Η Ζανζιβάρη υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα εμπορίας σκλάβων στην Ανατολική Αφρική. Πολύ πριν ανακαλύψουν οι Άγγλοι το εμπόριο των μαύρων, το «εξασκούσαν» οι Άραβες με κέντρο τη Ζανζιβάρη. Επί τουλάχιστον 3 αιώνες εξορμούσαν από εδώ στην αφρικανική ενδοχώρα, έχοντας την ασφάλεια του νησιού, και εκμεταλλευόμενοι τις εμφύλιες έχθρες μίσθωναν φυλές για να αλυσοδένουν τους αντιπάλους τους. Ακόμη υπάρχουν τα υπόγεια κελιά-μπουντρούμια όπου στοιβάζονταν σε τρύπες ύψους 1,50 μέτρου, δύο επί δύο, έως και 40 σκλάβοι αλυσοδεμένοι με σιδεριές, που κρέμονταν από τα ταβάνια. Όσοι επιζούσαν οδηγούνταν εκεί δίπλα, στην πλατεία όπου στεκόταν ένα τεράστιο δέντρο. Μπροστά στο δέντρο ήταν η εξέδρα. Εκεί, σε αυτό το δέντρο γινόταν η αγοραπωλησία.  Εκεί παρήλαυναν οι αγοραστές και οι πράκτορές τους, που αργότερα έγιναν οι Εγγλέζοι και οι Γάλλοι, που πλήρωναν τους Άραβες για να κάνουν τη δουλειά.  Μόνο από το 1830 έως το 1870 πωλήθηκαν περίπου 600.000 Αφρικανοί σκλάβοι μέσω Ζανζιβάρης! Την εποχή εκείνη οι σκλάβοι ήταν ένα πολύ σημαντικό «εξαγώγιμο προϊόν». Προορισμός, η Αραβία, η Περσία και τα εμπορικά κέντρα του Ινδικού Ωκεανού. Κάποιοι πωλιούνταν επίσης στις ευρωπαϊκές αγορές και έφταναν έως την Αμερική για να δουλέψουν στις φυτείες - οι Δυτικοί άρπαζαν ως επί το πλείστον πληθυσμούς από τη Δυτική Αφρική. Αυτά συνέβαιναν εδώ έως το 1870 οπότε οι Αγγλικανοί πάστορες επαναστάτησαν, ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών, έκοψαν το δέντρο και με θεμέλιο τις ρίζες του κάτω από το ιερό έχτισαν τα έτη 1873-79 τον αγγλικανικό καθεδρικό ναό που λειτουργεί έως σήμερα.