Αφήνουμε σήμερα τη Νάπολη και κατευθυνόμαστε προς τα ανατολικά, με τελικό μας προορισμό το Λέτσε.
Καθώς προσεγγίζουμε το… πέλμα της ιταλικής «μπότας», στην περιοχή της Καμπανίας, θα επισκεφτούμε την αρχαιοελληνική Ποσειδωνία, που βρέχεται από το Τυρρηνικό Πέλαγος. Η Ποσειδωνία υπήρξε σημαντική ελληνική πόλη, η οποία αργότερα έγινε ρωμαϊκή και η ονομασία της άλλαξε σε Παέστουμ. Μετά έγινε επισκοπή αλλά τελικά εγκαταλείφθηκε τον πρώιμο μεσαίωνα και έμεινε στην ησυχία της ως τον 18ο αι., όταν αναζωπυρώθηκε το ευρωπαϊκό ενδιαφέρον για την αρχαία Ρώμη και την αρχαία Ελλάδα. Εκείνη την εποχή, οι ναοί της Ποσειδωνίας μελετήθηκαν ιδιαίτερα από τους ευρωπαίους αρχιτέκτονες, και οδήγησαν τη δημιουργία του νεοκλασσικού στυλ.
Η Ποσειδωνία λοιπόν, ιδρύθηκε από τους Αχαιούς της Σύβαρης. Ήταν μια πλήρως οργανωμένη πόλη, με τείχη, οικισμό και ακρόπολη. Σε αυτή σήμερα ξεχωρίζουν τρεις τέλεια διατηρημένοι δωρικοί ναοί – δύο αφιερωμένοι στην Ήρα και ένας στην Αθηνά. Οι ναοί χρονολογούνται από το 450 έως το 550 π.Χ. Στον αρχαιολογικό χώρο, σώζονται επίσης 4,5 χλμ. των τειχών, το ρωμαϊκό φόρουμ (χτισμένο πάνω στην αρχαιοελληνική Αγορά), το αμφιθέατρο και η νεκρόπολη. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο τη Ποσειδωνίας εκτίθενται πολλά ευρήματα από την αρχαία πόλη.
Η επόμενη επίσκεψη της ημέρας μας μεταφέρει όχι απλά «πίσω στο χρόνο» αλλά σε μια άλλη… διάσταση: ερχόμαστε λοιπόν στην πόλη Ματέρα (Matera) για να ανακαλύψουμε γιατί την αποκαλούν «Καππαδοκία της Ανατολής», ανάμεσα σε πολλά άλλα προσωνύμια.
Η Ματέρα βρίσκεται στην περιοχή Μπαζιλικάτα (στην καμάρα της μπότας) και είναι χτισμένη πάνω σε φαράγγι. Κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή και θεωρείται μία από τις αρχαιότερες πόλεις στον κόσμο. Μάλλον είναι το πρώτο σημείο της Ιταλίας το οποίο κατοικήθηκε. Χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής της είναι τα λεγόμενα σάσι, δηλαδή οι σπηλιές του βράχου, οι οποίες έχουν μετατραπεί σε υπόσκαφα σπίτια με χτιστές προσόψεις. Η κατοίκηση των σάσι ήταν αδιάκοπη, σε όλες τις ιστορικές φάσης της περιοχής (ανήκε στη Μεγάλη Ελλάδα), μέχρι το 1952, όταν οι σπηλιές θεωρήθηκαν ανθυγιεινές και η κατοίκησή τους μαρτυρούσε εξαιρετικά χαμηλή ποιότητα ζωής. Τότε όλος ο πληθυσμός μεταφέρθηκε και άλλες περιοχές για να κατοικήσει σε σύγχρονα σπίτια.
Τη δεκαετία του 1980 όμως, άρχισε ένα σχέδιο αναπαλαίωσης, αναστήλωσης και διατήρησης των σάσι καθώς και των υπόσκαφων εκκλησιών της Ματέρα – οι οποίες επίσης είναι μνημείο της UNESCO. Σήμερα η προϊστορική αυτή πόλη των τρωγλοδυτών κατοικείται, αλλά και προστατεύεται ως κόρη οφθαλμού.
Μετά από αυτό το σκηνικό από παραμύθι θα κατευθυνθούμε για το Λέτσε. Αν ο χρόνος το επιτρέπει θα κάνουμε στάση και στην πόλη του Τάραντα (Taranto), από τις παλαιότερες πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας. Ο αρχαίος Τάραντας υπήρξε μάλιστα η μοναδική αποικία που ίδρυσαν οι Σπαρτιάτες!
Φτάνουμε στη συνέχεια στο Λέτσε, ακόμα μια πόλη με ιστορία πάνω από 2.000 χρόνια. Θεωρείται πως ιδρύθηκε την εποχή που ξέσπασε ο Τρωικός Πόλεμος. Η πόλη είναι πανέμορφη γεμάτη με μπαρόκ κτίρια του 17ου και του 18ου αιώνα και γι’ αυτό την αποκαλούν Φλωρεντία του Νότου. Κύριο προϊόν της είναι ο λίθος της Λέτσε, ένα είδος ροζ ασβεστόλιθου, ο οποίος επειδή είναι μαλακός, χρησιμοποιείται ευρέως στη γλυπτική. Επίσης η πόλη περιβάλλεται από 10 ελληνόφωνα χωριά που συνθέτουν την Γκρέτσια Σαλεντίνα (τμήμα της Μεγάλης Ελλάδας). Άφιξη, μεταφορά και τακτοποίηση στο ξενοδοχείο μας. Διανυκτέρευση.