Το όνομα του Εθνικού Πάρκου Τσάπαδα Διαμαντίνα που ουσιαστικά σημαίνει οροπέδιο διαμαντιών σε προϊδεάζει για την ιστορία αυτού του τόπου. Τα διαμάντια ανακαλύφθηκαν εδώ το 1844 και η ορμή των αναζητητών και των ανθρακωρύχων τους οδήγησε στο να ιδρύσουν πολλές από τις μικρές πόλεις και τους οικισμούς που περιβάλλουν την περιοχή.
Το τοπίο εδώ είναι μαγευτικό. Τα ορεινά οροπέδια του Τσάπαδα Διαμαντίνα υψώνονται σε μια μακρά και εντυπωσιακή γραμμή, σηματοδοτώντας ένα πρώτο μεγάλο φράγμα στις επίπεδες πεδιάδες του Sertao που απλώνονται έως Ατλαντικό ωκεανό. Σχηματισμένα από αρχαίους ψαμμίτες που χρονολογούνται από την εποχή που η Νότια Αμερική ήταν ενωμένη με την Αφρική, τα ψηλά οροπέδια είναι διάσπαρτα με βαθιές κοιλάδες ανάμεσα σε απόκρημνα βράχια που προκαλούν δέος σε όποιον έχει την ευκαιρία να τα θαυμάσει από κοντά και να γεμίσει το μυαλό του με μαγικές εικόνες της φύσης στα καλύτερά της.
Η θέα είναι εντυπωσιακή και συνεχώς μεταβαλλόμενη. Μεγάλες κορυφογραμμές, απομονωμένες κορυφές,  πεδιάδες σε μεγάλα υψόμετρα και κρυμμένα φαράγγια, ποτάμια και ήσυχες φυσικές πισίνες, εντυπωσιακοί καταρράκτες και σουρεαλιστικοί βραχώδεις σχηματισμοί, πράσινα λιβάδια, παράξενα φυτά και σπάνιοι κάκτοι, κάνουν αυτό τον παράδεισο ιδανικό για περιπατητές αλλά και λάτρεις της φύσης.
Το βλέμμα χάνεται στις κορυφές και ο νους διψά για μια βουτιά στα κρυστάλλινα νερά στις φυσικές πισίνες που δημιουργούν οι καταρράκτες. Ο Κατσοεϊρίνα και ο Πριμαβέρα είναι δύο από τους πιο γνωστούς που επιλέγουν οι καλά μυημένοι για αναζωογονητικές βουτιές που ξυπνά το σώμα και την ψυχή. Το Πάρκο Τσαπάδα Διαμαντίνα είναι ένα παζλ με κομμάτια που σε καλούν να τα ανακαλύψεις και να τα εξερευνήσεις. Σπηλιές από ασβεστόλιθο και χαλαζία, αλλά και υπόγεια σπήλαια δημιουργούν μυστικές διαδρομές και συστήματα που εκτείνονται σε βάθος χιλιομέτρων μέσα στα βράχια που στέκουν αιώνες εκεί.

Το ποτάμι στο Εθνικό Πάρκο Τσαπάδα Διαμαντίνα και η γύρω περιοχή είναι η χαρά των γεωλόγων. Οι φυσικές πισίνες, επίσης, που δημιουργούνται από τη διάβρωση άμμου είναι ό,τι πρέπει για να απολαύσει κανείς φυσικό υδρομασάζ. Λίγο πιο πέρα από το Πάρκο βρίσκονται οι αμμοσπηλιές του Salao de Areias, με τη χρωματιστή άμμο στα βράχια. Οι ντόπιοι τα συλλέγουν για να φτιάξουν τα παραδοσιακά αναμνηστικά από γυάλινα μπουκάλια που περιέχουν εικόνες «ζωγραφισμένες». Η περιοχή όπου εργάζονταν οι ανθρακωρύχοι είναι ακόμα ορατή και μπορεί κανείς να εξερευνήσει τα στενά ρυάκια και τις προεξοχές που άφησαν οι πολλών ετών κόποι τους.

Πάι Ινάσιο
Το Πάι Ινάσιο (Pai Inacio) είναι η πιο γνωστή κορυφή στο Τσάπαδα Διαμαντίνα, ένα επιτραπέζιο βουνό με μαγευτική θέα από την κορυφή. Χρειάζεται μια απότομη ανηφόρα 20 λεπτών για να φτάσει κανείς στη θυελλώδη κορυφή στα 1.240 μέτρα, η οποία υψώνεται προσφέρει μια εξαιρετική διαδοχή όμορφων πανοραμικών παραστάσεων, 360 μοιρών.

Lapa Doce
Το Lapa Doce είναι ένα τεράστιο σύστημα σπηλαίων που σχηματίζεται από έναν υπόγειο ποταμό και στο οποίο υπάρχει πρόσβαση μέσω μιας τεράστιας τρύπας - καταβόθρας. Το σπήλαιο εκτείνεται για περίπου 850 μέτρα μέσα στους λόφους, διαδοχικά με τεράστιες στοές και με ένα δάπεδο άμμου. Κάθε ένα είναι διάσπαρτα γεμάτο με έναν εντυπωσιακό αριθμό σταλαγμιτών και σταλακτιτών σε ό,τι σχήμα μπορεί να φανταστεί κανείς. Περιέργως μερικοί έχουν κόκκινο και λευκό χρώμα. Οι επισκέπτες χαίρονται να εντοπίζουν πάντα αυτά που έχουν πιο ανθρωπόμορφα σχήματα.

Καταρράκτης Cachoeira de Fumaca
Ο μεγαλύτερος και ίσως πιο εντυπωσιακός καταρράκτης της Βραζιλίας, ύψους 340 μέτρων, είναι ο ιδανικός προορισμός για τυχοδιώκτες και εξερευνητές που ψάχνουν το κάτι ιδιαίτερο. Παρότι οι ντόπιοι γνώριζαν τον καταρράκτης εδώ και αιώνες, έγινε γνωστός στο παγκόσμιο κοινό μόλις το 1960, όταν τον ανακάλυψε ο πιλότος Τζορτζ Γκλας.