Με κατεύθυνση το νότιο Μανχάταν εξερευνούμε τις πιο αυθεντικές γειτονιές της Νέας Υόρκης.
Θα περάσουμε στο θρυλικό Γκρίνουιτς Βίλατζ, την μποέμ καρδιά της Νέας Υόρκης. Αυτή η περιοχή, η οποία σήμερα είναι προστατευόμενη, ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα και τις αρχές του 20ού ήταν ένα μποέμ καλλιτεχνικό εκκολαπτήριο. Όλοι οι ανατρεπτικοί καλλιτέχνες είχαν εκεί τα εργαστήριά τους, εκεί ιδρύθηκε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Γουίντεϊ, εκεί γεννήθηκε το λεγόμενο Off Broadway θέατρο με τις πειραματικές παραστάσεις, εκεί το 1938 άνοιξε το Café Society, το μπαρ που εισήγαγε τη μαύρη μουσική στα καλλιτεχνικά δρώμενα της Νέας Υόρκης. Στο Café Society έπαιξαν και τραγούδησαν όλοι οι μεγάλοι θρύλοι της τζαζ, από την Μπίλι Χόλιντεϊ έως τον Τζον Κολτρέιν. Και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι. Μεταπολεμικά το μποέμ σκηνικό της γειτονιάς αυτής προχώρησε κι άλλο. Εκεί συγκεντρώθηκε η λεγόμενη Μπιτ Γενιά, η οποία έβγαλε πολλούς διάσημους λογοτέχνες, όπως ο Άλεν Γκίνσμπεργκ, ο Ουίλιαμ Μπάροουζ, ο Τζακ Κέρουακ.
Από το Γκρίνουιτς Βίλατζ θα περάσουμε, με το πούλμαν, στο ευρύτερο Γουέστ Βίλατζ και θα βρεθούμε σε μία από τις ακριβότερες περιοχές της Νέας Υόρκης, όσον αφορά το real estate, με πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Είναι μποέμ, ήταν η περιοχή της ανατροπής και της προόδου (το Γκρίνουιτς είναι τμήμα του Γουέστ Βίλατζ) και πλέον είναι η πιο chic εναλλακτική περιοχή για τους ψαγμένους Νεοϋορκέζους. Εκεί βρίσκονταν τα τηλεοπτικά διαμερίσματα-φετίχ των ηρωίδων του Sex & the City. Στη βόλτα μας θα δούμε όλα τα στέκια τους με τη σειρά: από τα κοσμικά μπαρ με τους νέους και ωραίους εργένηδες, ως το Magnolia Bakery με τα λαχταριστά καπκέικ. Και φυσικά θα δούμε παντού γύρω τα κτίρια και τα αρχοντικά από καφέ τούβλο, τα λεγόμενα Brownstone, του 19ου αι., που χαρακτηρίζουν πολλές εναλλακτικές γειτονιές.
Σε αυτό το σκηνικό είχαν γυριστεί και Τα Φιλαράκια. Στους δρόμους γύρω μας, πολλοί από αυτούς είναι πεζοδρομημένοι, σήμερα υπάρχουν όμορφα καφέ, εστιατόρια και μπαρ. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, πέρα από τα καλλιτεχνικά κινήματα, αναπτυσσόταν εκεί και ο αμερικανικός ακτιβισμός: για τα ίσα δικαιώματα μαύρων και λευκών, ανδρών και γυναικών, ετερόφυλων και ομοφυλόφιλων, υπέρ της ειρήνης, κατά του πολέμου στην Κορέα και στο Βιετνάμ κ.ά. Ακόμα και οι διανοούμενοι αναρχικοί της Νέας Υόρκης, οι λεγόμενοι Μετεωρολόγοι, τη δεκαετία του 1960, ζούσαν σε αυτά τα καφέ σπίτια και περπατούσαν στους ίδιους δρόμους που περπατάμε εμείς σήμερα.
Ακολουθούν στην ξενάγησή μας μερικές ακόμη εναλλακτικές και πολύ hot γειτονιές, όπως το πανάκριβο Σόχο, με τις ωραίες μπουτίκ, η Μικρή Ιταλία, όπου ακούς παντού ιταλικά, η Τσάιναταουν… Σε κάθε μία από αυτές τις περιοχές θα περάσουμε αρκετό χρόνο για να τις γνωρίσουμε και να απολαύσουμε την ατμόσφαιρά τους. Αυτές είναι οι πιο ζωντανές γειτονιές της πόλης, διαφορετικές από το Μανχάταν της 5ης Λεωφόρου, και πάρα πολύ ενδιαφέρουσες. Κάθε μία έχει τη δική της (εθνική) κουλτούρα.
Φυσικά θα κάνουμε και μία μεγάλη βόλτα πάνω στη νεογοτθική Γέφυρα του Μπρούκλιν για τις απαραίτητες φωτογραφίες και όχι μόνο. Η συγκεκριμένη γέφυρα είναι θρύλος. Χτίστηκε το 1903, υπήρξε για χρόνια η μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο και η πρώτη που κατασκευάστηκε με χαλύβδινα σύρματα. Φυσικά θεωρείται μνημείο αρχιτεκτονικής και μηχανικής.
Συνεχίζουμε με τη High Line. Εκεί θα δούμε μία υπερυψωμένη πεζογέφυρα που έχει γίνει κήπος και συγκεντρώνει πλήθος κόσμου, ο οποίος απολαμβάνει διάφορες δραστηριότητες. Αυτός ο κρεμαστός κήπος, τον 19ο αιώνα ήταν σιδηροδρομική γέφυρα. Από αυτήν, φορτηγά τρένα μετέφεραν τα τρόφιμα από τις βιομηχανικές γειτονιές που μόλις αφήσαμε πίσω μας (κρέατα, γαλακτοκομικά, μπισκότα κ.ά.) και τα πήγαιναν στην πόλη. Αυτή η γέφυρα κάποια στιγμή αχρηστεύτηκε και επρόκειτο να κατεδαφιστεί. Αντ’ αυτού όμως μετατράπηκε σε κήπο και προσφέρθηκε στους κατοίκους. Κάπως έτσι αναβαθμίζονται οι πρώην βιομηχανικές περιοχές και γίνονται πόλος έλξης για δημότες αλλά και επισκέπτες.
Ακολουθεί επίσκεψη στο ολοκαίνουριο Χάντσον Γιαρντς. Πρόκειται για την περιοχή όπου βρίσκονταν οι πρώην αποθήκες του Σιδηροδρόμου του Λονγκ Άιλαντ. Οι αποθήκες έπαψαν να λειτουργούν τον 20ό αιώνα και η περιοχή παρήκμασε. Ο χώρος αυτός, όμως, σήμερα έχει μετατραπεί σε ένα εντυπωσιακό αρχιτεκτονικό σύμπλεγμα, με κήπους, πλατείες, ουρανοξύστες, εμπορικά κέντρα. Εκεί βρίσκονται εστιατόρια, καταστήματα, καλλιτεχνικοί χώροι, και γενικότερα παντού διαχέεται ένα κλίμα διάδρασης. Στο Χάντσον Γιάρντς υπάρχουν δύο εμβληματικά τοπόσημα: Το Μπαλκόνι στον Ουρανό, που είναι γυάλινο, στα 100 μέτρα, κι από κει βλέπεις όλη τη Νέα Υόρκη και τον Χάντσον (είναι το ψηλότερο τέτοιο μπαλκόνι στο Δυτικό Ημισφαίριο). Και οι Σκάλες στο Πουθενά: Πρόκειται για ένα τεράστιο υπαίθριο γλυπτό-εγκατάσταση, που αποτελείται από πολλές δαιδαλώδεις σκάλες. Το κοινό, στο πλαίσιο της διάδρασης με το γλυπτικό-κατασκευαστικό έργο, ανεβαίνει τις σκάλες και κάνει υπέργειες βόλτες. Η επίσημη ονομασία του γλυπτού είναι Vessel (=σκάφος), έχει ύψος 46 μέτρα και το σχεδίασε ο βρετανός ντιζάινερ Τόμας Χέδεργουικ.
Θα μπούμε στον δήμο του Μπρούκλιν και συγκεκριμένα στην περιοχή DUMBO (Down Under the Manhattan Bridge Overpass), η οποία απλώνεται στις όχθες του Ιστ, τόσο στο Μπρούκλιν όσο και στο Μανχάταν. Η συγκεκριμένη γειτονιά ήταν καθαρά βιομηχανική, γεμάτη με τεράστιες αποθήκες εμπορευμάτων τα οποία μεταφέρονταν από τον σταθμό φεριμπόουτ του Μπρούκλιν στο Μανχάταν και στους άλλους δήμους της Νέας Υόρκης. Στα τέλη του 20ού αιώνα ολόκληρη η περιοχή αγοράστηκε από μία κατασκευαστική εταιρεία και άλλαξε εντελώς χαρακτήρα. Οι αποθήκες μετατράπηκαν σε χώρους τέχνης και πανάκριβα, πολυτελή λοφτ και οι παλιοί πλακόστρωτοι δρόμοι γέμισαν με μπουτίκ, βιβλιοπωλεία, ντελικατέσεν, εστιατόρια κ.λπ. Γρήγορα, νέοι ένοικοι της περιοχής έγιναν οι start-up εταιρείες που σχετίζονταν με τον χώρο της επικοινωνίας. Για παράδειγμα, το μεγάλο διαδικτυακό κατάστημα Etsy.com έχει την έδρα του εκεί. Τελικά το DUMBO εξελίχθηκε στο νεοϋορκέζικο κέντρο των high tech επικοινωνιών. Αυτό εκτόξευσε κι άλλο τις τιμές των ακινήτων, κι έτσι σήμερα είναι η 4η ακριβότερη περιοχή της Νέας Υόρκης. Εκεί συχνάζουν διάφοροι πασίγνωστοι σταρ, όπως η Μπιγιονσέ και η Τζένιφερ Λόπεζ που ψωνίζουν από συγκεκριμένες μπουτίκ, αλλά εκεί λένε και ότι ψήνεται η καλύτερη πίτσα της Νέας Υόρκης...
Αφού λοιπόν ολοκληρώσουμε την περιήγησή μας σε αυτήν τη μοναδική μεγαλούπολη την οποία έχουμε δει σε αμέτρητες ταινίες, επιστρέφουμε στην Times Square.