Η Δημοκρατία της Σιγκαπούρης είναι νησιωτικό ανεξάρτητο κρατίδιο της νοτιοανατολικής Ασίας και αποτελείται από το ομώνυμο νησί, με μήκος 37 περίπου χλμ. από την ανατολική μέχρι τη δυτική του άκρη και πλάτος 22 χλμ., και άλλες 58 νησίδες, που βρίσκονται κάτω από τη νότια Μαλαϊκή χερσόνησο. Τα πιο σημαντικά από αυτά τα 58 νησιά είναι τα Παλάου Τεκόνγκ και Παλάου Ουμπίν, στα βορειοδυτικά, και το νησί Μπλακάνγκ Μάτι στα νότια. Η συνολική έκταση του κρατιδίου ανέρχεται σε 692,7 τ. χλμ. (ειδικότερα η νήσος Σιγκαπούρη έχει έκταση 544 τ. χλμ.) και ο πληθυσμός του το 2002 εκτιμήθηκε στα 4.452.732 κατοίκους.
Το νησί της Σιγκαπούρης βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της χερσονήσου της Μαλάκας. Το κρατίδιο χωρίζεται από τη Μαλαισία, που περιβάλλει τις βόρειες ακτές του κράτους της Σιγκαπούρης, με το στενό πορθμό Τζοχόρ. Μια οδική αρτηρία και μια σιδηροδρομική γραμμή, που είναι χτισμένες πάνω σε μια τεχνητή λωρίδα στεριάς στον πορθμό Τζοχόρ, ενώνει τις ακτές της βόρειας Σιγκαπούρης με τη δυτική Μαλαισία. Στα νοτιοδυτικά το νησί χωρίζεται από την ινδονησιακή Σουμάτρα με τον πορθμό της Μαλάκας.
Γεωγραφία
Μορφολογία εδάφους
Η μορφολογία της Σιγκαπούρης δεν παρουσιάζει μεγάλες οροσειρές ούτε ποικιλομορφία. Τα 2/3 σχεδόν της συνολικής έκτασης είναι πεδιάδες και μόνο στο κέντρο περίπου του νησιού συναντάται ο λόφος Μπουκίτ Τίμαχ με υψόμετρο 177 μέτρα. Ένα χαμηλότερο οροπέδιο που σχηματίζεται από την εναλλαγή λόφων και διαβρωμένων κοιλάδων εκτείνεται στο ανατολικό τμήμα του. Μικροί γκρεμοί κάνουν την εμφάνισή τους κατά μήκος των νότιων και δυτικών ακτών.
Υδρογραφία
Τα μικρά υδάτινα ρεύματα του νησιού πηγάζουν από τα κεντρικά υψώματα. Ο πιο μεγάλος ποταμός είναι ο Σελέταρ και το μήκος του δεν υπερβαίνει τα 16 χλμ.