fb

Πληροφορίες για: Μεξικό

Ένα μείγμα πολιτισμών και κουλτούρας
Το Μεξικό είναι μία αλλά ταυτόχρονα και πολλές χώρες μαζί. Χώρα των αντιθέσεων από την ίδια της τη φύση: ηφαίστεια με χιονισμένες κορυφές, εκπληκτικές παραλίες, υψίπεδα κοντά στον ουρανό και τον ήλιο, ζούγκλες, άγονες πεδιάδες, ποτάμια, λίμνες, έρημοι γκρεμοί, φαράγγια και βαθιές κοιλάδες. Αρχαίοι πολιτισμοί που εξαφανίστηκαν από τους Κονκισταδόρες Ισπανούς, πυραμίδες, αποικιακά κτίρια, Ινδιάνοι, Μεστίζος, νόστιμη πικάντικη κουζίνα, τεκίλα, σομπρέρο, αιώρες, χειροτεχνήματα, συναρπαστικοί ρυθμοί και μουσική.

Μια χώρα αρχαίων μυστηρίων
To Μεξικό σας καλωσορίζει σε ένα μοναδικό και υπέροχο κόσμο, σε μια γη που περιβάλλεται ακόμα από μια αύρα μυστηρίου: τη γη των Μάγιας και των Αζτέκων.

Αξέχαστη ομορφία
Το ταξίδι σ’ αυτό το μαγευτικό μέρος, όπου η φύση απλώνει τις ρίζες της μέχρι να αγγίξει τις μαρτυρίες ενός αρχαίου κόσμου, δημιουργώντας μοναδικούς και μαγικούς συνδυασμούς, θα παραμείνει για πάντα στην καρδιά σας.

Ακαπούλκο

Μία πόλη – μύθος, η “Μέκκα” των οπαδών του ήλιου, θέρετρο των ηθοποιών, παράδεισος διασκέδασης και νυχτερινής ζωής. Ονειρεμένα τοπία, νύχτες μαγικές και ολονύχτια ξεφαντώματα. Προσθέστε εντυπωσιακά ξενοδοχεία στο στιλ του Λας Βέγκας, πρώτης τάξης εμπορικά κέντρα, παραλίες γεμάτες ηλιοκαμένα επίδοξα μοντέλα, καλογυμνασμένους σκιέρ με γραμμωμένους κοιλιακούς και άφοβους σερφίστες με αποκαλυπτικά μαγιό και θα έχετε το απόλυτο καλοκαιρινό κοκτέιλ διακοπών.

Ο Κόλπος και οι "απατεώνες"

Είναι μέσα στους πέντε πιο αξιοθαύμαστους όρμους και διάσημος ανά τον κόσμο για τους Λος Κλαβαδίστας ("απατεώνες") - ομάδες ατόμων που κάνουν ελεύθερη πτώση από γκρεμό ύψους άνω των 50 μέτρων, κρυμμένο πίσω από τα βράχια στον πορθμό Λα Κεμπράδα (La Querbrada, φαράγγι).

Εκτός από τις μαγευτικές παραλίες, το Ακαπούλκο είναι διάσημο και για τη νυχτερινή ζωή, με στέκια για όλα τα γούστα. Θα χαλαρώσετε στις τροπικές παραλίες του, κάτω από έναν φοίνικα, με κάποιο κοκτέιλ με βάση τη τεκίλα ή την καλούα, στους ήχους μεξικάνικης μουσικής από τα υπαίθρια μπαρ. Το πιο διάσημο θέρετρο στον κόσμο έχει κάτι για τον καθένα.

Το Ακαπούλκο έγινε διάσημο λόγω της μοναδικής του θέσης: δύο χερσόνησοι, που συνθέτουν δύο φαρδιά τόξα, αγκαλιάζουν τον κόλπο στον οποίο η πόλη είναι χτισμένη, όπου μεταξύ κατάλευκων ακτών και βαθυγάλανης θάλασσας, βρίσκονται διασκορπισμένα νησάκια - το μεγαλύτερο από αυτά είναι το ακατοίκητο Isla La Roqueta, στο οποίο μπορείτε να κάνετε καταδύσεις στον πλούσιο βυθό του.

Τα περισσότερα ξενοδοχεία, εστιατόρια και εμπορικά κέντρα βρίσκονται επί της λεωφόρου Minguel Aleman.

Το Zocalo είναι η κεντρική πλατεία της πόλης, με όμορφα κτίρια, μπαρ και εστιατόρια. Έξω από το Ακαπούλκο βρίσκεται το Puerto Escondido, με καλές τουριστικές υποδομές, αλλά χωρίς μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα, βασικός τουριστικός προορισμός για όσους κάνουν γουίντσερφινγκ. Τα μεγάλα κύματα εδώ δεν έχουν τίποτε να ζηλέψουν από τα διάσημα χαβανέζικα.

Στο θέρετρο Puerto Angel είναι ακόμα πιο ήσυχα και μπορείτε ακόμη και σήμερα να βρείτε μια απομονωμένη παραλία.

Η Barra Vieja είναι μια μακριά, όμορφη παραλία νοτιοανατολικά του Ακαπούλκο και αποτελεί ένα από τα ομορφότερα μέρη του, με κοκοφοίνικες, μπανανιές και εξωτικά πουλιά, που δημιουργούν μια άκρως τροπική ατμόσφαιρα.

No1 παραλία είναι η Playa La Condesa μια μακριά, φαρδιά λωρίδα μεταξύ των ξενοδοχείων Continental Acapulco και El Presidente, αγαπητή στο διεθνές jet set.

 

Ιξτάπα και Σιχουατανέχο

Το Σιχουατανέχο βρίσκεται περίπου σε απόσταση 250 χλμ βόρεια του Ακαπούλκο και μαζί με την Ιξτάπα αποτελούν έναν μοναδικό πόλο έλξης.

Το χωριουδάκι Σιχουατανέχο είναι πολύ γραφικό και τίποτα δεν είναι πιο όμορφο από τα ψηλά φοινικόδεντρα που το περιτριγυρίζουν, ενώ στην πιο τουριστική περιοχή Ιξτάπα, σε απόσταση μόλις 5 χλμ, υπάρχουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες, η μια δίπλα στην άλλη, πάνω στην παραλία. Η Ιξτάπα είναι μια πεντακάθαρη πόλη, με υψηλή τουριστική υποδομή, υπέροχα ξενοδοχεία και γραφική μαρίνα. Ένας τόπος ιδανικός για να χαρεί κανείς τη θάλασσα, να χαλαρώσει στις πισίνες, να περπατήσει στους υπέροχους πεζόδρομους με την πλούσια τροπική βλάστηση, να απολαύσει καλό φαγητό και πλούσια νυχτερινή ζωή, αλλά και χαλαρωτικά μασάζ στην παραλία – από τα καλύτερα της περιοχής!

Στο Σιχουατανέχο γυρίστηκε και η γνωστή ταινία "Η τελευταία έξοδος", στην οποία οι πρωταγωνιστές συναντιούνται ακριβώς πάνω σε αυτή την παραλία!

Στην ταινία "Όταν Ένας Άντρας Αγαπάει Μια Γυναίκα" με τον Άντυ Γκαρσία, το ζευγάρι πάει διακοπές σε ένα γραφικό ξενοδοχείο της περιοχής, τόσο ιδιαίτερο, που το κάθε δωμάτιο έχει τελείως διαφορετικό σχεδιασμό και αρχιτεκτονική και μια πισίνα που ατενίζει από ψηλά στο βράχο τον κόλπο της Ιξτάπα, δημιουργώντας ένα παραλήρημα εξωτισμού και κοσμοπολιτικής ατμόσφαιρας. Στο Versus γνωρίζουμε ποιό είναι αυτό το ξενοδοχείο και για τους λάτρεις του ιδιαίτερου, το προτείνουμε ανεπιφύλακτα.

 

Ουατούλκο

Αν θέλετε να περάσετε τις διακοπές σας σε μαγικές παραλίες και εξωτικά τοπία, αποφεύγοντας τα πλήθη, έχετε την ευκαιρία να είστε από τους πρώτους που θα ανακαλύψουν τις κρυμμένες ομορφιές του Ουατούλκο! Νέος και ακόμα άγνωστος τουριστικός προορισμός, με εννέα πανέμορφους κολπίσκους παρθένας βλάστησης, παραδείσιες παραλίες, ποταμάκια, βουνά, λόφους και κοιλάδες, είναι στην πραγματικότητα οι παραλίες της Οαχάκα στον Ειρηνικό, της πόλης με το έντονο αποικιακό χρώμα.

Περίπου 450 km νότια της Οαχάκα βρίσκεται το ανερχόμενο αστέρι του Μεξικού, που ακούει στο όνομα Bahias de Huatulco. Το Huatulco διαθέτει 30 km σχεδόν παρθένας ακτογραμμής, που κοσμείται από εννιά γραφικούς κόλπους με κρυστάλλινα νερά. Δεδομένου ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα οικοσυστήματα του Μεξικού, κάποιοι από τους κόλπους του θεωρούνται προστατευμένες ζώνες.

Σ’ αυτό το σκηνικό οικολογικών θαυμάτων, εκεί όπου συναντιούνται οι πρόποδες της Sierra Madre με τα κύματα του Ειρηνικού Ωκεανού, έχει αρχίσει να αναπτύσσεται ένας νέος παραθεριστικός παράδεισος, που θα συναγωνίζεται σε λίγο καιρό τα άλλα μεγάλα θέρετρα του Μεξικού, όπως το Cancun και το Acapulco.

Η Crucecita είναι η μικρή πόλη – "πύλη εισόδου" στις παραλίες του Huatulco. Ένα χιλιόμετρο νότια βρίσκεται o κόλπος Santa Cruz, που φιλοξενεί μερικά ξενοδοχεία κaι ένα λιμάνι. Τα πιο πολυτελή resorts συγκεντρώνονται στην παραλία Tangolunda, τέσσερα χιλιόμετρα ανατολικά. Κaι όλοι οι υπόλοιποι κόλποι όμως, έχουν εξαιρετικές αμμουδιές και διάφανα νερά. Από τις ομορφότερες παραλίες θεωρούνται η St. Augustin και η Playa La India, που αποτελεί και καλό σημείο για snorkeling.

Riviera Maya

Riviera Maya ονομάζεται η περιοχή του Μεξικού που βρέχεται από την Καραϊβική. Πρόκειται για ένα από τα πιο μαγευτικά κομμάτια της Καραϊβικής. Αφεθείτε στη μαγεία των εκθαμβωτικών νερών και των ονειρεμένων κάτασπρων παραλιών με τους κοκκοφοίνικες, στο βαθύ γαλάζιο της θάλασσας, στην καταπράσινη φύση που εκτείνεται πέρα από τον ορίζοντα και περάστε μοναδικές στιγμές που θα σας μείνουν αξέχαστες σε αυτόν τον παράδεισο, ανάμεσα στα ίχνη των Μάγιας και στις εξεζητημένες ξενοδοχειακές μονάδες, έτοιμες να ικανοποιήσουν την κάθε σας επιθυμία.

Επιλέξτε ανάμεσα σε μέρες πλήρους διασκέδασης (σε θαλάσσια πάρκα και παρθένες παραλίες) και σε μέρες εξερευνήσεων είτε στα ίχνη ενός χαμένου πολιτισμού είτε της παρθένας ζούγκλας.

Κανκούν

Το Κανκούν είναι ένα θέρετρο για όλους - από φοιτητές με προορισμένα οικονομικά, μέχρι και τους πλούσιους όλου του κόσμου.

Οι παραλίες του είναι ένας από τους κυριότερους λόγους για να το επισκεφθείτε. Η απίστευτα λευκή άμμος, λεπτή σαν πούδρα, βρίσκεται σε όλες τις παραλίες της χερσονήσου. Ο ήλιος είναι ασυνήθιστα ζεστός και τα νερά είναι κρυστάλλινα, υπέροχα, γαλανά και ήρεμα, ενώ η κοσμοπολίτικη νυχτερινή ζωή θα σας μαγέψει.

Η ανατολική πλευρά της πόλης βρέχεται από την Καραϊβική, ενώ μπροστά στις λευκές παραλίες ξεφυτρώνουν κολοσσιαία  ξενοδοχεία. Από τη δυτική πλευρά του, το Κανκούν έχει τη λιμνοθάλασσα Nichupte. Έτσι χωρίζεται στα δύο, στο νησί όπου ξεχωρίζει η Ζώνη των Ξενοδοχείων και στην κυρίως πόλη με την οποία το νησί συνδέεται με δύο γέφυρες. Η ζώνη των ξενοδοχείων είναι η περιοχή όπου υπάρχουν τα πάντα για τους επισκέπτες. Πολυτελή θέρετρα και διαμερίσματα κοιτάνε προς τη θάλασσα και διαθέτουν εκπληκτικές παροχές. Η Kukulcan Βlvd είναι ο κύριος δρόμος της πόλης και συγκεντρώνει όλες τις δραστηριότητες.

Στην πλευρά που βρίσκεται προς το Μεξικό βρίσκεται η Laguna Nichupte, ένας τεράστιος κόλπος που διαθέτει πολλές μαρίνες εστιατόρια πάνω στη θάλασσα, εμπορικά κέντρα και γήπεδα golf.

H ζώνη των ξενοδοχείων θα σας εντυπωσιάσει, λόγω του πλήθους, του μεγέθους και των  αρχιτεκτονικών ρυθμών τους, που είναι κάτι το ασυνήθιστο για τον Ευρωπαίο. Κτίσματα με δεκάδες ορόφους, μέσα σε τροπικούς κήπους, με πισίνες τεράστιων διαστάσεων, συνδυάζουν όλα τα στυλ, όλα τα υλικά, ενώ για το εσωτερικό τους η λέξη πολυτέλεια είναι λίγη.

Νυχτερινή ζωή

Ξεφαντώστε  με τεκίλα και χορό. Το Κανκούν έχει τα πάντα - από τεράστια κλαμπ με περίεργα αρχιτεκτονικά σχήματα, μέχρι ελιτίστικα εστιατόρια όπου συχνάζουν οι διασημότεροι του πλανήτη.

Playa del Carmen - Playacar

Η  Πλάια ντελ Κάρμεν, είναι ένας επίγειος παράδεισος στο κέντρο της Riviera Maya. Διαθέτει όλα όσα περιμένει κανείς από την Καραϊβική: πολυτελή ξενοδοχεία, διεθνή κουζίνα, δυνατότητες για πάσης φύσεως σπορ, νυχτερινή ζωή κλπ.

Η περιοχή, που διαθέτει πιο μικρές και πιο προσωπικές τουριστικές μονάδες, χωρίς να λείπουν βέβαια και τα μεγάλα ξενοδοχεία, είναι  πιο ήρεμη από το Κανκούν.

Διακρίνεται για τη νυχτερινή της διασκέδαση - τα bars της Quinta Avenida (5η Λεωφόρος) είναι ο τόπος συνάντησης όλων, μετά από μια μέρα στην παραλία ή μια μέρα στη ζούγκλα του Γιουκατάν. Τα μαγαζάκια που την περιβάλλουν, αλλά και τα καφέ όπου μπορείτε να γευθείτε την περίφημη σοκολάτα Mayas, και τα μπαρ με την κοσμοπολίτικη και ταυτόχρονα μυστηριακή ατμόσφαιρα των διακοπών και τους μεξικάνικους ρυθμούς, θα κάνουν τα βράδια σας αλησμόνητα.

Η Playacar είναι μια περιοχή πολυτελών ξενοδοχείων της Πλάια ντελ Κάρμεν. Η Playacar χωρίζεται σε δυο κομμάτια:  το ένα τμήμα με τις απομονωμένες αμμουδιές και τις πολύ ιδιαίτερες και πολυτελείς βίλες και resorts και το δεύτερο, που έχει κτιστεί γύρω από το γήπεδο γκολφ και έχει all inclusive resorts και ιδιωτικές βίλες.

Playa Paamul / Playa Paraiso

Επισκεφθήκαμε την παραλία Playa Paamul - ανάμεσα από την Πλάια ντελ Κάρμεν και την Ακουμάλ - και μας μάγεψε. Εκεί δοκιμάσαμε και  papadzules, τυλιχτές tortillas με σπόρους κολοκύθας και αυγό, αλλά και tostadas de cochinita pibil, tortillas με χοιρινό κρέας και καυτερή σος!

H Playa paraiso βρίσκεται βόρεια της Πλάια ντελ Κάρμεν (15 λεπτά). Έχει πολύ όμορφη λευκή αμμουδιά και πυκνή βλάστηση γύρω της.

ΑΛΛΑ ΘΕΡΕΤΡΑ ΤΗΣ RIVIERA MAYA

Στην τεράστια ακτογραμμή της Riviera Maya υπάρχουν και άλλα σημεία, εξαιρετικά γραφικά και ήσυχα, στα οποία μπορείτε να μείνετε σε μικρά boutique ξενοδοχεία ή σε μεγαλύτερα, με ιδιαίτερο χρώμα Καραϊβικής.

Μερικά από αυτά είναι:

Ακουμάλ

Πετράδι στο περιδέραιο της Riviera Maya, 100 km νότια του Κανκούν, αποτελεί το ήσυχο Ακουμάλ, με την κάτασπρη και λεπτή σαν πούδρα αμμουδιά του, το κρυστάλλινο νερό, τον θαυμάσιο κοραλλιογενή ύφαλο, ιδανικό για σνόρκελινγκ και καταδύσεις, τη βλάστηση και τους φιλικούς κατοίκους του.

Το Ακουμάλ βρίσκεται ανάμεσα στην Πλάια ντελ Κάρμεν (34 km) και το Τουλούμ και έχει έντονη μεξικάνικη ατμόσφαιρα.

Στη γλώσσα των Μάγιας, Ακουμάλ σημαίνει "το μέρος με τις χελώνες" και είναι ακόμα και σήμερα το αγαπημένο τους μέρος για να αφήνουν τα αυγά τους.

Αυτό όμως που κάνει συναρπαστικό αυτόν τον προορισμό στους ξένους, είναι οι θεαματικοί κολπίσκοι με τις μεταξένιες αμμουδιές, τα νερά με τα γλυκά κύματα να σβήνουν στις σπηλιές και στα υπόγεια ποταμάκια, αλλά και η χαλαρωτική ατμόσφαιρα διακοπών και η δυνατότητα να δει κανείς από κοντά τον πραγματικό τρόπο ζωής των κατοίκων της Riviera Maya.

Επισκεφθείτε το γειτονικό Xcalacoco, που η παρθένα του ομορφιά πραγματικά καταπλήσσει τους επισκέπτες.

 

Πουέρτο Αβεντούρας

Το Πουέρτο Αβεντούρας βρίσκεται μόλις 18 km νότια της Πλάια ντελ Κάρμεν (περίπου 20 λεπτά) και 84 km νότια του Κανκούν.

Έχει πολυτελή μαρίνα, γήπεδα γκολφ, τένις και υπέροχη παραλία - μια από τις πιο όμορφες αμμώδεις παραλίες όλης της Ριβιέρας. Το θέρετρο αυτό συνδυάζει ήσυχη ατμόσφαιρα διακοπών με υπέροχη τροπική ομορφιά.

Η κύρια παραλία βρίσκεται στον κόλπο Fatima, αρχίζει από το ξενοδοχείο Chac Hal και τελειώνει στην Grand Peninsula.

Στο Πουέρτο Αβεντούρας μπορείτε να κάνετε ήσυχα το μπάνιο σας, χωρίς πολυκοσμία ακόμα και κατά τις υψηλές τουριστικές περιόδους και να απολαύσετε την Καραϊβική.

Το Τουλούμ βρίσκεται 40 λεπτά  από εδώ, ενώ το νησάκι Κοζουμέλ 50 λεπτά με το φέρυ (από την Πλάια ντελ Κάρμεν).

Πουέρτο Μοράλες

Το ήσυχο λιμανάκι, που βρίσκεται ανάμεσα από το Κανκούν (20 λεπτά νότια) και την Πλάια ντελ Κάρμεν. Είναι το ακριβώς αντίθετο του Κανκούν. Διαθέτει φυσικό θαλάσσιο πάρκο με πολύχρωμα τροπικά ψάρια, δελφίνια και θαλάσσιες χελώνες, αλλά και φοβερά κοράλλια. Αποτελεί το ιδανικό μέρος για ήσυχες διακοπές, με μποέμικη γεύση, με κάτασπρες αμμουδιές ντυμένες με φοίνικες.

Νοιώστε μακριά από τα πλήθη του Κανκούν και εξερευνείστε το ήσυχο, ανέγγιχτο χωριουδάκι. Απολαύστε το κολύμπι και επιδοθείτε σε ψάρεμα, καταδύσεις, σνόρκελινγκ, ιστιοπλοΐα, καγιάκ και άλλα ενδιαφέροντα σπορ. Αν μείνετε εδώ, επισκεφθείτε το Crococun, ένα ζωολογικό κήπο με ιγουάνα, πιθηκάκια, χελώνες και δεξαμενές με παρθένα νερά.

Τουλούμ

Νότια του Κανκούν βρίσκεται η μεγάλη πόλη και ένα από τα πιο ξακουστά μνημεία του πολιτισμού των Μάγιας, το Tulum, κτισμένο στις ακτές της Καραϊβικής. Πρόκειται για έναν τόπο, που συνδυάζει κατάλευκες, σαν αλάβαστρο αμμουδιές με φοίνικες και κρυστάλλινα νερά με τον αρχαίο πολιτισμό των Μάγιας. Ο ναός τους βρίσκεται σε ένα λόφο ύψους 12 μέτρων πάνω από την Καραϊβική.

Το Τουλούμ βρίσκεται περίπου 1 ώρα νότια της Πλάια ντελ Κάρμεν και 25 λεπτά από το Ακουμάλ.

Είναι νέος προορισμός και χωρίζεται σε τρία τμήματα: τον αρχαιολογικό χώρο, το pueblo (την πόλη) και την ζώνη των ξενοδοχείων (hotel zone).

Μπάχα Καλιφόρνια - Los Cabos

Στο νότιο άκρο της υπέροχης χερσονήσου του Μεξικού βρίσκεται το Los Cabos, μια τουριστική Μέκκα ευλογημένη με εξαιρετικό κλίμα καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Εδώ συναντιέται ο Ειρηνικός Ωκεανός με τη Θάλασσα Κορτές, δημιουργώντας ένα πλούσιο, θαλάσσιο οικοσύστημα ασύγκριτης ποικιλότητας και ομορφιάς. Η περιοχή αποτελεί τουριστικό προορισμό που μπορεί να ικανοποιήσει όλα τα γούστα. Ψάρεμα, γκολφ, καταδύσεις, snorkeling σε ήρεμους ορμίσκους, εξερεύνηση της ενδοχώρας πάνω σε ATV (All Terrain Vehicles) ή άλογο, χαλάρωση και αναζωογόνηση σε πολυτελή σπα, ότι κι αν είναι αυτό που ζητάτε για ν’ αφήσετε πίσω σας τις καθημερινές σας έγνοιες, θα το βρείτε στο Los Cabos!

Η ονομασία Los Cabos αναφέρεται σε δυο γραφικές πόλεις, το Cabo San Lucas, στο νότιο άκρο της χερσονήσου, και το San Jose del Cabo, 32 km βορειοανατολικά, που ενώνονται από μια παράκτια λωρίδα γεμάτη πολυτελή resorts και γήπεδα του γκολφ, γνωστή ως Corridor.

Το Cabo San Lucas, γνωστό για τις λευκές αμμουδιές του, καθώς και για το El Arco, την τέλεια αψίδα που σχηματίζουν τα βράχια στο άκρο της χερσονήσου Baja California, προσφέρει ξέφρενη νυχτερινή ζωή στα πολυάριθμα εστιατόρια και nightclubs του.

Αντίθετα, το San Jose del Cabo είναι μια γραφική πόλη με στενά δρομάκια και αποικιακό χρώμα, που προσφέρει χαλάρωση και ηρεμία σε όσους προτιμούν να μείνουν μακριά από τη ζώνη του πάρτι! Η περιοχή διαθέτει πολλές παραλίες κατάλληλες για κολύμπι και θαλάσσια σπορ. Μερικές από τις ομορφότερες είναι η Playa Santa Maria, η Playa Medano και η Playa del Amor.

ΜΕΞΙΚΟ ΣΙΤΙ

Η ΠΟΛΗ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

 

Μία πόλη που θα σας εντυπωσιάσει με το μέγεθός της και σας γοητεύσει με τη μουσική της. Κατασκευασμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας Αζτεκο-μεξικανικής πρωτεύουσας, της Τενοτστιτλάν, η Πόλη του Μεξικού αναπτύχτηκε σφοδρά, μέχρι που κατάφερε να γίνει μια κοσμοπολίτικη μητρόπολη με περισσότερους από 20 εκατομμύρια κατοίκους. Πόλη που γοητεύει με τη μαγεία και τη ζωντάνια της, με τη ζωηρή και ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρά της.

Η πρωτεύουσα του Μεξικού βρίσκεται στα 2.250 μέτρα στο κεντρικό υψίπεδο του Μεξικού.

Η πόλη εντυπωσιάζει με το ιστορικό της κέντρο, το μουσείο της Ανθρωπολογίας και τη νυκτερινή της ζωή. Η καρδιά της είναι η πλατεία Zocalo στο ιστορικό κέντρο (Centro Historico), ένα καλειδοσκόπιο χρωμάτων από λατέρνες, Ινδιάνους χορευτές και πλανόδιους, αλλά και μια εντυπωσιακή συνάντηση κτηρίων – συμβόλων της θρησκευτικής και πολιτικής εξουσίας.

Στη συνοικία Refoma, εναλλάσσονται σύγχρονα και αποικιακά κτίρια.

Η νυχτερινή ζωή της πόλης συγκεντρώνεται στις περιοχές Ζόνα Ρόσα και Κοντέσα, με πλήθος εστιατορίων με ζωντανή Μεξικάνικη μουσική. Ακόμα όμως και σε αυτά που δεν έχουν ζωντανή μουσική με κιθαρίστες μαριάτσι με παραδοσιακά σομπρέρο, σίγουρα θα περάσουν κάποιοι πλανόδιοι μουσικοί, που θα τραγουδήσουν για εσάς ρυθμούς λάτιν. Το όλο θέαμα μπορεί και να σας θυμίσει την Ελλάδα (Πλάκα) πριν πολλά χρόνια. Στις περιοχές αυτές θα μπορέσετε να διασκεδάσετε σε ένα από τα εκατοντάδες μπαρ κάθε μορφής. 

Πουέρτο Βαγιάρτα

Μέχρι πριν από 70 περίπου χρόνια, η Puerto Vallarta (Πουέρτο Βαγιάρτα) δεν ήταν πάρα ένα ψαροχώρι σε έναν τροπικό κολπίσκο του Ειρηνικού, το οποίο εν συνεχεία προωθήθηκε από διάσημους ηθοποιούς και σήμερα έχει γίνει ένα από τα μεγαλύτερα, ζωντανά και κοσμοπολίτικα τουριστικά θέρετρα του Μεξικού, συναγωνιζόμενο επάξια το Ακαπούλκο και το Κανκούν.

Η Puerto Vallarta απλώνεται κατά μήκος του κόλπου Bahia de Banderas - του έβδομου μεγαλύτερου στον κόσμο - και στεφανώνεται από καταπράσινα, φοινικοσκεπή βουνά, τα οποία δίνουν τη θέση τους σε μαγευτικές ακτές, με απέραντες αμμουδιές, που βρέχονται από καταγάλανα νερά.

Φημίζεται για τη νυχτερινή ζωή και το κοσμοπολίτικο περιβάλλον της, αλλά κυρίως για το γνήσιο Μεξικάνικο χρώμα της.

Η  Puerto Vallarta προσφέρει κάτι σε όλους. Χαλάρωση με στυλ στα πολυάριθμα resorts της, μαγικές εικόνες στα φυσικά τοπία της, διασκέδαση και περιπέτειες στα νερά και τις ζούγκλες της, ξέφρενη νυχτερινή ζωή στα εστιατόρια, τα μπαρ και τα nightclubs της.

Μέξικο Σίτυ

1.      Τα εντυπωσιακά και εξαιρετικά μουσεία της πόλης, όπως το διάσημο Μουσείο της Ανθρωπολογίας που στεγάζει την παγκόσμιας φήμης συλλογή ευρημάτων από όλους τους προκολομβιανούς πολιτισμούς του Μεξικού ή το Μουσείο Καλών Τεχνών με έργα του Ντιέγκο Ριβέρα και της συντρόφου του Φρίντα Κάλο.

2.      Επισκεφθείτε τον Μητροπολιτικό Καθεδρικό Ναό, το Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο (18ος αιώνας), το Palacio Nacional με τις τοιχογραφίες του Diego Rivera, το Casa de los Azulejos (1596), το Palacio de Bellas Artes (1934), το δημοφιλή χώρο πρασίνου Bosque de Chapultepec, το Castilo de Chapultepec (1785), την καλοκαιρινή κατοικία του Ισπανού αντιβασιλέα που σήμερα στεγάζει το εθνικό μουσείο, τη συνοικία Coyoacan, μια περιοχή όπου σύχναζαν καλλιτέχνες, το Μουσείο της Φρίντα Κάλο και το σπίτι του Τρότσκι, την Plaza de las Tres Culturas, που συναρπάζει για τις αρχιτεκτονικές της αντιθέσεις, τον Torre Latinoamericana (1954), ένα από τα πιο ψηλά κτίρια της Λατινικής Αμερικής με ύψος 182 m και πανοραμική βεράντα στην κορυφή του κτιρίου.

3.      Επισκεφθείτε την πλατεία Γκαριμπάλτι με τους Μαριάτσι, που θα σας πουν τραγούδια βγαλμένα από την ψυχή.

4.      Επισκεφθείτε την εντυπωσιακή εκκλησία της Παναγίας της Γουαδελούπης, της σκουρόχρωμης παρθένου - σύμβολο και κέντρο των χριστιανών της Λατινικής Αμερικής (κάτι σαν τη δικιά μας Παναγία της Τήνου) σε συνδυασμό με τον αρχαιολογικό χώρο Τεοτιχουακάν με τις τεράστιες πυραμίδες της Σελήνης και του Ηλίου.

5.      Κάντε εκδρομή στο Χοτζιμίλκο - τη Μεξικάνικη Βενετία - για να δείτε με βαρκάδα τα κανάλια των Αζτέκων και τους υδάτινους κατάφυτους κήπους.

6.      Κάντε ημερήσια εκδρομή στην αποικιακή πόλη Πουέμπλα.

Κάντε ημερήσια εκδρομή στη Γκουαρναβάκα την "πόλη της αιώνιας άνοιξης", με το παλάτι του κατακτητή Ερνάν Κορτέζ και στην όμορφη και γραφική πόλη Τάξκο, γνωστή ακόμη και στις μέρες μας για τα χειροτεχνήματα από ασήμι και με την τρομερή εκκλησία του - από τις πιο όμορφες και πλούσιες σε παραστάσεις και λαξεύματα του κόσμου

Ιξτάπα και Σιχουατανέχο

Το Σιχουατανέχο διαθέτει όμορφες παραλίες με ήρεμα νερά. Από τις πιο όμορφες θεωρούνται η Playa Las Gatas, η Playa Manzanillo και η Playa La Ropa, που είναι ιδανικές για κολύμπι και θαλάσσια σπορ. Κατά την παραμονή σας εκεί, μπορείτε να δοκιμάσετε μια σειρά από δραστηριότητες, όπως ιστιοπλοΐα, καταδύσεις, ιππασία, γκολφ, τένις, snorkeling, windsurfing, καγιάκ, υποβρύχιο ψάρεμα, κ.ά. Κατά τους χειμερινούς μήνες κάνουν από κει το πέρασμά τους οι γκρίζες φάλαινες. Μπορείτε να κάνετε μια εκδρομή σε ένα οικολογικό πάρκο και να γνωρίσετε τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής ή να κάνετε μια κρουαζιέρα με καταμαράν.

Γι’ αυτούς που θέλουν πιο μεγάλα κύματα και περισσότερη κίνηση, οι παραλίες της Ixtapa βρίσκονται πολύ κοντά.

Τέλος, για μια δραστηριότητα πολιτιστικού περιεχομένου, σας προτείνουμε επίσκεψη στο ενδιαφέρον Αρχαιολογικό Μουσείο του Zihuatanejo.

Ακαπούλκο

ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΑ

1.      Μια κρουαζιέρα στον κόλπο του Ακαπούλκο, όπου οι επώνυμοι έχουν αραγμένα τα κότερά τους και χτισμένες τις βίλες τους.

ΛΑΓΚΟΥΝΑ ΝΤΕ ΚΟΥΟΥΚΑ

2.      Στο δρόμο που οδηγεί στο Σιχουατανέχο, περίπου 10 km βόρεια της πόλης, βρίσκεται η Λαγούνα ντε Κούουκα , μέρος όπου θα θαυμάσετε πολλά είδη σπάνιων πτηνών και λίγο μετά η Μπάρρα ντε Κούουκα, μια λωρίδα άμμου, η οποία χωρίζει τη λίμνη από τον ωκεανό.

ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΘΕΑ

3.      Ανεβείτε στην κορυφή ενός από τους πιο όμορφους λόφους, απ΄ όπου θα θαυμάσετε την εντυπωσιακή θέα στην πόλη και στον κόλπο του Ακαπούλκο με τις αμέτρητες παραλίες.

FUERTE DE SAN DIEGO

4.      Επισκεφθείτε το Fuerte de San Diego, το φρούριο - τελευταία μαρτυρία της ένδοξης αποικιοκρατικής εποχής του Ακαπούλκο. Ήδη από τα μέσα του 16ου αιώνα, οι Ισπανοί χρησιμοποιούσαν τον κόλπο του Ακαπούλκο ως λιμάνι, ειδικά για τις εμπορικές συναλλαγές τους με την Ανατολική Ασία. Εδώ έφταναν τα ονομαζόμενα "χρυσοφόρα εμπορεύματα", όπως μπαχαρικά, μετάξι και πορσελάνες, που εν συνεχεία φορτώνονταν στα μουλάρια για να φθάσουν στη Veracruz, στον Κόλπο του Μεξικού, και από εκεί  να πάρουν το δρόμο για την Ευρώπη. 

ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Είναι περιττό να μιλήσει κανείς για τις θαλάσσιες δραστηριότητες που μπορεί κανείς να απολαύσει εδώ. Ιστιοπλοΐα, καταδύσεις σε σπηλιές, ψάρεμα, body surfing, parasailing κ.ά. Για χρόνια το Ακαπούλκο ήταν ο "παιδότοπος" για αυτούς που λάτρευαν τον ήλιο και τα θαλάσσια σπορ.

ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΚΑΙ ΛΟΣ ΚΛΑΒΑΔΙΣΤΑΣ

Ξεναγηθείτε στο Ακαπούλκο και δείτε το mayan palace hotel - το ξενοδοχείο με σχήμα ενός ναού των Μάγιας - την κεντρική πλατεία Zocalo, τη Δημοτική Αγορά - τη μεγαλύτερη από οποιοδήποτε θέρετρο του Μεξικού - για αυθεντική "γεύση" Μεξικού, τον Καθεδρικό και το σημαντικότερο όλων, δείτε στο Λα Κεμπράδα (La Querbrada), το βράχο - σύμβολο του Ακαπούλκο, τους Λος Κλαβαδίστας να βουτούν στο κενό.

ΒΡΑΔΥΝΟ ΜΕ ΘΕΑ

Δειπνήστε σε κάποιο εστιατόριο με απίθανη θέα στο φωταγωγημένο κόλπο του Ακαπούλκο και στη συνέχεια πηγαίνετε στο La Querbrada για να δείτε τους Λος Κλαβαδίστας να βουτούν, κρατώντας αναμμένους πυρσούς, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερα εντυπωσιακό θέαμα.

ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΕΣ

Αν είστε εκεί από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο, τις Κυριακές μπορείτε να παρακολουθήσετε ταυρομαχίες στην Plaza de Toros Caletilla.

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΖΩΗ

Η πόλη του Ακαπούλκο είναι η Μέκκα της χωρίς όρια διασκέδασης. Οι νύχτες στο Ακαπούλκο είναι γεμάτες λάμψη και ενέργεια. Ο παραλιακός πεζόδρομος είναι πλημμυρισμένος από ντόπιους και τουρίστες. Η καρδιά του πάρτι χτυπά στη Ζώνη των Θερέτρων (Resort Zone), όπου έχετε να επιλέξετε ανάμεσα από μυριάδες εστιατόρια και μπαρ, αλλά και χώρους διασκέδασης για όλες τις ηλικίες και όλες τις ώρες της ημέρας. 

Πουέρτο Βαγιάρτα

Ο κόλπος Banderas είναι διάσπαρτος από παραλίες, που η μία είναι ομορφότερη από την άλλη. Στις παραλίες που βρίσκονται βόρεια του κέντρου της πόλης εδρεύουν τα περισσότερα ξενοδοχεία.Tο ιστορικό  κέντρο χαρακτηρίζεται από στενά δρομάκια, φοίνικες και μια μεγάλη παραλία. Στα νότια απλώνονται οι πιο ερημικές αμμουδιές.

Δεν θα χρειαστεί λοιπόν να πάτε μακριά για να χαλαρώσετε και να απολαύσετε το μπάνιο σας ή να διασκεδάσετε με κάποιο από τα αμέτρητα θαλάσσια σπορ, όπως snorkeling, parasailing, kitesurfing, jetskiing, windsurfing, καταδύσεις, υποβρύχιο ψάρεμα και τόσα άλλα.

Μην ξεχνάτε ότι δύο από τους πιο συχνούς επισκέπτες στα νερά του κόλπου Banderas είναι τα δελφίνια και οι γκρίζες φάλαινες. Δεν πρέπει με τίποτα να χάσετε την ευκαιρία να δείτε από κοντά τις φάλαινες να ζευγαρώνουν κατά τους χειμερινούς μήνες ή να κολυμπήσετε δίπλα σε δελφίνια και γιγάντια μάντα ρέι.

Μπορείτε επίσης να κάνετε μια εκδρομή στα ακατοίκητα νησάκια Islas Marietas, που περιβάλλονται από εντυπωσιακούς υφάλους και σπηλιές ή μια απογευματινή κρουαζιέρα με μια ισπανική γαλέρα, παρέα με… πειρατές!

Αν θέλετε να αποχωριστείτε το υγρό στοιχείο, μπορείτε να δοκιμάσετε ένα σωρό άλλες περιπέτειες: ιππασία, πεζοπορία, bungee jumping, ziplining, mountain biking και πολλά άλλα. Τα βουνά της Sierra Madre σας περιμένουν να τα εξερευνήσετε. Επιλέξτε μια ημερήσια εκδρομή στις καταπράσινες πλαγιές τους, περάστε από μικρά χωριουδάκια, ποτάμια και καταρράκτες και θαυμάστε τη φύση σε όλο της το μεγαλείο, στο δρόμο σας για την καρδιά της ζούγκλας.

Ουατούλκο

Στο Huatulco υπάρχουν πολλά σημεία όπου οργανώνονται καταδύσεις για να θαυμάσετε από κοντά μια μεγάλη ποικιλία από ψάρια, κοράλλια, καθώς και δελφίνια και θαλάσσιες χελώνες. Περιττό να πούμε ότι στις παραλίες του προσφέρονται πολλά άλλα θαλάσσια σπορ, όπως windsurf, kayak, ιστιοπλοΐα, ψάρεμα, κ.ά. Αν θέλετε να γνωρίσετε πολλές παραλίες του Huatulco μέσα σε μία μέρα, μπορείτε να επιλέξετε μια ολοήμερη κρουαζιέρα, που περιλαμβάνει επίσκεψη σε εφτά κόλπους.

Όταν αποφασίσετε να βγείτε στη στεριά, τα βουνά της Sierra Madre σας επιφυλάσσουν όμορφες εκπλήξεις. Μπορείτε να επιλέξετε μια "αγρο-οικολογική' εκδρομή και να ξεναγηθείτε μέσα σε τροπικά δάση, να γνωρίσετε τα φρούτα και την πανίδα της περιοχής, να παρατηρήσετε πουλιά και να δροσιστείτε στα νερά ενός καταρράκτη.

Αν διψάτε για περιπέτεια, μπορείτε να κάνετε rafting στα κοντινά ποτάμια Copalita και Zimatan ή να επιλέξετε rappel, canyoning ή mountain biking.

Αν πάλι θέλετε να εξερευνήσετε τα τροπικά δάση της περιοχής χωρίς να ανέβει η αδρεναλίνη σας στα ύψη, επιλέξτε μια οργανωμένη εκδρομή πεζοπορίας ή ιππασίας. Τέλος, έχετε τη δυνατότητα να επισκεφθείτε μια φυτεία καφέ και να δοκιμάσετε τον αρωματικό καφέ "pluma" του Μεξικού.

Riviera Maya

Αναλόγως με το θέρετρο που θα μείνετε στη χερσόνησο Γιουκατάν, μπορείτε μέσα από ένα τεράστιο πλήθος δραστηριοτήτων – ξεναγήσεων, να γνωρίσετε το μαγευτικό κόσμο της Ριβιέρας των Μάγιας.

Επιλέξαμε να παραθέσουμε τα πιο ενδιαφέροντα στο εισαγωγικό κομμάτι της περιοχής - μια και οι παρακάτω δραστηριότητες στην ουσία αναφέρονται σε όλα τα θέρετρα - και στη συνέχεια να εκθέσουμε τον κάθε προορισμό ξεχωριστά.

Τις δραστηριότητες αυτές τις έχουμε χωρίσει στις παρακάτω κατηγορίες:

Αρχαιολογικοί χώροι των Μάγιας

Ο πολιτισμός των Μάγιας είναι ένα θαύμα για όλο τον κόσμο. Το μυστήριο που καλύπτει όλες τις πτυχές του, οι τέλειοι μαθηματικοί υπολογισμοί τους και τα αριθμητικά συστήματά τους στη μελέτη και πρόβλεψη της περιοδικότητας των εποχών, στις περιόδους της περιστροφής της Αφροδίτης, στη ναυτική πλοήγηση, αποτελούν θαύματα ακόμα και στις μέρες μας. Το μυστήριο που καλύπτει τις τελετές, τις ανθρωποθυσίες, τον τρόπο που λάτρευαν τους θεούς τους, την λεπτομέρεια και τη σημειολογία με την οποία έφτιαχναν τις πυραμίδες τους, τις επιγραφές που δεν έχουν ακόμα αποκρυπτογραφηθεί, τα εντυπωσιακά απομεινάρια, που προστατευμένα από τη ζούγκλα του Γιουκατάν, μας θυμίζουν την πολλαπλότητα των θεοτήτων που τιμούσαν, θεών που ακόμα και τώρα δεν έχουν πει την ιστορία τους. Ακόμα περισσότερο εντυπωσιακό είναι το μυστήριο που καλύπτει την εξαφάνιση του τεράστιου αυτού πολιτισμού μέσα σε λίγα χρόνια. 

Αρχαιολογικός χώρος Τσιτσέν Ιτζά

Ολοήμερη εκδρομή στον αρχαιολογικό χώρο των Μάγιας Τσιτσέν Ιτζά, που είναι ένας από τους πλουσιότερους και σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου, με πολλές πυραμίδες και παλάτια. Θα δείτε την Πυραμίδα του Κετσακοάτλ, το μεγαλύτερο Γήπεδο της Μεσοαμερικής, το χώρο των θυσιών (και… ανθρωποθυσιών), το κυκλικό Αστεροσκοπείο κ.ά.

Λέγεται μάλιστα πως κατά την εαρινή και φθινοπωρινή ισημερία (21 Μαρτίου και 22 Σεπτεμβρίου), κατά την ανατολή και τη δύση του ήλιου, σχηματίζεται η σκιά ενός φιδιού με στέμμα, του θεού Kukulkan, να κατεβαίνει τις σκάλες. Και όταν κτυπάς τα χέρια σου σε ορισμένο σημείο της πλευράς της μεγάλης πυραμίδες, ο ήχος είναι ακριβώς ο ήχος του Κετζάλ, του ιερού πουλιού των Μάγιας.

 

Αρχαιολογικός χώρος Τουλούμ

Η "καρτποστάλ των διακοπών", που ενώνει σε μια εικόνα τον αρχαίο πολιτισμό και τα χρώματα της Καραϊβικής. Ο μοναδικός παραθαλάσσιος χώρος των Μάγιας. Από τον ναό του Τουλούμ η θέα στη γαλαζοπράσινη Καραϊβική είναι μοναδική και αντίστροφα, από τη θάλασσα που θα κολυμπάτε, η θέα του ναού να σας επιτηρεί, θα σας μείνει αξέχαστη.

Τον τελευταίο καιρό είναι της μόδας να κατεβαίνει κανείς το βράδυ τα φωτισμένα σκαλοπάτια του αρχαιολογικού χώρου. Οι θεαματικές κινήσεις, οι σκιές και τα χρώματα καταδεικνύουν το μέγεθος του μνημείου και δημιουργούν μια μαγευτική ατμόσφαιρα.

Αν αυτό συνδυαστεί και με την πανσέληνο να φωτίζει την Καραϊβική, τότε η εικόνα αυτή θα μείνει χαραγμένη για πάντα στην μνήμη σας.

Αρχαιολογικός χώρος Coba

Ένας αρχαιολογικός χώρος καλυμμένος από ζούγκλα. Στη γλώσσα των Μάγιας Coba σημαίνει "νερό που ανακατώνεται" και ίσως παραπέμπει στις πέντε δεξαμενές που υπήρχαν στην περιοχή. Μην ξεχνάτε ότι οι Μάγιας είχαν αναπτύξει ένα τέλειο αρδευτικό σύστημα για τα λαχανικά, που ήταν και η βασική τροφή τους, αλλά και για την ύδρευσή τους.

Πορευτείτε στα κλιμακωτά σκαλοπάτια με ιστορία εκατοντάδων χρόνων ή ανεβείτε στην πυραμίδα και νοιώστε τον αρχαίο πολιτισμό των Μάγιας σαν να μην έχει πεθάνει, αλλά να κοιμάται ανάμεσα στις πέτρες και στη ζούγκλα, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να ξαναγεννηθεί από τα βάθη του χρόνου.

Ζούγκλα και φύση - χλωρίδα και πανίδα

Ολοήμερη εκδρομή στο Ξελχά (Xel – ha), "το μέρος όπου γεννήθηκε το νερό", ένα από τα πιο μαγικά σημεία της Χερσονήσου. Πρόκειται για ένα φυσικό ενυδρείο, όπου ο ωκεανός μπλέκεται με το γλυκό νερό των πηγών και των υπόγειων ποταμιών, δημιουργώντας ένα θαυμάσιο οικοσύστημα. Αυτή η εντυπωσιακή δημιουργία της φύσης περιβάλλεται από πυκνή ζούγκλα, σπηλιές, δεξαμενές, αλλά και μερικούς αρχαιολογικούς χώρους. Εδώ θα θαυμάσετε τη ζούγκλα του Γιουκατάν, θα κολυμπήσετε σε καταπράσινο ποτάμι με μαγκρόβια βλάστηση, θα κάνετε σνόρκελινγκ και θα καταλήξετε με το ρεύμα του στα καταγάλανα νερά της Καραϊβικής.

Επισκεφθείτε, σε άλλη εκδρομή, το μοναδικό οικολογικό πάρκο Xcaret που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Αλλοτινό λιμάνι των Μάγιας για τα ταξίδια τους στο νησάκι Κοζουμέλ, όπου εκτός από τα ιγκουάνα και τις χελώνες, θα βρείτε και το θεό των Μάγια Balam, το τζάγκουαρ! Εδώ θα μπορέσετε να κολυμπήσετε με τα δελφίνια, να χαλαρώσετε στην παραλία ή να χαθείτε σε μονοπάτια μέσα στη ζούγκλα. Το βράδυ μπορείτε να παρακολουθήσετε παραδοσιακή παράσταση, αλλά το σίγουρο είναι ότι θα μείνετε μαγεμένοι από το πόσο μια εξερεύνηση της πανίδας μπορεί να συνδυαστεί τόσο καλά με την επαφή με τον μυστηριακό κόσμο των Μάγιας.

Επισκεφθείτε επίσης, σε μια άλλη εκδρομή, το Sian ka’an, "το μέρος όπου γεννήθηκε ο ουρανός" ή "το δώρο από τον παράδεισο", σύμφωνα με τους Μάγιας. Εδώ θα έρθετε σε επαφή με τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής και θα εισχωρήσετε στο θαυμαστό κόσμο των Μάγιας.

Υπέροχες δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε στη Riviera Maya

 

  • Ψάρεμα τόνου, κολύμπι με δελφίνια και καρχαρίες (με προστασία ειδικών κλουβιών) στο Interactive Aquarium.
  • Εκδρομές και δραστηριότητες - ιστιοπλοΐα με καταμαράν, καταδύσεις στον Grand Mayan reef (μεγάλος ύφαλος των Μάγιας, το μεγαλύτερο σύστημα υφάλων στο δυτικό ημισφαίριο), water sports, kite surfing, καγιάκ, ξενάγηση με υποβρύχιο για να γνωρίσετε τον υποθαλάσσιο κόσμο της Καραϊβικής.
  • Μπορείτε επίσης να κάνετε Zip line, κρεμασμένοι με τροχαλίες πάνω στα δέντρα, ή να επισκεφθείτε τις ξακουστές υπόγειες σπηλιές κοντά στην Playa del Carmen.
  • Κάντε βόλτα στην παραλία με άλογο.
  • Στα γήπεδα του γκολφ της περιοχής, για όσους ασχολούνται με το άθλημα, θα ευχαριστηθείτε το παιχνίδι σας μαζί με την υπέροχη θέα.

Νησάκι Κοζουμέλ

Εκδρομή  στο νησάκι Κοζουμέλ, "το νησί των χελιδονιών" για τους Μάγιας, απέναντι από την Πλάια ντελ Κάρμεν (Playa del Carmen),  όπου οι αναρίθμητοι μικρό-οργανισμοί κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν ύφαλο από χρωματιστά κοράλλια, με πολύχρωμα ψάρια ανάμεσά τους, ιδανικό για καταδύσεις. Είναι ο πιο διάσημος καταδυτικός προορισμός όλης της Ριβιέρας.

H κύρια πόλη του Κοζουμέλ είναι το San Miguel de Cozumel.

To νησί απέχει 25 λεπτά με Φέρυ από την Πλάια ντελ Κάρμεν.

Αν μένετε στο Κανκούν θα πάτε πρώτα στην Πλάια ντελ Κάρμεν για να πάρετε το φέρυ. Το νησάκι Κοζουμέλ έχει μικρούς, αλλά ενδιαφέροντες αρχαιολογικούς χώρους.

Λευκές αμμουδιές υπάρχουν και στην ανατολική και στη δυτική πλευρά του νησιού. Κρυστάλλινα νερά ήρεμα ή με ελαφριά κύματα, βρέχουν τις δυτικές, ακτές ενώ στις ανατολικές κτυπούν τεράστια κύματα.

Η χλωρίδα και η πανίδα του νησιού είναι αξιόλογη, αλλά πιο εντυπωσιακή είναι η ζωή κάτω από το νερό.

Στο Κοζουμέλ μπορείτε να επισκεφθείτε το πάρκο Punta Sur με πολλά ενδημικά πουλιά, κροκόδειλους και έναν μικρό αρχαιολογικό χώρο των Μάγιας.

Το πάρκο Chankanaab είναι ιδανικό για όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με τις καταδύσεις και αρέσκονται στο σνόρκελινγκ, αφού αποτελεί έναν από τους πιο εντυπωσιακούς χώρους παγκοσμίως για παρατήρηση βυθού με μάσκα.

Νησάκι Ίσλα Μουχέρες

Μια εκδρομή στο Ίσλα Μουχέρες με καταμαράν, που συνδέει τον αρχαίο μύθο του "νησιού των γυναικών" με τις χίλιες αποχρώσεις του ωκεανού. Απολαύστε την Καραϊβική πλέοντας με το καταμαράν και κάντε snorkeling στο θαλάσσιο πάρκο.

Spa

Τα spa της Riviera maya είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο για τη χρήση προϊόντων της μητέρας γης με το άρωμα εξωτικών, τροπικών φυτών και χυμών που βγαίνουν αβίαστα από τα δέντρα και με φύκια από τους ωκεανούς.

Όλα στην υπηρεσία της αναζωογόνησης του σώματος του πνεύματος και της ψυχής.

ΜΠΑΧΑ ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ

Οι επιλογές που έχει ο επισκέπτης είτε για χαλάρωση είτε για διασκέδαση, πολλές! Μπορείτε να επιλέξετε ανάμεσα σε μία πληθώρα από θαλάσσια σπορ, να επισκεφθείτε αυτό το φυσικό θαύμα που λέγεται El Arco, στο άκρο της χερσονήσου του Μεξικού, να κολυμπήσετε μαζί με δελφίνια και άλλα θαλάσσια θηλαστικά και να απολαύσετε το ηλιοβασίλεμα με μια ρομαντική κρουαζιέρα.

Εξερευνήστε επίσης τα βουνά και τις ερήμους της περιοχής με ένα jeep safari, απολαύστε υπέροχα τοπία στη ράχη ενός αλόγου, διασχίστε φαράγγια με zipline ή θαυμάστε τη θέα από ψηλά, με ελικόπτερο ή ultralight. Αν έχετε χρόνο στη διάθεσή σας, μπορείτε να κάνετε μια εκδρομή σε κοντινά χωριά, όπως το Todos Santos, που φιλοξενεί το διάσημο Hotel California!

Μία εμπειρία από τον Ήλιο του Μεσονυκτίου

Ενα σπάνιας ομορφιάς και ταξιδιωτικής αξίας οδοιπορικό στη Βόρεια Σκανδιναβία έρχεται να ξυπνήσει τα καλοκαιρινά μας όνειρα... Με το τέλος της άνοιξης οι πάγοι στους δρόμους και στα πεδινά περάσματα της Βόρειας Σκανδιναβίας έχουν πλέον υποχωρήσει και ο καιρός έχει αρκετά γλυκάνει, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ξεκινήσουμε την ανεπανάληπτη αυτή διαδρομή που στόχο έχει τη «γη του ήλιου του μεσονυχτίου» και τις εσχατιές του Βορρά της Ευρώπης.
Πρώτος σταθμός του οδοιπορικού μας είναι τα Νησιά Λοφότεν, τόπος μακρινός για ναυτικούς και έμπνευση για ποιητές. Είμαστε ήδη βορειότερα του Αρκτικού Κύκλου, του 66ου παραλλήλου, όπου και παρατηρείται το φαινόμενο της συνεχούς ημέρας. Εναλλαγή τοπίων, άγριοι βράχοι μέσα σε ήρεμες θάλασσες, γαλήνια ψαροχώρια με πολύχρωμα σπιτάκια στα πόδια χιονισμένων βουνών, ήπιες θερμοκρασίες από το Γκολφ Στριμ και το Μεξικό που σαν ευλογία έρχονται και αγκαλιάζουν τα νησιά, γλυκαίνοντας την εκεί παραμονή μας. Και μετά η «πορεία προς τον Βορρά». Στον δρόμο μας το φυσικό λιμάνι του Νάρβικ, το «Παρίσι του Βορρά», το Τρόμσε, η Άλτα με τις βραχογραφίες, το Χάμερφεστ που θεωρείται η βορειότερη πόλη του κόσμου, και υπέροχες διαδρομές με φέρι. Τα βουνά είναι χιονισμένα ακόμα και το καλοκαίρι, κάθε φιόρδ και κάθε στροφή στον δρόμο Ε6 είναι μια αποκάλυψη, κάθε οροπέδιο μας διηγείται το πέρασμα Λαπώνων, ταράνδων και παγετώνων, κάθε ποτάμι φέρνει μαζί του λαϊκούς μύθους και σιγοτραγουδά τις μελωδίες του Γκριγκ… Και κάθε πρωί κοιτάζουμε τον χάρτη μας και είναι ακόμα μεγαλύτερη η προσμονή μέχρι να φτάσουμε στο βορειότερο νησί της ευρωπαϊκής ηπείρου, το Μάγκερεϊ, και μετά στο Βόρειο Ακρωτήριο, εκεί όπου πλέον «τελειώνει ο δρόμος».
Εκεί όπου αντικρίζει κανείς τα απόκρημνα βράχια και τη θάλασσα του Μπάρεντς. Η συγκίνηση μπερδεύεται με την ικανοποίηση γιατί φτάσαμε τόσο μακριά, τόσο βόρεια. Με έκπληκτα μάτια να κοιτούμε τον φωτεινό νυχτερινό ουρανό για να κατανοήσουμε την πορεία του μεσονύχτιου ήλιου! Να μην ξημερώνει ποτέ, γιατί απλά ποτέ δεν νύχτωσε, πηγαίνοντας, θαρρείς, κόντρα σε όλα αυτά που μας έμαθαν οι σταθεροί και απαρέγκλιτοι κανόνες της φύσης.Και έπειτα από αυτήν την «κορύφωση» του ταξιδιού μας, ο δρόμος μάς φέρνει πιο νότια, στη γη των Λαπώνων, μέσα από τα ατελείωτα δάση και τις λίμνες της Βόρειας Φινλανδίας, στο Καριγκασνιέμι, το Ίναρι, το Ίβαλο, το Ροβανιέμι, εκεί όπου περνάμε από την πολική στην εύκρατη ζώνη και θα κοιτάξουμε για τελευταία φορά το βράδυ προς τον Βορρά για να δούμε τον ήλιο του μεσονυχτίου. Τελευταία μας στάση και σύνοψη του ταξιδιού στις ακτές της Βαλτικής και στην πρωτεύουσα Ελσίνκι.Όταν σχεδιάζαμε το πρόγραμμα αυτό, είχαμε στο μυαλό μας τους ταξιδιώτες που θέλουν να δουν ένα φαινόμενο μοναδικό μαζί με μια φύση εξαίρετης ομορφιάς που τόσο γενναιόδωρα η Βόρεια Σκανδιναβία προσφέρει. Θέλαμε συγχρόνως να ανεβάσουμε ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων, χρησιμοποιώντας πτήσεις και όχι πολύωρες διαδρομές με πούλμαν. Επειδή όμως ένα ταξίδι είναι πάνω από όλα γνώση, εξερεύνηση και εμπειρία, έχουμε επιλέξει σε κάποιες περιοχές να γίνουν μεγαλύτερες οδικές διαδρομές, για να έρθουμε σε επαφή με τους ανθρώπους, την πραγματική ζωή και τις λεπτομέρειες του τοπίου.

...

περισσότερα

Τεκίλα

Η τεκίλα κατάγεται από το Μεξικό! Πήρε το όνομά της από την ομώνυμη μικρή πόλη στο Δυτικό Μεξικό, που απέχει περίπου 55 χιλιόμετρα από την Γουαδαλαχάρα. Ο θρύλος για τη γέννησή της αναφέρει ότι ένας κεραυνός χτύπησε κάποτε μια αγαύη στην περιοχή μιας φυλής Ινδιάνων του Μεξικού. Εκείνοι τότε παρατήρησαν ότι το φυτό άρχισε να εκκρίνει ένα γευστικό και καυτερό υγρό, που όταν το έπινες σου δημιουργούσε ευχάριστα συναισθήματα. Το θεώρησαν δώρο σταλμένο από τους θεούς.
Η αγαύη, η πρώτη ύλη της τεκίλας, δεν είναι κάκτος, όπως οι περισσότεροι λανθασμένα πιστεύουν, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών. Η λέξη αγαύη σημαίνει θαυμαστός και αθάνατος!

Η θαυμαστή ιστορία της ξεκινάει στις αρχές του 16ου αιώνα, με την αποβίβαση στο Μεξικό των Ισπανών κατακτητών. Αν και οι περιορισμοί για τη χρήση του αλκοόλ δεν επέτρεπαν την ανεξέλεγκτη κατανάλωσή του, οι Αζτέκοι παρασκεύαζαν ένα ποτό που ονόμαζαν pulque (πούλκε) από τη ζύμωση του χυμού του καρπού της αγαύης.

Ποτό με «ονομασία προέλευσης», η τεκίλα πρέπει, σύμφωνα με τον νόμο, να παράγεται μόνο μέσα στα σύνορα του Μεξικού και να περιέχει τουλάχιστον 51% συμπυκνωμένα ζάχαρα γαλάζιας αγαύης, που καλλιεργείται από τους χιμαντόρες (jimadores, παραγωγοί αγαύης), στις περιοχές Jalisco, Guanajuato, Michoacam, Nayarit και Tamanlipan. Η πρώτη επίσημη κρατική άδεια από την ισπανική κυβέρνηση για την καλλιέργεια της μπλε αγαύης και τη λειτουργία αποστακτήρα με σκοπό την παρασκευή τεκίλας δόθηκε στον Jose Cuervo. Το 1910 υπήρχαν ήδη 100 ποτοποιίες στην πολιτεία του Jalisco, αλλά η πραγματική «άνοιξη» της τεκίλας αρχίζει μετά το 1920, όταν υιοθετούνται νέες, σύγχρονες μέθοδοι παραγωγής, δανεισμένες από την προχωρημένη ήδη οινοποιία. Παράλληλα, με την προσθήκη aguamiel, δηλαδή νερόμελου, η γεύση της γλυκαίνει και γίνεται πιο προσιτή στους μη ιθαγενείς και κυρίως στους κατοίκους των γειτονικών ΗΠΑ.
Υπάρχουν περισσότεροι από 300 διαφορετικοί τύποι αγαύης και χρειάζονται 8 με 12 χρόνια για να μεγαλώσει η πίνια (pina), δηλαδή ο τεράστιος καρπός της, ο οποίος φτάνει τα 50 κιλά και μοιάζει πολύ με τον καρπό του ανανά. Η καλλιέργεια της μπλε αγαύης δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από καλό έδαφος και συνεχή παρακολούθηση για τον εντοπισμό τυχόν ασθενειών. Την εποχή της συγκομιδής οι χιμαντόρες συλλέγουν τους καρπούς. Οι αγαύες κόβονται από τη ρίζα και καθαρίζονται από τα φύλλα μέχρι να αποκαλυφθεί η pina, η καρδιά του φυτού. Η καρδιά κόβεται σε τέταρτα και αφαιρείται το σκληρό μέρος που την ενώνει με τη ρίζα, για να μην επηρεάσουν το τελικό προϊόν τα πικρά στοιχεία που περιέχει. Στη συνέχεια τα καθαρά κομμάτια βράζουν επί 24 ώρες, οι βρασμένες καρδιές ψύχονται για 2 ημέρες ώστε να αναπτύξουν μεγαλύτερη πολυπλοκότητα στη γεύση και ύστερα ζυμώνονται με μαγιά. Στη διαδικασία της απόσταξης που ακολουθεί χρησιμοποιούνται αποστακτήρες διαφόρων μεγεθών για να παραχθούν διαφορετικοί τύποι τεκίλας. Στο στάδιο αυτό η τεκίλα εμφιαλώνεται αμέσως ή σε κάποιες περιπτώσεις έπειτα από ορισμένο χρόνο παραμονής σε βαρέλια, ανάλογα με τον τύπο τεκίλας που παράγεται.

Οι τύποι της τεκίλας, σύμφωνα με τη μεξικανική νομοθεσία, είναι τέσσερις.
Silver, Blanco, Plata: η λευκή τεκίλα, εμφιαλώνεται αμέσως μετά την απόσταξη ή μέσα σε 60 μέρες. Μπορεί να αποθηκευθεί μέχρι την εμφιάλωση σε ανοξείδωτες δεξαμενές, αλλά όχι σε ξύλινα βαρέλια.
Gold, Oro, Suave, Joven ή Joven abocado: η κίτρινη τεκίλα, είναι το ίδιο με τη Silver, με τη διαφορά ότι γίνεται προσθήκη βελτιωτικών συστατικών -συνήθως καραμέλας και εσάνς δρυός, σε ποσοστό μέχρι 1% του συνολικού βάρους-, με σκοπό τη δημιουργία γεύσης και χρώματος που την κάνουν να μοιάζει παλαιωμένη.
Rested ή Reposado: η τεκίλα που έχει ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια για 2 έως 12 μήνες πριν από την εμφιάλωση.
Aged ή Apejo: η τεκίλα που αποθηκεύεται και αφήνεται να ωριμάσει σε δρύινα βαρέλια περιεκτικότητας το πολύ 350 λίτρων, για περισσότερο από έναν χρόνο προτού εμφιαλωθεί. Η παλαίωση μπορεί να διαρκέσει μέχρι και 8 με 10 χρόνια.

Στην αγορά του Μεξικού κυκλοφορούν περισσότερα από 600 είδη τεκίλας. Οι διαφορές τους εξαρτώνται από την ποσότητα αγαύης που χρησιμοποιείται για την παρασκευή τους. Είναι σαφές πως τα προϊόντα με προσθήκη ζάχαρης, γνωστά ως mixto tequilas, είναι πολύ κατώτερα από πλευράς γεύσης, αρώματος και σώματος, συγκριτικά με τις τεκίλες που παράγονται από 100% αγαύη. Το ποσοστό αυτό συνήθως αναγράφεται στην ετικέτα.
Η διπλή απόσταξη επιβάλλεται στην παραγωγή της τεκίλας, αλλά η τριπλή μπορεί να προκαλέσει την εξασθένηση του αρωματικού χαρακτήρα της. Η επιλογή ανάμεσα σε μια Apejo ή μια Silver είναι θέμα γούστου, είναι όμως προφανές πως όσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια της παλαίωσης τόσο πιο σκούρο γίνεται το χρώμα της τεκίλας και τόσο πιο έντονα είναι τα χαρακτηριστικά αρώματα και οι γεύσεις βαρελιού. Η καλύτερη στιγμή θεωρείται πως είναι στα 4 χρόνια της ωρίμασης. Ωστόσο, η παλαίωση δεν προσφέρει στην τεκίλα την εξαιρετική ποιότητα που προσφέρει σε άλλα αλκοολούχα ποτά.

...

περισσότερα

Κονκισταδόρες (Conquistadores)

Ισπανοί εξερευνητές που συμμετείχαν στην πολιτική και στρατιωτική επιχείρηση (conquista) του 16oυ αιώνα, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την κυριαρχία της χώρας τους στην Κεντρική και Νότια Αμερική, εκτός από τη Βραζιλία, η οποία κατελήφθη από την Πορτογαλία.
"Κονκισταδόρες" στα Ισπανικά σημαίνει κατακτητές. Ακόμα και σήμερα οι κρίσεις των ιστορικών σχετικά με τη δράση των κονκισταδόρ είναι αντικρουόμενες. Ορισμένοι εστιάζουν κυρίως στο θάρρος και στη γενναιότητά τους, ενώ άλλοι υπογραμμίζουν την ωμότητά τους απέναντι στους ιθαγενείς και το θρησκευτικό τους φανατισμό. Τέλος, υπάρχουν και εκείνοι που τονίζουν ιδιαίτερα τη δίψα του πλούτου που τους εμψύχωνε. Ωστόσο, είναι εκείνοι που προσέφεραν στην Ισπανία την πιο εκτεταμένη αποικιακή αυτοκρατορία. Ήταν πράγματι τολμηροί και γενναίοι, σκληροί προς τους εχθρούς, διψασμένοι για περιπέτειες, αλλά και βαθιά θρησκευόμενοι. Στην πλειονότητά τους ήταν άνθρωποι σκληροί και αμόρφωτοι, αλλά ικανοί πολεμιστές. Οι ηγέτες τους ήταν συχνά γόνοι αριστοκρατικών οικογενειών, ωστόσο ανάμεσά τους υπήρχαν και άνθρωποι ταπεινής καταγωγής, στους οποίους η ανακάλυψη του Χριστόφορου Κολόμβου αποτελούσε ισχυρό πόλο έλξης. Αυτοί ήταν και οι σπουδαιότεροι αρχηγοί της κατάκτησης. Πράγματι, μεταξύ των πρώτων που ανακάλυψαν και κατέκτησαν το Νέο Κόσμο υπάρχουν λίγα ονόματα μελών επιφανών οικογενειών, ενώ οι περισσότεροι ήταν λαϊκής καταγωγής: ο Φρανσίσκο Πισάρο (ο κατακτητής του Περού), ο Φερνάντο Κορτές (ο στρατιωτικός ηγέτης που υπέταξε το Μεξικό), ο Βάσκο Νουνιέθ ντε Μπαλμπόα (με το όνομα του οποίου είναι συνδεδεμένο το άνοιγμα του δρόμου προς τον Ειρηνικό), ο Ντιέγκο ντε Αλμάγκρο (ο οποίος συνέβαλε στην κατάκτηση του Περού), ο Πέντρο ντε Βαλντίβια (ο ιδρυτής της Χιλιανής πόλης Σαντιάγο και της Κονσεψιόν), ο Γκαρθία ντε Παρέδες (που κατέλαβε τη Βενεζουέλα), ο Μπελαλκάσαρ (κατακτητής του Ισημερινού και της Κολομβίας), οι Πέντρο ντε Αλβαράδο, Αλόνσο ντε Οχέδα, Σεμπαστιάν ντε, Φερνάντο ντε Σότο, Νικολάς ντε Eρέντια.
Οι κονκισταδόρες – οι οποίοι κατάγονταν κυρίως από την Παλαιά και Νέα Καστίλη, την Εστρεμαδούρα και την Ανδαλουσία – έδρασαν μεταξύ των ετών 1500 και 1580, περίοδος η οποία οροθετεί την Ισπανική κατάκτηση. Η τελευταία, αρχικά είχε τη μορφή μιας μεγάλης στρατιωτικής επιχείρησης, η οποία όμως διεξήχθη με τόσο σκληρές μεθόδους, που προκάλεσε την κατακραυγή ακόμα και των συγχρόνων τους, οι καταδικαστικές εκφράσεις των οποίων είχαν ιδιαίτερη ηθική αξία.
Ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο είχε και ο κερδοσκοπικός χαρακτήρας των επιχειρήσεων, οι οποίες είχαν σκοπό τον εύκολο πλουτισμό, όχι μόνο των πρωταγωνιστών της κατάκτησης, αλλά και των χρηματοδοτών τους, κράτους και ιδιωτών (ανάμεσα στους οποίους ήταν συχνά η βασιλική οικογένεια και οι ανώτεροι αξιωματούχοι του παλατιού). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη συστηματική λεηλασία όλου του πλούτου των αμερικανικών πληθυσμών, οι οποίοι υποχρεώθηκαν να εργάζονται σκληρά και υπό συνθήκες δουλείας, στην υπηρεσία των κατακτητών.

Μία από τις πιο γοητευτικές χώρες της Νότιας Αμερικής, το Περού, φέρει μέχρι σήμερα τη σφραγίδα των αρχαίων Ινδιάνικων πολιτισμών και των Ισπανών κατακτητών του. Οι αρχαίες πόλεις και τα μουσεία τους με εκθέματα από όλους τους προκολομβιανούς πολιτισμούς (Τσαβίν, Μοτσίκα, Τσιμού, Ίνκας κλπ.), τα επιβλητικά βουνά, τα κατάλευκα λάμα, οι παραδοσιακές μουσικές, τα χειροτεχνήματα της περουβιάνικης λαϊκής παράδοσης, τα περίφημα υφαντά με τα γεωμετρικά σχέδια, τα πολυποίκιλτα υφάσματα, τα έντονα χρώματα και κυρίως οι γελαστοί άνθρωποι που κρατούν παραδόσεις απαράλλακτες για αιώνες, μας φέρνουν σε επαφή με τον υπέροχο, μυστηριώδη κόσμο του Περού.

...

περισσότερα

Βραχώδη Όρη

Τα Βραχώδη Όρη (Rocky Mountains) είναι η μεγάλη οροσειρά της δυτικής Βόρειας Αμερικής, που εκτείνεται σχεδόν κατά μήκος του Ειρηνικού ωκεανού με κατεύθυνση προς νότο (Αλάσκα, Καναδάς, ΗΠΑ) και καταλήγει στο Μεξικό.
Η υψηλότερη κορυφή  της οροσειράς αυτής είναι το Elbert, που φθάνει τα 4.400 μέτρα επάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και βρίσκεται στο Κολοράντο. Η δημιουργία τους, πριν από 70 εκατομμύρια χρόνια, οφείλεται στην τεκτονική των πλακών: η υποβύθιση της πλάκας του Ειρηνικού κάτω από την Βορειοαμερικανική πλάκα, ανάγκασε τα βουνά να φθάσουν σε αυτά τα ύψη.
Σύμφωνα με τον γεωλογικό χρόνο, είναι σχετικά νέα βουνά, όπως οι Άλπεις και τα Ιμαλάια.
Τα Βραχώδη όρη εξακολουθούν να μεγαλώνουν καθ΄ ύψος, ενώ ο άνεμος και οι ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις τα διαβρώνουν. Οι κορυφογραμμές τους μοιάζουν με κοφτερά πριόνια, επειδή η αιολική διάβρωση δεν έχει ακόμα "στρογγυλέψει" τις άκρες τους.
Αποτελούνται από μια σειρά από ηφαιστειογενείς και γρανιτώδεις σχηματισμούς, οι οποίοι διαιρούνται σε τρία γεωγραφικά τμήματα: τα Βόρεια Βραχώδη όρη, τα Κεντρικά Βραχώδη όρη και τα Νότια Βραχώδη όρη.
Από γεωλογική άποψη αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο με τα βουνά της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής, οι γεωγράφοι όμως τα διαχωρίζουν για ευκολότερη μελέτη.

...

περισσότερα

Εθνικό Πάρκο Mesa Verde, ΗΠΑ

Το Εθνικό Πάρκο Mesa Verde είναι ένας ανακηρυγμένος εθνικός δρυμός των Ηνωμένων Πολιτειών, και μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Βρίσκεται στην κομητεία Μοντεζούμα, της πολιτείας Κολοράντο, και στην επικράτειά του περικλείει έναν από τους καλύτερα σωζόμενους αρχαιολογικούς χώρους των Ανασάζι. Το πάρκο καταλαμβάβει μία έκταση περίπου 53.000 στρεμμάτων κοντά στο περίφημο Four Corners (το σημείο στον χάρτη όπου συναντώνται τα σύνορα 4 πολιτειών Γιούτα, Αριζόνα, Κολοράντο, Νέο Μεξικό). Με περισσότερες από 5.000 τοποθεσίες και 600 σημεία με κατοικίες σκαλισμένες στα βράχια, είναι ο μεγαλύτερος αρχαιολογικός χώρος των ΗΠΑ. Ανάμεσα σ’ αυτά είναι και το σήμα-κατατεθέν του Mesa Verde, το λεγόμενο Cliff Palace, που θεωρείται η μεγαλύτερη σκαλιστή σε βράχο κατοικία στη χώρα.
Η περιοχή όπου σήμερα εκτείνεται το Mesa Verde (=πράσινο τραπέζι, στα ισπανικά) κατοικήθηκε ήδη από την 8η π.Χ. χιλιετία από νομαδικές φυλές Παλαιο-Ινδιάνων. Τα πρώτα καταφύγια στους βράχους ήταν απλές κοιλότητες αποτελούσαν ημι-μόνιμες κατοικίες που, σύμφωνα με την αξιολόγηση των ευρημάτων άρχισαν να δημιουργούνται πριν την 1η χιλιετία π.Χ. Οι σκαλιστές κατοικίες για τις οποίες φημίζεται το Πάρκο ξεκίνησαν να φτιάχνονται κάπου μετά το 650 μ.Χ και κυρίως τον 12ο αιώνα.
Οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής ασχολούνταν με το κυνήγι αλλά και τις καλλιέργειες, κυρίως με καλαμπόκι και φασόλια. Το 1285, μετά από μια μακρά περίοδο κοινωνικής αλλά και περιβαλλοντικής αστάθειας, που προκλήθηκε από μία σειρά σοβαρών και παρατεταμένων ξηρασιών, ο ντόπιος πληθυσμός άρχισε να εγκαταλείπει την περιοχή κατευθυνόμενος προς το νότο, σε εκτάσεις της Αριζόνα και του Νέου Μεξικού.

...

περισσότερα

Το Φαράγγι του Χαλκού

Το Φαράγγι του Χαλκού είναι μια ομάδα έξι ξεχωριστών φαραγγιών στο Sierra Madre στο νοτιοδυτικό τμήμα της πολιτείας Chihuahua στο βορειοδυτικό Μεξικό, με μέγεθος 25.000 τετραγωνικά μίλια. Τα φαράγγια σχηματίστηκαν από έξι ποτάμια που αποστραγγίζουν τη δυτική του πλευρά, συγχωνεύονται στο Ρίο Φουέρτε και καταλήγουν στον Κόλπο της Καλιφόρνια. Το φαράγγι έχει πάρει το όνομά του από το χαλκό πράσινου χρώματος που είναι στα τοιχώματα.
Το ορεινό τμήμα του φαραγγιού έχει μέτριες θερμοκρασίες από Οκτώβριο έως Νοέμβριο και Μάρτιο έως Απρίλιο. Το κάτω μέρος των φαραγγιών είναι υγρό και ζεστό και παραμένει έτσι όλο το χρόνο. Κατά τους θερμότερους μήνες, Απρίλιο έως Ιούνιο, η ξηρασία είναι ένα χρόνιο πρόβλημα με λίγες βροχοπτώσεις μέχρι τον Ιούλιο όταν ξεκινά η περίοδος των βροχών.
Η περιοχή του φαραγγιού έχει πολλά είδη πεύκων, βελανιδιών και αγριολούλουδων. Χαμηλά στο φαράγγι ευδοκιμούν φοίνικες  όπου το νερό είναι άφθονο και το κλίμα τροπικό.
Στο φαράγγι λαμβάνουν χώρα πολλές δραστηριότητες, όπως πεζοπορία, αναρρίχηση, ποδηλασία, ιππασία κ.α.

...

περισσότερα

Ανεξήγητα Φαινόμενα - Σχέση Μάγιας και Ίνκας

Στα φαινόμενα που δύσκολα εξηγούνται, πρέπει να συμπεριληφθεί η κατασκευή κλιμακωτών πυραμίδων στο Περού από τον  πολιτισμό του Καράλ (βλ. ανωτέρω) και τους Μάγια στο Μεξικόֹ ομολογουμένως το ακριβέστατο ημερολόγιο των Μάγια αρχίζει την  11η  Αυγούστου του 3114 π.Χ. αλλά οι πρώτες πυραμίδες τους εμφανίζονται στο Τικάλ της Γουατεμάλας το 470 μ.Χ. Οι δύο πολιτισμοί έχουν χρονική απόκλιση χιλιετηρίδων, μεταξύ τους παρεμβάλλονται δεκάδες χιλιάδων χλμ. αδιάβατου εδάφους, και οι δύο δε δεν είχαν αξιόλογα ζώα για μεταφορά και δεν είχαν επινοήσει καν τον τροχό. Επαφή δε μέσω της  θαλάσσης αποκλείεται καθώς  δεν ήταν θαλασσοπόροι.
Οι κλιμακωτές πυραμίδες έχουν την απαρχή τους στις τετράγωνες και παραλληλόγραμμες πλατφόρμες επί των οποίων διαδοχικώς κτίστηκαν  μικρότερες. Είναι πιθανόν οι πλατφόρμες να προέκυψαν από ισόγεια κτίρια τα οποία «επικτίσθηκαν», πρακτική η οποία εμφανίζεται και στους πολιτισμούς του Μεξικού. Η πλατφόρμα αντικατοπτρίζει την ιδέα ότι το ύψος εντέλλεται γόητρο και διαχωρίζει τον συνήθη από τον εξαίρετο χώροֹ στο πλαίσιο αυτό η ύπαρξη περισσοτέρων από μίας πλατφόρμες παραπέμπει σε πλουραλιστικό πάνθεον και /ή σε ταξική κοινωνία με οργανωμένη δομή εξουσίας. Εφ’ όσον οι Άνδεις είναι οροσειρά, η κάθετος διάκριση του χώρου εμφανίζεται ως τριπλή: τα ισόγεια, ή ουδέτερες πεδιάδες, τα υψίπεδα, ή πλατφόρμες, και οι λάκκοι ή «αρνητικές» πεδιάδες που αναπαριστώνται ως βυθισμένες αυλές. Η διάκριση αυτή εμφανίζεται στην Προκεραμική περίοδο και συνεχίζεται μέχρι την εποχή των Ίνκας, με απόγειο την εποχή του Τιαχουανάκο (300 π.Χ.-1000 μ.Χ.) και ενδεχομένως να καταδεικνύει την πίστη ότι ο άνθρωπος προήλθε από τη γη. Ένα άλλο δύσκολο να εξηγηθεί φαινόμενο, που επιχωριάζει στο Περού, είναι τα κτιριακά συγκροτήματα σε σχήμα «U». Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται κατά πρώτον στο Ελ Παραϊσο (El Paraíso), 140 χλμ. βορείως της Λίμα, κατά την Προκεραμική περίοδο, περί το 2000 π.Χ. Σχεδόν όλοι οι οικισμοί ακολουθούν την ιδία διάταξη και είναι στραμμένοι προς την θάλασσα. Αργότερα διατηρείται η αυτή διάταξη, το σχήμα U, αλλά τα συγκροτήματα στρέφονται προς τις Άνδεις. Ο λόγος της διατάξεως καθώς και η στροφή είναι παντελώς άγνωστα. Όσον αφορά τα ανεξήγητα φαινόμενα την πρώτη θέση κατέχουν οι «Γραμμές της Νάζκα» τις οποίες θα επισκεφθούμε στα πλαίσια του ταξιδίου μας.

...

περισσότερα

Εκουαδόρ ή αλλιώς Ισημερινός...

Ισημερινός: μισός καθισμένος στο βόρειο ημισφαίριο της πραγματικότητας και μισός καθισμένος στο νότιο ημισφαίριο του ονείρου…

Κίτο: Κεραυνοβόλος έρωτας
Στο Κίτο, δεν νιώθεις περίεργα λόγω υψόμετρου, αλλά έχεις συναίσθηση ότι βρίσκεσαι στα 2.800 μέτρα.
Το κίτο αποτελούσε κομμάτι της Αυτοκρατορίας των Ίνκα Ταγουαντινσούγιο («Τέσσερα Βασίλεια»). Κατά την αποικιοκρατία, το Βασιλικό Ακροατήριο του Κίτο αποτελούσε κομμάτι της Αντιβασιλείας του Περού. Συνεπώς πολλά ονόματα από το παρελθόν του Περού είναι παρόντα κι εδώ: Αταουάλπα, Πιζάρο, Σούκρε, Μπολίβαρ. Είναι σαν να ακούς μια νέα εκδοχή μιας παλιάς ιστορίας.
Θαυμάσιες παλιές αποικιακές εκκλησίες, υπέροχα μουσεία αλλά και αμέτρητες παραστάσεις δρόμου γοητεύουν τον επισκέπτη. Το πραγματικό όμως σύμβολο της πρωτεύουσας του Ισημερινού είναι το άγαλμα της Παρθένου του Panecillo, εμπνευσμένο από την Παρθένο του Κίτο. Δίνοντας σχήμα στην ομορφιά της γεμάτης χάρη φτερωτής αυτής παρθένου, σαν να χορεύει αιθέρια, μας συνεπαίρνει και μας ταξιδεύει.
Το Κίτο έχει όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά: εμπορικά κέντρα, νυχτερινή ζωή, όμορφα πάρκα, εκπληκτικό περιβάλλον και εκατοντάδες πράγματα να ανακαλύψεις που το κάνουν άξιο εξερεύνησης.
Στους φιδωτούς συχνά δρόμους του, μπορείτε να βρείτε τα πάντα: από ανθρώπους που χορεύουν αυθόρμητα, είτε βράδυ είτε πρωί, μέχρι γαμήλια τελετή να εορτάζεται χαρωπά σε δημόσια πλατεία. Αλλά πέρα από ό,τι έχει να προσφέρει αυτή η πόλη, πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτό που μας ελκύει περισσότερο στο Κίτο είναι ότι δεν μας κάνει να νιώθουμε ξένοι. Κι αυτό εν μέρει λόγω των ανθρώπων του, εν μέρει λόγω της αρχιτεκτονικής στο ιστορικό κέντρο και λόγω των πολιτισμικών προσφορών τoυ.

Τσιμποράσο, Καϊμποϊράσο, Κοτοπάξι, Τινγκουράουα, Κιλοτόα, αυτοί οι χιονισμένοι γίγαντες με τα ονόματά τους παρμένα από την ινδιάνικη μυθολογία καλωσορίζουν τους επισκέπτες της εκουαδοριανής κορδιλιέρας που διασχίζουν την Παναμερικάνα, τον αυτοκινητόδρομο που ενώνει το Μεξικό με την Παταγονία, με κατεύθυνση προς τη Κουένκα.
Στους πρόποδες αυτών των βουνών, σε υψόμετρο 2.500 έως και 4.000 μ., ζουν εδώ και χιλιάδες χρόνια οι Ινδιάνοι Πουρουά και καλλιεργούν τις πλαγιές τους με πατάτες και καλαμπόκι, το χοντρό, ζουμερό καλαμπόκι που φυτρώνει σε αυτά τα υψόμετρα και το ψήνουν, το αλατίζουν και φτιάχνουν έναν εκλεκτό μεζέ.
Ολόκληρες βουνοπλαγιές με απότομες κλίσεις, χωρισμένες σε χωράφια, σπαρμένα φυτά που τα διαφορετικά χρώματα των λουλουδιών τους συνθέτουν ένα καταπληκτικό παζλ. Και ούτε μια πεζούλα. Πως είναι δυνατόν να μη φεύγει το χώμα σε μια τροπική χώρα, όπου βρέχει τόσο πολύ; Και όμως. Τα ηφαίστεια έχουν χαρίσει σε αυτή τη γη τη λάβα τους, ένα χώμα τόσο πυκνό και πλούσιο που δεν μπορεί να το ξεπλύνει καμιά βροχή και που, ακόμα και ξύλο να μπήξεις, κάτι θα φυτρώσει.
Η Ριομπάμπα, η πρωτεύουσα της επαρχίας Τσιμποράσο, που πήρε το όνομά της από την ψηλότερη κορυφή του Εκουαδόρ στα 6.300 μ., το τρίτο ψηλότερο ηφαίστειο στον κόσμο, το οποίο, λόγω της θέσης του, σχεδόν πάνω στη νοητή γραμμή του ισημερινού, είναι το κοντινότερο σημείο της Γης στον Ήλιο. Η επαρχία Τσιμποράσο είναι μια από τις δυο επαρχίες με τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ινδιάνικου πληθυσμού στη χώρα.
Στη Ριομπάμπα, μια μικρή πόλη με αρκετά αποικιακά κτίσματα και εκκλησίες και περισσότερα, νεότερα, κατεβαίνουν καθημερινά πολλοί Ινδιάνοι από τα χωριά τους για να πουλήσουν τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα τους. Η μεγαλύτερη υπαίθρια λαϊκή αγορά, από τις μεγαλύτερες του Εκουαδόρ, γίνεται γύρω από την εκκλησία Σαν Αλφόνσο. Το θέαμα είναι συναρπαστικό. Ντομάτες, μικρές και μεγάλες, μπανάνες, πράσινες, κίτρινες και κόκκινες, καρύδες, ανανάδες, μάνγκο και δεκάδες άλλα φρούτα της τροπικής γης είναι απλωμένα πάνω σε πάγκους ή σε τεράστιους σωρούς στο πεζοδρόμιο. Και όχι μόνον αυτά. Καπέλα – κάθε φυλή έχει το δικό της στολισμό για τα καπέλα της, ένα έθιμο που επέβαλαν οι κονκισταδόρες, οι Ισπανοί κατακτητές, για να μπορούν να ξεχωρίζουν τους υπηκόους τους -, παντελόνια, κιλίμια και υφαντά, τρανζιστοράκια, εξαρτήματα από διαλυμένα αυτοκίνητα και μηχανάκια, ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, ό,τι χρειάζεται κάποιος για να πορευτεί σε υψόμετρο 2.600 μ.
Και πίσω από τους πάγκους και τις στοίβες, αυτή η πανάρχαια φυλή των Άνδεων με το σκληρό πρόσωπο και τις μπλούζες, τις φούστες και τις μαντίλες τους σε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου. Για τους ινδιάνικους πληθυσμούς της οροσειράς, οι εβδομαδιαίες υπαίθριες αγορές είναι κάτι παραπάνω από απλές εμπορικές συναλλαγές: είναι τόπος συνάντησης και κοινωνικής συναναστροφής, ο χώρος και ο χρόνος που δηλώνουν την ταυτότητά τους.

Το Τσιμποράσο – «πλεξούδες από πάγο» , στην ινδιάνικη γλώσσα Κέτσουα – είναι ένα από τα πιο επιβλητικά βουνά, σμιλεμένο πάνω σε διαδοχικά στρώματα λάβας και σύμβολο για τους πληθυσμούς της περιοχής. Σε μια από τις πλαγιές του, ο Σιμόν ντε Μπολίβαρ εμπνεύστηκε το ποίημα του «Το ντελίριό μου στο Τσιμποράσο». Στο Εθνικό Δρυμό του, από τα 4.000 μέτρα και πάνω, συναντάμε και τα βικούνια, ένα όμορφο είδος της οικογένειας των αμερικανικών καμηλοειδών.

Στο Εκουαδόρ ζουν τρία είδη αυτής της οικογένειας, τα βικούνια, τα λάμα και τα αλπάκα. Πολλά είναι εξημερωμένα και οι Ινδιάνοι χρησιμοποιούν το μαλλί και το κρέας τους.

Το εκουαδοριανό «μονοπάτι των Ίνκας», δεν υπόσχεται θέα σε χιονισμένους κρατήρες, ανταμείβει όμως τους τολμηρούς με μια υπέροχη διαδρομή μέσα από ινδιάνικους οικισμούς σ’ ένα από τα πιο όμορφα ορεινά τοπία της χώρας.  Από το μονοπάτι των Ίνκας, το οποίο διέσχιζε ο βασιλιάς στη πορεία του προς το Κίτο, δεν έχουν απομείνει πολλά κομμάτια. Οι πέτρες από τις οποίες είχε κατασκευαστεί προορίζονταν για τα μαλακά πόδια των λάμα και όχι για τα άλογα και τα βόδια που χρησιμοποιούσαν οι Ισπανοί στις μετακινήσεις τους. Στη τοποθεσία Παρεδόνες, βρίσκονται και τα καλοδιατηρημένα ερείπια του ναού του Ήλιου της Ινγκαπίρκα, δεύτερου σε σημασία θρησκευτικού τόπου των Ίνκας, μετά το Μάτσου Πίτσου, στο Περού.
Η Παναμερικάνα από το Κίτο προς το Βορρά και τα σύνορα με τη Κολομβία είναι διαφορετική. Έχει πολλές στροφές και υψομετρικές διαφορές, η βλάστηση είναι διαφορετική, τα χρώματα είναι διαφορετικά, τα πράσινα λιγότερα. Η διαδρομή περνά από το Οταβάλο, την πιο τουριστική πόλη του Εκουαδόρ. Είναι μια μικρή πόλη με σωστή ρυμοτομία, καθαρούς πλακόστρωτους δρόμους και ελεγχόμενη κίνηση, με ευρωπαϊκό θα έλεγε κανείς αέρα, πολλά ιντερνέτ καφέ και τράπεζες, αποτέλεσμα μάλλον των χρημάτων που αποφέρει η τουριστική ανάπτυξη. Στη κεντρική πλατεία, την Πλάσα ντε λος Πόντσος, κάθε Σάββατο, γίνεται η μεγαλύτερη εμποροπανήγυρις της Λατινικής Αμερικής.
Τουρίστες από κάθε μεριά της αμερικανικής ηπείρου αλλά και της Ευρώπης, συρρέουν για να αγοράσουν κάτι από την πλούσια χειροτεχνική παραγωγή των Οταβαλένιων και των γύρω περιοχών: υφαντά, τσάντες και αιώρες, διακοσμητικά χαλάκια, σάλια, κουβέρτες και πουλόβερ. Οι Οταβαλένιοι είναι διάσημοι για την υφαντική τους τέχνη , ενώ τα γύρω χωριά έχουν κι αυτά τη δική τους παραγωγή – το Κοτακάτσι είναι το κέντρο της επεξεργασίας δέρματος και το Σαν Αντόνιο είναι γνωστό για τα ξυλόγλυπτά του.
Όλα αυτά μπορεί να τα βρει κανείς στην αγορά του Οταβάλο, την τεράστια πλατεία όπου χωράνε πάνω από 1.000 μικροπωλητές, μαζί με τα αντικείμενα από την ακτή της χώρας, τη ζούγκλα, αλλά και την Κολομβία και το Περού. Το Οταβάλο ήταν από την προκολομβιανή εποχή σταυροδρόμι εμπόρων και αυτή την παράδοση συνεχίζει μέχρι σήμερα. Το Οταβάλο είναι χτισμένο σ΄ ένα προνομιακό φυσικό τοπίο και προσφέρει στον επισκέπτη πολλές δυνατότητες για να περάσει ευχάριστα μερικές μέρες. Μα το πιο όμορφο στο Οταβάλο είναι για πολλούς, οι ίδιοι οι κάτοικοί του. Η γλυκύτητα του τοπίου, σε αντίθεση με την τραχύτητα και τους στιβαρούς ηφαιστειακούς όγκους της κεντρικής οροσειράς, έχει αποτυπωθεί στο πρόσωπό τους: πρόσωπα στρογγυλά, χαμογελαστά, με καλοσχηματισμένα χαρακτηριστικά και μεγάλα μάτια.
Πολλές όμορφες κοπέλες, οι περισσότερες ντυμένες με την παραδοσιακή τους ενδυμασία:  άσπρο πουκάμισο, κεντημένο με πολύχρωμα λουλούδια και δαντελένια τελειώματα, και μαύρη, μακριά φούστα. Αλλά και οι άντρες ακολουθούν πιστά τις επιταγές της παράδοσής τους:  μακριά κοτσίδα, ψάθινο καπελάκι, μαύρο παντελόνι, άσπρο πουκάμισο και σκούρο μπλε πόντσο.
Κουένκα, το μικρό χωριό του Ισημερινού που κατασκευάζει τα αυθεντικά panama hats.
Το panama hat θεωρείται η ποίηση των καπέλων, ένα μικρό διακριτικό, αλλά ξεκάθαρο σύμβολο αναμφισβήτητου κομψού στυλ για άνδρες και γυναίκες. Μια υπογράμμιση της παρουσίας του κατόχου του με τον πιο φίνο τρόπο. Είναι δε τα καπέλα με τη μεγαλύτερη επιτυχία στη μεγάλη οθόνη: από τον Σον Κόνερι και τον Άντονι Χόπκινς, μέχρι τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και τον Ρόμπερτ ντε Νίρο, όλοι έχουν μια εμβληματική σκηνή, ένα καρέ γοητείας, φορώντας ένα panama hat. To 2012 η UNESCO ενέταξε τα panama hats στη λίστα με τα προστατευόμενα πολιτισμικά προϊόντα, με το επιχείρημα ότι η κατασκευή τους είναι μια τέχνη με μυστικά που περνάνε από γενιά σε γενιά.
Γουαγιακίλ, το ορμητήριο για τους σύγχρονους Δαρβίνους.
Μπορεί το μικρό ιστορικό του κέντρο να είναι απλό και λιτό αλλά για τους…τολμηρούς που θα ανέβουν τα 400 και πλέον σκαλιά που οδηγούν στο λόφο Cerro Santa Anna, η θέα από την κορυφή θα τους αποζημιώσει και με το παραπάνω!

...

περισσότερα

Spider monkey: ο πίθηκος-αράχνη

Οι πίθηκοι-αράχνες ζουν στα τροπικά δάση της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και εμφανίζονται μέχρι τον μακρινό βορρά στο Μεξικό. Έχουν μακριά, ψηλόλιγνα άκρα και δυνατή ουρά, που τους επιτρέπουν να
κινηθούν χαριτωμένα από κλαδί σε κλαδί και από δέντρο σε δέντρο.                          
Αυτοί οι ευκίνητοι πίθηκοι ξοδεύουν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους πιασμένοι ψηλά στα κλαδιά των δένδρων, αν και δεν έχουν αντίχειρα.
Είναι κοινωνικοί και οργανώνονται σε ομάδες δύο ή τριών δωδεκάδων. Τη νύχτα αυτές οι ομάδες χωρίζονται σε μικρότερα τμήματα.
Οι πίθηκοι-αράχνες, που ονομάστηκαν έτσι λόγω του ότι όπως κρεμιούνται και κινούνται μοιάζουν με αράχνες. Τρέφονται με καρπούς, φρούτα, φύλλα, αυγά πουλιών και αράχνες!
Είναι θορυβώδη ζώα και επικοινωνούν συχνά με διαπεραστικούς ήχους.
Τα θηλυκά γεννούν μόνο σε ένα μωρό κάθε δύο έως πέντε έτη.
Οι νέοι πίθηκοι εξαρτώνται εντελώς από τις μητέρες τους για περίπου δέκα εβδομάδες, αλλά στη συνέχεια αρχίζουν να εξερευνούν μόνοι τους τον χώρο και να παίζουν μεταξύ τους.
Οι μητέρες συνεχίζουν να φροντίζουν τα μικρά τους για το πρώτο έτος της ζωής τους και τριγυρνούν συχνά με τον απόγονό τους, που προσκολλάται στις πλάτες τους.

...

περισσότερα

Φρίντα Κάλο, η ζωγράφος που έγινε μανία

Πολλοί διάσημοι μετά θάνατον καλλιτέχνες, πέρασαν ζωή δύσκολη και χωρίς αναγνώριση. Η Φρίντα Κάλο δεν ανήκει ακριβώς σε αυτή τη στατιστική. Αν μη τι άλλο όσο ζούσε ήταν διάσημη, ως η κομμουνίστρια ζωγράφος σύντροφος και σύζυγος του σούπερ σταρ Ντιέγκο Ριβέρα. Ως ανεξάρτητη καλλιτέχνις πρόλαβε να κάνει μόνο τρεις εκθέσεις (Νέα Υόρκη, Παρίσι, Μεξικό) και στην τελευταία πήγε με φορείο… έναν χρόνο προτού πεθάνει. Ο ίδιος ο Ριβέρα την υποστήριξε πολύ καλλιτεχνικά. Ίσως αν δεν υπήρχε αυτός σήμερα να μην τη γνωρίζαμε. Πάντως η εξέλιξη της φήμης της μετά θάνατον ήταν ραγδαία. Και πλέονχαρακτηρίζεται με τη λέξη «frieda-mania».
Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου 1907 και στο ζώδιο ήταν καρκίνος. Ο φωτογράφος πατέρας της ήταν Γερμανοεβραίος και  η μητέρα της Ισπανομεξικανή. Η ίδια έλεγε πως υπήρξε το γέννημα δύο αντίρροπων δυνάμεων: της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας και της ιθαγένειας. Αυτό το γέννημα όμως είχε προβλήματα υγείας. Έξι ετών προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα με αποτέλεσμα να κουτσαίνει. Στα 18 της έπεσε θύμα σοβαρού τροχαίου με αποτέλεσμα τη διάλυση της σπονδυλικής στήλης, του αριστερού χεριού και των κάτω άκρων της. Όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να μπαινοβγαίνει στα χειρουργεία για όλη της τη ζωή – τουλάχιστον 30 φορές! Όμως αυτή η δυστυχία της άνοιξε τον δρόμο για τη ζωγραφική.
Καθηλωμένη μέσα στα νοσοκομεία έγινε αυτοδίδακτη ζωγράφος. Το 1929, τέσσερα χρόνια μετά το μοιραίο δυστύχημα, έδειξε έργα της στον Ντιέγκο Ριβέρα που τον γνώρισε στο Κόμμα. Εκείνος ήταν ήδη ο διασημότερος τοιχογράφος της Λατινικής Αμερικής με πολλές αναθέσεις και στις ΗΠΑ. Εκείνος λοιπόν, ο δύσμορφος σούπερ σταρ, της είπε «πας καλά, συνέχισε». Επίσης ως μέγας γυναικάς την ερωτεύτηκε και την ίδια χρονιά την παντρεύτηκε.
Φυσικά προώθησε τη ζωγραφική της. Τη σύστησε σε σημαντικές φυσιογνωμίες, όπως ο Λέον Τρότσκι και ο Αντρέ Μπρετόν. Ο Μπρετόν τη χαρακτήρισε σουρεαλίστρια και της έκλεισε έκθεση στο Παρίσι. Μάλιστα μεσολάβησε ώστε το Λούβρο να αγοράσει ένα έργο της. Η ίδια δεν πίστευε ότι έκανε σουρεαλισμό. Έλεγε ότι ζωγράφιζε τη ζωή της και μάλλον αυτό ίσχυε. Η τέχνη της έχει γνησιότητα και αλήθεια. Η τεχνική της μοιάζει με ναΐφ και ίσως αυτό να οφείλεται στην έλλειψη σπουδών. Τα σουρεάλ στοιχεία που έβλεπε ο Μπρετόν μάλλον παραπέμπουν στον μαγικό ρεαλισμό της Λατινικής Αμερικής. Πάντως η ζωγραφική της είναι αναγνωρίσιμη και έχει χαρακτήρα. Όλο το έργο της αποτελείται από αυτοπροσωπογραφίες και διανθίζεται από στοιχεία σχετικά με διάφορες δύσκολες ή ευχάριστες φάσεις της ζωής της. Χρησιμοποιεί λαμπερά χρώματα που αντλούνται από τη μεξικανική παράδοση και τα ρούχα που φορούσε – ένας συνδυασμός παραδοσιακής φορεσιάς με νότες μοντερνισμού που ήταν της μόδας εκείνη την εποχή.
Η συζυγική σχέση όμως της Φρίντα Κάλο με τον Ριβέρα, ήταν άθλια. Ο γυναικάς είναι πάντα γυναικάς, όταν είναι λατίνος τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα. Τα έφτιαξε μέχρι και με την αδερφή της με την οποία ερωτοτροπούσε μέσα στο συζυγικό σπίτι. Τότε οι δύο ζωγράφοι χώρισαν. Ήταν το 1939. Στο μεταξύ η Φρίντα είχε κάνει έκθεση και στη Νέα Υόρκη, έγινε εξώφυλλο στηVogue και άρχισε να πίνει, να παίρνει ναρκωτικά, να συνάπτει ερωτικές σχέσεις με άνδρες και γυναίκες – ακόμα και με τον Τρότσκι, σύμφωνα με ανεξακρίβωτες φήμες. Παράλληλα η υγεία της χειροτέρευε πολύ και μετά τη δολοφονία του Τρότσκι, το 1940, τον οποίο φυγάδευε το ζευγάρι στο Μεξικό, ξαναπαντρεύτηκαν.
Η Φρίντα ήταν ήδη πλέον γνωστή στους κύκλους των διεθνών εικαστικών, αλλά και πάλι η ρετσινιά της «συντρόφου του Ριβέρα» την ακολουθούσε. Εκείνος, το εκμεταλλευόταν θετικά και προσπαθούσε να διαδώσει τη φήμη της σε αντάλλαγμα της δυστυχίας που της είχε προκαλέσει ως σύζυγος. Τα χρόνια από το 1940 έως τον θάνατό της το 1954 κύλησαν σχετικά ομαλά για τη σχέση των δύο καλλιτεχνών, ωστόσο η υγεία της Κάλο πήγαινε από το κακό στο χειρότερο. Πλέον ζούσαν στο πατρικό της το διάσημο σήμερα «Μπλε Σπίτι» στην πόλη του Μεξικού και η ίδια περνούσε τον περισσότερο καιρό με γύψους, νάρθηκες και παυσίπονα, ζωγραφίζοντας. Το 1953, η πατρίδα της εδέησε να την αναγνωρίσει ως ζωγράφο στην οποία άξιζε μια έκθεση. Εκείνη τότε ήταν στο νοσοκομείο σε άθλια κατάσταση. Ο Ριβέρα στα εγκαίνια συγκινημένος, έκανε μία εισαγωγή στο κοινό για τη σπουδαιότητα του έργου της. Ενώ έβγαζε τον λόγο του, ακούστηκε η φωνή της ζωγράφου από την είσοδο της γκαλερί να λέει: «Με τίποτα δεν θα έχανα αυτή την έκθεση!». Την έφεραν μέσα τέσσερεις, με φορείο. Ένα χρόνο μετά πέθανε ακρωτηριασμένη από πνευμονία. Μετά τον θάνατό της ο Ριβέρα παραχώρησε το «Μπλε Σπίτι» στο κράτος του Μεξικού με την προϋπόθεση να γίνει μουσείο της ζωής και του έργου της Φρίντα. Και δεν έπαψε μέχρι τον θάνατό του, το 1957, να φροντίζει για την καλλιτεχνική υστεροφημία της.

...

περισσότερα

Ντιέγκο Ριβέρα, ο σούπερ σταρ τοιχογράφος του Μεξικού

Οι μη φιλότεχνοι τον έχουν ακουστά ως «σύζυγο της Φρίντα Κάλο» και αυτό είναι μέγα λάθος. Διότι ο Ντιέγκο Ριβέρα υπήρξε ο Νο 1 τοιχογράφος μεγάλης κλίμακας της Λατινικής Αμερικής και μάλιστα τόσο δημοφιλής ώστε παρά το κομμουνιστικό του φρόνημα ελάμβανε αναθέσεις ακόμη και στις ΗΠΑ. Μέχρι και ο ίδιος ο Ροκφέλερ τον προσέλαβε… Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Γεννήθηκε το 1886 στην πόλη Γκουαναχουάτο του Μεξικού. Ο πατέρας του ήταν μασόνος φιλελεύθερων αρχών, δάσκαλος και με καταγωγή από εβραϊκή οικογένεια, η οποία είχε ασπασθεί τον Χριστιανισμό. Από νωρίς ο Ριβέρα έδειξε καλλιτεχνική κλίση και σε ηλικία δέκα ετών γράφτηκε στην Ακαδημία Τεχνών του Σαν Κάρλος. Όταν ενηλικιώθηκε πήρε κρατική υποτροφία και πήγε στην Ισπανία για να συνεχίσει τις σπουδές. Όταν πήρε πτυχίο έκανε ένα μεγάλο ταξίδι στην Ιταλία για να μελετήσει ενδελεχώς τις νωπογραφίες της Αναγέννησης και κατέληξε στο Παρίσι όπου η ζωγραφική έβραζε στις αρχές του 20ού αιώνα. Εκεί επηρεάστηκε από τον Σεζάν, εντρύφησε στον κυβισμό και προσπάθησε να βρει το προσωπικό του ύφος. Ωστόσο στους καλλιτεχνικούς κύκλους ήταν πιο γνωστός για τις ερωτικές κατακτήσεις του. Μέχρι να επιστρέψει στο Μεξικό είχε ήδη κάνει δύο εξώγαμα παιδιά: ένα αγόρι με τη ζωγράφο ΑνζελίνΜπελόφ και ένα κορίτσι με την επίσης ζωγράφο Μαρία Βορομπίεφ - Στρεμπέλσκα. Μπορεί να άφησε πίσω του κι άλλα, αλλά αυτό δεν είναι γνωστό.
Στη γενέτειρα αφίχθη το 1921, όταν εξελέγη πρόεδρος της χώρας ο μεταρρυθμιστής και υποστηρικτής των τεχνών Αλβάρο Ομπρεγκόν. Πλέον το Μεξικό έκανε αναθέσεις και ο Ριβέρα, μαζί με τους ομοτέχνούς του Χοσέ Ορόσκο, ΝταβίντΣικέιρος και ΡουφίνοΤαμάιουπήρξαν οι πρωτεργάτες του νέου εικαστικού κινήματος που ονομάστηκε Μεξικάνική Αναγέννηση της Νωπογραφίας. Στο πλαίσιο των κρατικών αναθέσεων, ο νεοφερμένος τοιχογράφος φιλοτέχνησε μια σειρά από έργα μεγάλης κλίμακας για λογαριασμό του Υπουργείου Παιδείας. Μία από αυτές τις αναθέσεις αφορούσε και την Προπαρασκευαστική Σχολή όπου ήταν μαθήτρια η Φρίντα Κάλο – ένα από τα 35 κορίτσια ανάμεσα σε 2000 αγόρια. Εκεί, πάνω στη σκαλωσιά, τον είδε για πρώτη φορά… προτού πέσει πάνω της το λεωφορείο και προτού αποφασίσει να γίνει και η ίδια ζωγράφος.Τότε εκείνος ήταν ήδη παντρεμένος με το μοντέλο και συγγραφέα ΛούπεΜαρίν και είχε μαζί της δύο κόρες.
Οι κρατικές νωπογραφίες έκαναν το Ντιέγκο Ριβέρα διάσημο. Σε αυτές διαμόρφωσε το προσωπικό ύφος του. Χρησιμοποιούσε τολμηρά και ζωηρά χρώματα και ζωγράφιζε μεγάλες επίπεδες αφαιρετικές φιγούρες με σαφείς επιρροές από την τέχνη των Αζτέκων. Οι τοιχογραφίες του αναπαριστούσαν ιστορίες από τημεξικάνικη ιστορία και κοινωνίακαι ως εκ τούτου αποκτούσαν μνημειακό χαρακτήρα. Εκείνη την εποχή η φήμη του ξεπέρασε τα σύνορα του Μεξικού, οπότε και άρχισαν οι αναθέσεις στις ΗΠΑ.
Ο Ντιέγκο Ριβέρα πέρα από καταξιωμένος ζωγράφοςυπήρξεγνωστό μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος του Μεξικού. Ως εκ τούτου το 1927 ήταν καλεσμένος του ΚΚΣΕστη Μόσχα να λάβει μέρος στις εορταστικές εκδηλώσεις για τα δεκάχρονα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Επί τη ευκαιρία όσο παρέμεινε εκεί, ο κομισάριος για την Παιδεία,ΑνατόλιΛουνατσάρσκι, του ανέθεσε μια τοιχογραφία για τη λέσχη του Κόκκινου Στρατού. Όμως ο Ριβέρα ήταν φιλοτροτσκιστής και στο ξέσπασματης διαμάχης Στάλιν-Τρότσκι το 1927 διεγράφη από το Κομμουνιστικό Κόμμα του Μεξικού. Κατά συνέπεια ακυρώθηκε η ανάθεση της τοιχογραφίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα και ενώ ακόμα βρισκόταν στη Μόσχα, ο Ριβέρα αποφάσισε να κάνει μία ακόμη μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. Ζήτησε διαζύγιο από τη ΛούπεΜαρίν.
Το 1929, φρεσκοδιαζευγμένος και διαγραμμένος από το ΚΚΜ συνάντησε για δεύτερη φορά τη Φρίντα Κάλο, όταν εκείνη έχοντας μόλις βγει από το νοσοκομείο ζήτησε να του δείξει τα έργα της. Θυμήθηκε την πρώτη συνάντησή τους στο σχολείο, του άρεσε η ζωγραφική της, τον συγκίνησε η ιστορία του ατυχήματος, την ερωτεύτηκε και το ίδιο καλοκαίρι την παντρεύτηκε. Ο γαμπρός ήταν 43 και η νύφη 22 ετών. Την επόμενη χρονιά, το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης διοργάνωσε για τον Ντιέγκο Ριβέρα μία μεγάλη αναδρομική έκθεση και αμέσως μετά ήρθαν νέες αναθέσεις στις ΗΠΑ, οι οποίες όμως προκαλούσαν κάθε φορά σάλο λόγω της πολιτικής θεματολογίας τους. Μπορεί ο καλλιτέχνης να ήταν διαγραμμένος από το Κόμμα, οι πεποιθήσεις του όμως δεν άλλαξαν. Τον μεγαλύτερο χαμό προκάλεσε η τοιχογραφία με τίτλο «Άνθρωπος στο σταυροδρόμι», που φιλοτέχνησε στο Κέντρο Νέλσον Ροκφέλερ της Νέας Υόρκης το 1933. Στα αποκαλυπτήρια το φιλελεύθερο κοινό αντέδρασε άγρια και την επομένη οι επιθέσεις των ΜΜΕ ήταν κάτι περισσότερο από οξείες. Ο λόγος; Ο Ριβέρα μέσα στο πιο εμβληματικό σύμβολο του καπιταλισμού, στο μέγαρο Ροκφέλερ, είχε ζωγραφίσει τον Λένιν! Τελικά η τοιχογραφία ξηλώθηκε αλλά ο καλλιτέχνης δεν πτοήθηκε… Το 1935 την ξαναζωγράφισε πίσω στο Μεξικό. Το επεισόδιο αυτό έχει δραματοποιηθεί στις ταινίες «Οι αντάρτες του Μπρόντγουεη» (1999) του Τιμ Ρόμπινς και «Φρίντα» της ΤζούλιΤέιμορ (2002).
Πέρα από τις πολιτικο-καλλιτεχνικές περιπέτειες όμως ο Ριβέρα, είχε και εξωσυζυγικές. Ενώ πλέον ήταν παντρεμένος με τη Φρίντα Κάλο, η οποία τον ακολουθούσε στα ταξίδια εδώ κι εκεί για τις αναθέσεις, ο ίδιος καλλιεργούσε συστηματικά τη φήμη του ως διαβόητου γυναικά. Το 1939 η σύζυγός του τον βρήκε μέσα στο σπίτι τους να ερωτοτροπεί με τη μικρότερη αδερφή της και ζήτησε διαζύγιο. Έναν χρόνο μετά ο Τρόσκι δολοφονήθηκε στο Μεξικό, η υγεία της Φρίντα κατέρρευσε και το χωρισμένο ζευγάρι ξαναπαντρεύτηκε. Έζησαν μαζί στο πατρικό, πλέον, σπίτι της Φρίντα, στην CasaAzul, ως τον θάνατό της το 1954. Την επόμενη χρονιά ο χήρος Ριβέρα παντρεύτηκε την ατζέντισσά του ΈμαΟυρτάδο και έπεσε με τα μούτρα στη δουλεία για το πιο φιλόδοξο έργο του. Μία γιγάντια τοιχογραφία, ένα έπος για την ιστορία της χώρας του, στο Εθνικό Μέγαρο της Πόλης του Μεξικού. Δεν πρόλαβε όμως να το ολοκληρώσει. Διότι πέθανε από φυσικά αίτια το 1957.

...

περισσότερα

Πληροφορίες για τις Χώρες

Μεξικό

Το Μεξικό είναι χώρα του νότιου τμήματος της Βόρειας Αμερικής. Το επίσημο όνομά της είναι Estados Unidos Mexicanos (Ηνωμένες Πολιτείες του Μεξικού). Βρέχεται από τον Ειρηνικό και Ατλαντικό ωκεανό. Καταλαμβάνει το μεγαλύτερο τμήμα της Μεξικάνικης Χερσονήσου που ενώνει τη Βόρεια με τη Νότια Αμερική. Συνορεύει βόρεια με τις ΗΠΑ, νοτιοανατολικά με τη Γουατεμάλα και τη Βρετανική Ονδούρα. Έχει έκταση 1.972.549 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 112.336.538 σύμφωνα με την απογραφή του 2010. Πρωτεύουσα είναι η πόλη του Μεξικού. Άλλες πόλεις είναι: η Γουαδαλαχάρα, το Μοντερρέι, το Ακαπούλκο, το Μεξικάλι, η Τορρεόν, η Μέριδα, η Τιχουάνα, το Σαν Λουίς Ποτοσί, η Σιουδάδ Χουάρες κτλ. Επίσημη γλώσσα είναι η ισπανική, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού έχει ασπαστεί το χριστιανικό ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Νομισματική μονάδαείναι το πέσο. Η χώρα διαιρείται σε 31 ομόσπονδες πολιτείες και 1 ομοσπονδιακή περιοχή.

Γεωγραφία

Το Μεξικό έχει εξαιρετικά περίπλοκη γεωμορφολογία. Οι ακτές της χώρας, τόσο οι δυτικές όσο και οι ανατολικές, έχουν μάλλον φτωχό διαμελισμό. Στο νότιο τμήμα του κόλπου του Μεξικού σχηματίζεται ο κόλπος Καμπέτσε, που στην ανατολική του πλευρά ορίζεται από τη χερσόνησο του Γιουκατάν. Στις δυτικές ακτές της χώρας, η στενή και επιμήκης χερσόνησος Μπάχα Καλιφόρνια (Κάτω Καλιφόρνια) από τη μία, μήκους περίπου 1.223 χιλιομέτρων, και οι βορειοδυτικές ακτές του Μεξικού από την άλλη σχηματίζουν τον κόλπο της Καλιφόρνιας. Στο στενότερο σημείο του Μεξικού, εκεί όπου σχηματίζεται ο ισθμός Τεχουαντεπέκ, πλάτους 180 χιλιομέτρων, διαμορφώνεται στις δυτικές ακτές της χώρας ο ομώνυμος κόλπος. Στις αμμώδεις και αβαθείς δυτικές ακτές του Μεξικού, όπου σχηματίζονται λιμνοθάλασσες και θίνες άμμου, δημιουργούνται λίγα φυσικά λιμάνια, ενώ αντίθετα στις ανατολικές, που έχουν παρόμοια μορφολογία, δεν υπάρχουν ακτές με φυσική προφύλαξη από την ανοιχτή θάλασσα, εκτός από τη λιμνοθάλασσα Ταμιάουα.


Τα λιμάνια της ανατολικής ακτής αποτελούν, λιγότερο ή περισσότερο, τεχνικά δημιουργήματα παρά φυσικές διαμορφώσεις. Λίγα αξιόλογα νησιά σχηματίζονται στις ακτές της χώρας: τα νησιά Άνχελ δε λα Γκουάρδα και Τιμπουρόν στον κόλπο της Καλιφόρνιας, το νησί Σέδρος δυτικά της χερσονήσου της Καλιφόρνιας, τα νησιά Τρες Μαρίας απέναντι από το κεντρικό τμήμα των δυτικών ακτών της χώρας και τα νησιά Ρεβιγιαχιχέδο, 300 μίλια νότια του άκρου της χερσονήσου της Καλιφόρνιας.
Το μεγαλύτερο μέρος του Μεξικού αποτελείται από ένα εκτεταμένο υψίπεδο, που περικλείεται δυτικά και ανατολικά από οροσειρές, οι οποίες με τη σειρά τους περιβάλλονται από στενές παράκτιες πεδιάδες. Η ανατολική παράκτια πεδιάδα είναι ευρύτερη από τη δυτική. Και οι δύο πεδιάδες όμως είναι σχετικά απομονωμένες από την ενδοχώρα, αφού η απότομη κλίση των οροσειρών που υψώνονται παράλληλα με τις ακτές δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στις συγκοινωνίες. Το μέσο υψόμετρο της χώρας είναι τα 1.000 - 1.100 μέτρα. Κατά μήκος του Μεξικού αναπτύσσονται οι παράλληλες οροσειρές Σιέρα Μάδρε οριεντάλ (ανατολική) και Σιέρα Μάδρε οσιντεντάλ (δυτική), που αποτελούν συνέχεια των μεγάλων οροσειρών των δυτικών ΗΠΑ και συγκλίνουν στο νότιο τμήμα της χώρας. Μερικές κορυφές της δυτικής Σιέρα Μάδρε υπερβαίνουν τα 3.300 μέτρα, ενώ η ανατολική Σιέρα Μάδρε έχει, σε γενικές γραμμές, μικρότερο ύψος. Ψηλότερο σημείο της ανατολικής Σιέρα Μάδρε είναι μια κορυφή δυτικά της πόλης Σιουδάδ Βικτόρια, με ύψος 4.054 μέτρα. Στο βόρειο τμήμα του Μεξικού, ανάμεσα στη δυτική και την ανατολική Σιέρα Μάδρε, αναπτύσσονται τα οροπέδια Μέσα δελ Νόρτε και το Μεξικανικό Οροπέδιο, τα οποία αποτελούν συνέχεια των υψιπέδων των νοτιοδυτικών ΗΠΑ και τα οποία κατατέμνονται σε μικρότερες λεκάνες που περιβάλλονται από μέτριου ύψους ορεινούς όγκους, ενώ ταυτόχρονα διακόπτονται από μεγαλύτερες και μικρότερες κοιλάδες. Το μεγάλο αυτό υψίπεδο, που καταλαμβάνει περισσότερο από το ήμισυ της συνολικής έκτασης του Μεξικού, έχει κλίση από δυτικά προς τα ανατολικά και από βόρεια προς τα νότια.
Στο σημείο σύγκλισής τους η ανατολική και η δυτική Σιέρα Μάδρε σχηματίζουν την Κορδιγέρα Νεοβολκάνικα (ηφαιστειακή οροσειρά), όπου εντοπίζονται οι ψηλότερες κορυφές του Μεξικού. Το μέσο υψόμετρο της περιοχής αυτής, που αποτελείται από μια σειρά ψηλών οροπεδίων τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους από βουνά, είναι πάνω από 2.100 μέτρα. Σε ένα από αυτά τα οροπέδια, σε υψόμετρο 2.500 μέτρων περίπου, βρίσκεται η Πόλη του Μεξικού. Ψηλότερη κορυφή της Κορδιγέρα Νεοβολκάνικα και ολόκληρης της χώρας είναι η ηφαιστειακή κορυφή Σιτλαλτέπετλ, ύψους 5.700 μέτρων, που βρίσκεται ανατολικά της Πόλης του Μεξικού. Άλλες ψηλές κορυφές είναι η κορυφή του ηφαιστείου Ποποκατέπετλ, ύψους 5.452 μέτρων, που βρίσκεται νοτιοανατολικά της πρωτεύουσας, και η κορυφή Ιστακσίουατλ, ύψους 5.268, μόλις δυτικά της πρωτεύουσας. Νοτιότερα από τη Κορδιγέρα Νεοβολκάνικα και παράλληλα με τη δυτική ακτή της χώρας σχηματίζεται η νότια Σιέρα Μάδρε (Σιέρα Μάδρε δελ Σουρ). Στις ακτές νότια της Σιέρα Μάδρε δελ Σουρ διαμορφώνονται τα σημαντικότερα φυσικά λιμάνια της δυτικής ακτής του Μεξικού, όπως αυτό του Ακαπούλκο. Ανατολικά του ισθμού Τεχουαντεπέκ, ως προέκταση της Σιέρα Μάδρε δελ Σουρ, υψώνεται η Σιέρα δε Σοκονούσκο, όπου σχηματίζονται τα υψίπεδα Τσιάπας, ενώ βορειότερα, στη χερσόνησο Γιουκατάν, το έδαφος είναι επίπεδο, με διάσπαρτους χαμηλούς λόφους (το μέγιστο υψόμετρο που σημειώνεται στη χερσόνησο είναι περίπου 300 μέτρα). Τα εδάφη της χερσονήσου είναι ασβεστολιθικής υφής κι έτσι διαβρώνονται εύκολα από τις βροχοπτώσεις, με αποτέλεσμα να έχουν σχηματιστεί στη χερσόνησο πλήθος καρστικών φαινομένων, όπως καταβόθρες, σπηλιές κ.ά. Η χερσόνησος Γιουκατάν απέχει 220 χιλιόμετρα περίπου από το δυτικό άκρο της Κούβας. Στις ανατολικές της ακτές διαμορφώνονται κοραλλιογενείς ύφαλοι, ενώ οι βόρειες και οι δυτικές είναι ομαλές και αμμώδεις.


Στις δυτικές ακτές του Μεξικού, κατά μήκος της χερσονήσου Μπάχα Καλιφόρνια, αναπτύσσονται, από το βορρά προς το νότο, οι οροσειρές Σιέρα δε Χουάρες, Σιέρα δε Σαν Πέντρο Μαρτίρ, με μέγιστο ύψος τα 3.078 μέτρα, και η Σιέρα δε λα Γκιγκάντα.
Όσον αφορά τη γεωλογική κατάσταση της περιοχής του Μεξικού, η διαρκής απομάκρυνση της πλάκας του Ειρηνικού από τη βορειοαμερικανική πλάκα προς τα βορειοδυτικά και η ταυτόχρονη σύγκλιση της πλάκας Κόκος προς τη βορειοαμερικανική, και μάλιστα στο ύψος του νοτιοδυτικού Μεξικού, κάνει την περιοχή εξαιρετικά ασταθή. Εκδηλώσεις αυτής της δυναμικής του υπεδάφους και της γεωλογικής αστάθειάς του αποτελούν τα μεγάλα ηφαίστεια της χώρας και οι ισχυροί σεισμοί που πλήττουν την περιοχή.

περισσότερα

Παρόμοιοι Προορισμοί

Με μια ματιά

Το Μεξικό με την φύση του, την νυχτερινή του ζωή και με την αρχαία ιστορία του είναι ένας μοναδικός προορισμός όπου συνδυάζει αρμονικά όλες τις πτυχές ενός ολοκληρωμένου ταξιδιού.

Χάρτης Ταξιδιού Μεξικό

Προτεινόμενα Ομαδικά Ταξίδια