλιά εργατική συνοικία, η οποία είναι γεμάτη με πολύ­χρωμα σπιτάκια και πλέον θεωρείται η πιο cool περιοχή της Καρθαγένης. Βρίσκεται ακριβώς έξω από τα τείχη στις πα­ρυφές της Σάντα Μάρτα. Η βόλτα εκεί το ηλιοβασίλεμα είναι must τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους επισκέπτες της πόλης. Στην πλατεία Τρινιδάδ κάθε σούρουπο συγκε­ντρώνονται καλλιτέχνες του δρόμου και πλανόδιοι μικρο­πωλητές με μοχίτο και όλων των ειδών το street food. Επί­σης η περιοχή Γκετσεμάνι είναι γεμάτη με εντυπωσιακά γκράφιτι. Στους τείχους (ειδικά της οδού Σιέπρε) θα δούμε ζωγραφι­σμένα τοπικά φυτά και ζώα, τροπικά τοπία, γυναίκες με πο­λύχρωμες φορεσιές που πουλάνε φρούτα σε καλάθια που στηρίζονται στο κεφάλι. Εν ολίγοις στα γκράφιτι της Γκετσε­μάνι εικονογραφείται όλη η ζωή, η ιστορία και η κουλτούρα της Καρθαγένης με σπρέι.

Διανυκτέρευση στην Καρθα­γένη.

Σήμερα θα αφήσουμε πίσω μας την Καρθαγένη και θα ταξιδέψουμε (περίπου 20 λεπτά) μέχρι το κοντινό ψαροχώρι Λα Μποκουίλα, όπου θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε την τοπική κουλτούρα αλλά και να γίνουμε ένα με το πλούσιο φυσικό τοπίο. Πρόκειται για ένα μέρος με σπουδαία ιστορία, όπου θα γνωρίσουμε την αφρικανική κοινότητα, η οποία έχει επενδύσει στη διάσωση και τη διατήρηση των πολιτιστικών παραδόσεων της αφρικανικής κληρονομιάς της.

Μόλις φτάσουμε θα ξεκινήσουμε αμέσως για μια βόλτα με κανό στη λίμνη Ciénaga de Juan Polo, για να γνωρίσουμε το πλούσιο οικοσύστημα στο μαγκρόβιο δάσος που την περιβάλει (μαγκρόβιο λέγεται ένα είδος δάσους των υποτροπικών και τροπικών θαλάσσιων ακτών που κυριαρχείται από ανεκτικά στο αλάτι ξυλώδη φυτά). Το ταξίδι μας μέσα στο εντυπωσιακό αυτό δάσος θα διαρκέσει περίπου 45 λεπτά, και θα έχουμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε την πλούσια πανίδα της περιοχής, περνώντας μέσα από φυσικές σήραγγες, στις οποίες οι ντόπιοι έχουν δώσει διάφορα ονόματα, όπως το Τούνελ της Φιλίας, της Αγάπης και της Τύχης.

Παράλληλα, θα δούμε τους ψαράδες που ζουν περιμετρικά και εκμεταλλεύονται τη ζωή της λίμνης, ενώ και διάφορα είδη πτηνών και καβουριών. Αν είμαστε τυχεροί μπορεί να εμφανιστεί στις ακτές κάποιο ρακούν ή ένας από τους υπέροχους πράσινους παπαγάλους.

Επιστρέφοντας στο κέντρο της Λα Μποκουίλα, θα περπατήσουμε κατά μήκος της παραλίας και θα δούμε πώς ζουν οι ντόπιοι, πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής στην Καρθαγένη. Μεταφορά στο αεροδρόμιο και επιβίβαση στην πτήση επιστροφής μας.

Πλούσιοι σε εμπειρίες και γεμάτοι με εικόνες που θα μείνουν χαραγμένες βαθιά μέσα μας για μια ζωή, επιστρέφουμε σπίτι μας ψάχνοντας ήδη για τον επόμενο προορισμό!

Το παραπάνω πρόγραμμα είναι ενδεικτικό. 
Το τελικό ενημερωτικό αποστέλλεται
περίπου 3-5 ημέρες
πριν από την εκάστοτε αναχώρηση.