Ιτέα - Φωκίδα | Ιούλιος - Αύγουστος 2024

Η λίμνη του Μόρνου στέκεται ακριβώς στην «καρδιά» της Ρούμελης. Σχηματίστηκε με την κατασκευή φράγματος στον ποταμό Μόρνο το 1979, για να καλυφθούν οι ανάγκες υδροδότησης της Αθήνας. Το φράγμα ύψους 125 μέτρων, είναι το 7ο ψηλότερο φράγμα της Ελλάδας. Η λίμνη σχηματίζει ένα μεγάλο Χ στο κέντρο του νομού Φωκίδας, καλύπτοντας με τα νερά της ένα λεκανοπέδιο δυτικά του Λιδωρικίου, ανάμεσα στη Γκιώνα και τα Βαρδούσια. Συγκεντρώνει νερό όχι μόνο από τον Μόρνο αλλά και από παραποτάμους του. Ενταγμένη στο πρόγραμμα Natura 2000, αξίζει να ξέρετε ότι για τη δημιουργία της χρειάστηκε να εκκενωθεί το χωριό Κάλλιο, το οποίο μεταφέρθηκε σε άλλη θέση πάνω από τις όχθες της. Όταν η στάθμη της λίμνης κατεβαίνει, σε περιόδους ξηρασίας, «αποκαλύπτονται» τα σπίτια του παλιού οικισμού, θέαμα ιδιαίτερα εντυπωσιακό για τους επισκέπτες. H ιχθυοπανίδα της λίμνης περιλαμβάνει χέλια, αλλά και τον σπάνιο, ενδημικό της Δυτικής Ελλάδας, πελοποννησιακό ζουρνά.

Η περιήγηση γύρω από την τεχνητή λίμνη του Μόρνου είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές παραλίμνιες διαδρομές! Ο παραλίμνιος δρόμος είναι ασφαλτοστρωμένος και θα χρειαστεί να καλύψετε μια απόσταση περίπου 70 χλμ. Με αφετηρία το Λιδορίκι κατευθυνόμαστε νοτιοανατολικά (προς Μαλανδρίνο) και μετά 5 χλμ. οδηγούμε πάνω στο πρόφραγμα του οικισμού της Λεύκας, του πρώτου χωριού της διαδρομής το οποίο καθρεφτίζεται στα νερά της λίμνης. Στη συνέχεια της διαδρομής, μέχρι το φράγμα του Μόρνου (απέχει 28 χλμ. από το Λιδορίκι), συναντάτε τα παραλίμνια εκκλησάκια του Προφήτη Ηλία Χανίων-Στενού και του Αγίου Γεωργίου. Αφήνουμε πίσω μας τη λίμνη και συνεχίζουμε για την Ερατεινή. Μια υπέροχη παραθαλάσσια κωμόπολη, όπου θα έχουμε χρόνο για μπάνιο, βόλτες και φαγητό (έξοδα ατομικά). Επιστροφή στην Ιτέα. Το βράδυ σας είναι ελεύθερο για να κινηθείτε στην πόλη και να απολαύσετε μια βόλτα δίπλα στη θάλασσα. Διανυκτέρευση.

Μετά το πρωϊνό μας, αναχώρηση για Άμφισσα. Στάση στην όμορφη κωμόπολη όπου εμφανίστηκε η τέχνη της βυρσοδεψίας, πριν από το 1600 και υπήρξε βασική πηγή πλούτου για την πόλη, μέχρι τον Μεσοπόλεμο. Τα Ταμπάκικά της, ήταν ξακουστά για τη φυτική επεξεργασία που έδινε εξαιρετικής ποιότητας δέρματα και περγαμηνές, μεγάλο μέρος των οποίων εξάγονταν στη Ρώμη και σε άλλες πόλεις του εξωτερικού, κάνοντας την Άμφισσα σημαντικό εμπορικό κέντρο της προβιομηχανικής εποχής στην Ελλάδα. Σήμερα υπάρχει ένα μοναδικό εν λειτουργία βυρσοδεψείο της Χάρμαινας και συνεχίζει να επεξεργάζεται το δέρμα αποκλειστικά με φυσικές μεθόδους. Απολαμβάνουμε το καφεδάκι μας στην ομώνυμη γραφική συνοικία.

Κατευθυνόμαστε για το Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας:  το «Βαγονέτο» (Vagonetto), το τρενάκι που χρησιμοποιούσαν οι μεταλλωρύχοι 30 χρόνια πριν, περιμένει να σας ταξιδέψει στο «Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας – Βαγονέτο». Πρόκειται για το μοναδικό θεματικό πάρκο στη χώρα, που παρουσιάζει τους χώρους ενός μεταλλείου, καθώς και τη διαδικασία εξαγωγής του βωξίτη. Η κατασκευή του πάρκου ξεκίνησε το 1998 και λειτουργεί ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2003. Ποια είναι, όμως, η περίφημη στοά με τον αριθμό 850; Πρόκειται για το παλιό ορυχείο, το οποίο λειτούργησε από το 1967 έως και το 1972. Επί μία εικοσαετία, παρέμεινε κλειστό. Η μετατροπή του σε επισκέψιμο τόπο διήρκεσε δύο χρόνια και, τελικά, η στοά, που απείχε 850 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, άνοιξε τις πύλες της στο κοινό!

H επίσκεψη στη στοά γίνεται με το βαγονέτο που χρησιμοποιούσαν οι εργάτες 30 χρόνια πριν! Από τις αίθουσες του χώρου αναμονής, όπου λειτουργεί και η καφετέρια, οι επισκέπτες οδηγούνται (έπειτα από σύντομη διαδρομή), στο ασανσέρ, που τους κατεβάζει στον χώρο επιβίβασης στο βαγονέτο. Εκεί φορούν τα προστατευτικά κίτρινα κράνη και τα αδιάβροχα και επιβιβάζονται στο βαγονέτο! Στο «Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας» υπάρχουν δύο ηλιόλουστοι χώροι για καφέ και ξεκούραση (ατομικά έξοδα, για όποιον επιθυμεί να κατέβει). Επόμενη στάση μας η Γραβιά με το περίφημο χάνι της, στο οποίο δόθηκε η ιστορική μάχη του ’21 με επικεφαλής τον Οδυσσέα Ανδρούτσο. Και τελευταία επίσκεψή μας το όμορφο Γαλαξίδι. Ήσυχο, γραφικό με πετρόκτιστα αρχοντικά και καπετανόσπιτα όπου θα έχουμε ελεύθερο χρόνο. Επιστροφή στην Ιτέα. Διανυκτέρευση.

Αναχώρηση από την Ιτέα για την επιστροφή μας στην Αθήνα, αλλά και αυτή την ημέρα θα την απολαύσουμε στο έπακρο. Ακολουθούμε την παράκτια διαδρομή Ιτέα-Γαλαξίδι-Ερατεινή και φθάνουμε στο σημείο, όπου θα επιβιβασθούμε σε καραβάκι  για τα πανέμορφα Τριζόνια, το μοναδικό κατοικημένο νησί του Κορινθιακού, που μάγεψε ακόμα και τον Ωνάση, έχοντας εκφράσει μάλιστα και την επιθυμία να το αγοράσει! Μικρό και πολύχρωμο, μόλις 2,5 τ.χλμ. με μέγιστο μήκος τα 3 χλμ., είναι ένα από τα μικρότερα νησιά της χώρας. Εδώ δεν κυκλοφορούν μηχανοκίνητα οχήματα. Τα χρωματιστά του σπίτια, οι ελιές και ατελείωτες πικροδάφνες συνθέτουν έναν χρωματικό πίνακα!  Για την προέλευση του ονόματος του νησιού υπάρχουν πολλές εκδοχές. Η επικρατέστερη μάλλον είναι ότι σχετίζεται με την ύπαρξη τριών θαλάσσιων ζωνών, απ’ όπου μπορεί κανείς να επισκεφτεί το νησί, δηλαδή από Ιόνιο (δυτικά), από Πειραιά (ανατολικά) και από Πελοπόννησο (νότια). Περίπατος και καφεδάκι. Η μέρα μας θα συνεχίσει με επίσκεψη στην όμορφη Ναύπακτο με το Βενετσιάνικο κάστρο και το ενετικό λιμάνι της, όπου θα έχουμε ελεύθερο χρόνο μέχρι την αναχώρησή μας για την επιστροφή στην Αθήνα το βράδυ.