Το Κατακάλι είναι ένα παραδοσιακό ινδικό χοροθέατρο, που εξιστορεί επεισόδια από τα μεγάλα ινδικά έπη Ραμαγιάνα και Μαχαμπαράτα καθώς και ιστορίες για τις ινδικές θεότητες,χρησιμοποιώντας τη μιμική και το χορό (κάτα: ιστορία,κάλι: αναπαριστώ).
Το μακιγιάζ, τα κουστούμια, ο χορός, οι περίπλοκες εκφράσεις του προσώπου, οι στιλιζαρισμένες χειρονομίες και η μουσική αποτελούν τα βασικά του στοιχεία. Τα πρόσωπα των χορευτών βάφονται έτσι ώστε να μοιάζουν με ζωγραφισμένες μάσκες.
Παρόλο που οι ρίζες του Κατακάλι βρίσκονται στα βάθη του μακρινού παρελθόντος των ινδικών τελετουργιών, η σύγχρονη μορφή του παραδοσιακού αυτού χοροθεάτρου είναι το αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαδικασίας εξέλιξης και αφομοίωσης ποικίλων θεατρικών πρακτικών, τα οποία προέρχονται από τη γενέτειρα του Κατακάλι, την Κεράλα.

Από όλους τους ινδικούς χορούς και τα θέατρα, το Κατακάλι είναι το πιο πλούσιο σε μούντρας, δηλαδή στη γλώσσα των χειρονομιών, η οποία επιτρέπει στους ηθοποιούς να εξιστορούν με τα χέρια τους την ιστορία που διαδραματίζεται.

Οι ηθοποιοί του Κατακάλι πρέπει να μεταφέρουν στο κοινό τα συναισθήματα και τα χαρακτηριστικά του ήρωα, που υποδύονται χωρίς τη χρήση του προφορικού λόγου. Γι’ αυτόν το λόγο σημαντικό μέρος της εκπαίδευσής τους αφιερώνεται στην ανάπτυξη του ελέγχου των μυών των ματιών και του προσώπου, καθώς πρέπει να αποκτήσουν την ικανότητα να επικοινωνούν με το κοινό χρησιμοποιώντας το σώμα, τα μάτια και το πρόσωπο.