4η ΗΜΕΡΑ: ΜΑΣΑΪ ΜΑΡΑ (ΣΑΦΑΡΙ)
Νωχελικά με την αυγή το Μασάι Μάρα ξυπνά. Τσίχλες και μπουλμπούλ κάνουν αισθητή τηνπαρουσία τους με ήχους. Τα αδύναμα καλέσματά τους καλύπτονται από τους βαθείς λαρυγγισμούς που βγάζουν οι χήνες πετώντας χαμηλά σε όλη την περιοχή. Μακριές ουρές από γκνου σαν τους επιβάτες ενός τρένου που περιμένουν να επιβιβαστούν εμφανίζονται μέσα από το υπόλευκο φως.
Στο βάθος ένα κοπάδι ελεφάντων δίνει την εικόνα ενός μεγαλιθικού μνημείου. Ζέβρες κινούνται πλάι στον δρόμο σκορπίζοντας σκόνη με τις οπλές τους. Παρατηρούμε πώς γνέφουν καθώς περπατούν. Είναι μια μορφή επικοινωνίας. Καθησυχάζουν η μία την άλλη. Ένα λιοντάρι καταβροχθίζει το θήραμά του. Μόλις τελειώνει, ένα σμήνος από γύπες βουτά από το γειτονικό δέντρο και αρχίζει τη μάχη για ένα κομμάτι σάρκας. Ο κυρίαρχος γύπας κερδίζει τη μάχη, αλλά απωθείται από έναν αετό. Η αέναη μάχη δυνατού και αδυνάτου στη φύση. Η καλύτερη ώρα της ημέρας για σαφάρι. Τώρα που οι άγριοι «κάτοικοι» της σαβάνας είναι στην πιο ενεργητική τους ώρα.
Επιβιβαζόμαστε στα τζιπ και παρακολουθούμε τη φύση με ευλαβική σιωπή. Βρισκόμαστε στο Μασάι Μάρα, που λόγω της μικρής του έκτασης έχει το πλεονέκτημα να είναι «πυκνοκατοικημένο», δίνοντάς μας προβάδισμα στον εντοπισμό των «ενοίκων» του: λιοντάρια, καμηλοπαρδάλεις, ρινόκεροι, ζέβρες, αγριογούρουνα, αντιλόπες, γαζέλες, στρουθοκάμηλοι και αγέλες γκνου. Οι δύο ποταμοί που το διατρέχουν, ο Μάρα και ο Τάλεκ, δίνουν νερό και άρα τροφή σε θηράματα και θηρευτές. Παράλληλα είναι γεμάτοι με κροκόδειλους και ιπποπόταμους. H αφθονία νερού και τροφής, αλλά και η μεγάλη διαθεσιμότητα θηραμάτων είναι οι λόγοι που το Μασάι Μάρα έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό άγριων ζώων στην Αφρική.
Ό,τι κι αν σας έχουν περιγράψει για την εμπειρία ενός σαφάρι, τίποτα δεν συγκρίνεται με την προσωπική αίσθηση όταν βρίσκεστε σε έναν τέτοιο παράδεισο και σε απόσταση αναπνοής από την αληθινή άγρια ζωή της Αφρικής. Διανυκτέρευση σε lodge.