Πληροφορίες για: Αγία Λουκία ή Σάντα Λουσία

Η ονομασία του νησιού προέρχεται από την Αγία Λουκία των Συρακουσών, αγία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι κατέφτασαν στην Αγία Λουκία το 1500. Αρχικά έγινε αποικία των Γάλλων, που υπέγραψαν το 1660 συνθήκη με τους ιθαγενείς. Το νησί πέρασε στα χέρια των Βρετανών για την περίοδο 1663-1667 κι έπειτα από δεκατέσσερις, συνεχείς διαμάχες με τη Γαλλία, πήραν τον απόλυτο έλεγχο του νησιού το 1814. Το 1834 καταργήθηκε η δουλεία. Το 1959-1962 ήταν μέλος της Ομοσπονδίας των Δυτικών Ινδιών και το 1967 της παραχωρήθηκε πλήρης εσωτερική αυτονομία. Η Αγία Λουκία έγινε ανεξάρτητο κράτος στις 22 Φεβρουαρίου του 1979, γεγονός που εορτάζεται κάθε χρόνο με εθνική αργία.

Εκλογές 2011
Οι τελευταίες γενικές εκλογές διεξήχθησαν στις 28 Νοεμβρίου 2011. Το αποτέλεσμα ήταν η νίκη του Εργατικού Κόμματος, που κέρδισε 11 επί συνόλου 17 εδρών. Συνακόλουθα, στις 30 Νοεμβρίου 2011 ο αρχηγός του Εργατικού Κόμματος Κένι Άντονι ορκίστηκε πρωθυπουργός.

Aμυνα

Η άμυνα αποτελεί ευθύνη της Βασιλικής Αστυνομίας (Royal Saint Lucia Police Force). Αυτή συμπεριλαμβάνει Ειδική Μονάδα (Special Service Unit) και Ακτοφυλακή (Coast Guard).

Οικονομία

Η οικονομία στηρίζεται κυρίως στη γεωργία και στον τουρισμό. Η κύρια καλλιέργεια είναι οι μπανάνες. Η ενέργεια προέρχεται από θερμοδυναμικούς σταθμούς, ενώ για την παραγωγή της ενέργειας αξιοποιείται και η γεωθερμία. Η χώρα πλήττεται γενικά από ανεργία. Νόμισμα έχει το Δολάριο Ανατολικής Καραϊβικής.

Πολιτισμός

Οι τέχνες στη χώρα αντανακλούν το αποικιακό παρελθόν και έχουν κυρίως γαλλικές επιδράσεις. Σημαντική παράδοση αποτελεί το καρναβάλι της χώρας και το ετήσιο Φεστιβάλ Τζαζ, το οποίο διεξάγεται κάθε χρόνο από το 1992 και προσελκύει πάρα πολλούς επισκέπτες από όλο τον κόσμο. Στο χώρο της λογοτεχνίας, η Αγία Λουκία έχει επίσης σημαντική θέση, καθώς από τη χώρα αυτή κατάγεται ο Νομπελίστας συγγραφέας Ντέρεκ Ουόλκοτ. Η χώρα γέννησε έναν ακόμα Νομπελίστα, στο πεδίο των Οικονομικών Επιστημών, το Σερ Άρθουρ Λιούις. Στη μουσική, έχει να επιδείξει το λαϊκό χορό Quadrille.

Το πολίτευμα της Αγίας Λουκίας με βάση το Σύνταγμα που είναι σε ισχύ από το 1979 είναι Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία πλαίσια της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Αρχηγός Κράτους είναι η Βασίλισσα Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία εκπροσωπείται από το Γενικό Κυβερνήτη. Το Κοινοβούλιο (Εθνοσυνέλευση) είναι 17μελές. Εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Κοινοβουλίου (με καθολική ψηφοφορία) διεξάγονται κάθε 5 χρόνια. Υπάρχει επίσης η Γερουσία, της οποίας τα μέλη είναι 11 και διορίζονται από το Γενικό Κυβερνήτη. Το 1953 δόθηκε σε όλους τους κατοίκους της χώρας (άνδρες και γυναίκες) το δικαίωμα ψήφου, το οποίο σήμερα χορηγείται στην ηλικία των 18 ετών. Από το 1964 μέχρι το 1979 την εξουσία κατείχε το Κόμμα Ενωμένων Εργατών, μέχρι που το διαδέχθηκε στην εξουσία το Εργατικό Κόμμα (μέχρι το 1982). Το Κόμμα Ενωμένων Εργατών κέρδισε ξανά τις εκλογές του 1982 και κυριάρχησε μέχρι τη νέα άνοδο των Εργατικών, το 1997, οπότε πρωθυπουργός έγινε ο Κένι Άντονι. Η νομοθεσία στηρίζεται στο βρετανικό πρότυπο, ωστόσο εξακολουθεί να είναι σε ισχύ η θανατική ποινή. Στη χώρα έχει την έδρα του το Δικαστήριο που δικάζει και υποθέσεις άλλων χωρών της Καραϊβικής. Το 2001 τερματίστηκε ο ρόλος του Ανακτοβουλίου και την ίδια χρονιά η εργατική κυβέρνηση κέρδισε και νέα θητεία. Το 2006 η κυβέρνηση έχασε τις εκλογές και νέος πρωθυπουργός έγινε ο βετεράνος ηγέτης του Κόμματος των Ενωμένων Εργατών, Τζον Κόμπτον. Ο Κόμπτον απεβίωσε το Σεπτέμβριο του 2007 και υπηρεσιακός πρωθυπουργός ανέλαβε ο Στίβενσον Κινγκ. Μετά τις εκλογές του 2011, επέστρεψε στην πρωθυπουργία ο Κένι Άντονι.

Το νησί είναι ηφαιστειογενές και περισσότερο ορεινό σε σύγκριση με τα γειτονικά νησιά της Καραϊβικής. Το ψηλότερο σημείο είναι το όρος Gimie, στα 950 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Δύο ακόμα όρη (ηφαιστειακοί κώνοι), τα Pitons (Μεγάλο Πιτόν και Μικρό Πιτόν), αποτελούν το διασημότερο αξιοθέατο της χώρας και έχουν ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO το έτος 2004. Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Κάστριες ή Κάστρις (Castries), στην οποία ζει περίπου το ένα τρίτο του πληθυσμού. Σημαντικές πόλεις είναι οι Γκρος Άιλετ (Gros Islet), Σουφριέρ (Soufrière) και Βιε Φορτ (Vieux Fort).

Το κλίμα της χώρας είναι τροπικό και μετριάζεται από τους βορειανατολικούς αληγείς ανέμους, με μία περίοδο ξηρασίας από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο και μία περίοδο βροχοπτώσεων από το Μάιο ως το Νοέμβριο. Υπάρχουν πολλά τροπικά δάση στη χώρα και φυσικά καταφύγια, όπου προστατεύονται πολλά ενδημικά πουλιά και ζώα.

Οι κάτοικοι ομιλούν αγγλικά, όπως και τη γαλλική διάλεκτο πατουά, είναι Ρωμαιοκαθολικοί (περίπου 10% είναι άθεοι) και αριθμούν περίπου τους 150.000. Υπάρχουν επίσης, 740 Μάρτυρες του Ιεχωβά και 263 Μορμόνοι της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων των Τελευταίων Ημερών. Οι περισσότεροι κάτοικοι είναι έγχρωμοι (Αφρικανοί, 90%), ενώ οι υπόλοιποι είναι Κρεολοί μιγάδες, λευκοί και Ασιάτες. Σε μεγαλύτερο ποσοστό ο πληθυσμός ζει στην ύπαιθρο (61%) ενώ το 39% ζουν στις πόλεις. Το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού ήταν σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2013 77,22 έτη ( 74,52 στους άνδρες και 80,08 στις γυναίκες).

Οι συγκοινωνίες στη χώρα δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένες. Η χώρα έχει δύο λιμάνια (Κάστρις και Κιλ ντε Σακ) και δύο αεροδρόμια (Χαβανόρο και Βίτζι). Η οδήγηση γίνεται στα αριστερά. Υπάρχουν δύο τηλεοπτικοί σταθμοί.