Πληροφορίες για: Μαυροβούνιο

Το Μαυροβούνιο ήταν μέχρι το 1910 ανεξάρτητο πριγκηπάτο. Στην περίοδο 1910 - 1918 μετετράπη σε βασίλειο ώσπου ενσωματώθηκε στο Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας. ΣτηνΣοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας 1945 - 1992 το Μαυροβούνιο υπήρξε ως σοσιαλιστική συνιστώσα. Μετά τις ανεξαρτοποιήσεις των υπόλοιπων σοσιαλιστικών δημοκρατιών ( Σλοβενία, Κροατία, Βοσνία και Ερζεγοβίνη και ΠΓΔΜ ) αποτέλεσε μέλος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας με τη Σερβία.
Στις 4 Φεβρουαρίου του 2003 η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, έπειτα από μία συμφωνία, μετασχηματίστηκε στην ομοσπονδία Σερβίας και Μαυροβουνίου. Η ομοσπονδία αυτή, διαλύθηκε τον Ιούνιο του 2006 με την ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου ύστερα από δημοψήφισμα. Νομικά διάδοχο κράτος της Ένωσης Σερβίας και Μαυροβουνίου είναι η Σερβία. Μακροπρόθεσμα σκοπεύεται η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ.

Ονομασία
Το όνομα Crna Gora αναφέρεται για πρώτη φορά το 1296 από το Βασιλιά Στέφανο Ούρος Α΄ στα διατάγματά του για τη σερβική Ορθόδοξη Επισκοπή της Ζέτα, στο νησί Vranjina της λίμνης Σκούταρι.Ο όρος ανάγεται στην αναφορά στα σλαβικά για τις πολύ ορεινές περιοχές του τόπου. Το 13ο και το 14ο αιώνα ο όρος συναντάται σε ενετικές πηγές.Υπάρχει η εκδοχή πως η ονομασία αυτή προέρχεται από το όνομα της οικογένειας των τοπικών ηγεμόνων του 15ου αιώνα Crnojevici ή από μετάφραση της ιταλικής ονομασίας Montenegro. Η ίδια η περιοχή είναι γνωστή ως παλαιό Μαυροβούνιο ήδη πριν από το 19ο αιώνα και έπειτα. Στη συνέχεια προστέθηκαν στο κράτος τα Υψίπεδα (Brda) και ως τον 20ό αιώνα η έκταση του Μαυροβουνίου αυξήθηκε. Στη διάρκεια των πολέμων με τους Οθωμανούς, το Μαυροβούνιο επαύξησε το όνομά του και προσήρτησε την Παλαιά Ερζεγοβίνη και τμήματα της Παλαιάς Σερβίας (κυρίως τα Μετόχια του δυτικού Κοσσυφοπεδίου και το νότιο Σαντζάκ (Rashka). Οι μεταβολές που έγιναν στο κράτος μέχρι τις μέρες μας ήταν μικρές, καθώς έχασε τα Μετόχια (δυτικό Κόσοβο) και κέρδισε τον Όρμο του Κοτόρ. Ο ίδιος όρος έδωσε το όνομά του στο λαό, τους Μαυροβούνιους (Црногорци / Crnogorci).

Στη σύγχρονη αγγλική γλώσσα επικράτησε από τα ενετικά το monte negro, που σημαίνει "μαύρο βουνό", που πιθανότατα ανάγει στην ηγεμονία των Βενετών κατά το Μεσαίωνα στην περιοχή. Σε άλλες χώρες, ιδίως σε αυτές που γειτνιάζουν με το Μαυροβούνιο, χρησιμοποιούνται άλλα ονόματα, όπως στην αλβανική: Mali i Zi, στη βουλγαρική: Черна гора, Cherna gora, στην τσεχική: Černá Hora, στην ελληνική Μαυροβούνιο, στην πολωνική Czarnogóra, στη ρουμανική Muntenegru, στη σλοβακική Čierna hora, στην τουρκική Karadağ και ούτω καθεξής.

Το πολίτευμα είναι Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και Αρχηγός του Κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η νομοθετική εξουσία ασκείται από το Εθνικό Συμβούλιο, το οποίο εκλέγεται άμεσα από το λαό και απαρτίζεται από 77 μέλη. Δικαίωμα ψήφου έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Σε σύγκριση με άλλα ευρωπαϊκά κράτη, το Μαυροβούνιο είναι μία αραιοκατοικημένη χώρα στις νοτιοανατολικές Διναρίδες. Μοιράζεται σύνορα με την Κροατία, τη Σερβία , τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη και την Αλβανία. Η θέση του είναι στις νότιες απολήξεις των Δειναρικών Άλπεων. Συνεπεία αυτού, το κλίμα στη χώρα είναι ορεινό, όπως και το έδαφος. Κύριοι ποταμοί είναι ο Μόρατσα και ο παραπόταμός του, Ζέτα, ο Πίβα, ο Ρίβα, ο Τάρα, ο Λιμ και ο Τσεοτίνα, όπως επίσης και ο Βογιάνας. Μέσω του Δρίνου και άλλων παραποτάμων, τα νερά του Μαυροβουνίου εκβάλλουν στο Δούναβη. Στα νότια και στα κεντρικά του Μαυροβουνίου βρίσκεται η χαμηλή κοιλάδα του Μόρατσα, που αποτελεί πηγή τροφοδοσίας και για τη λίμνη Σκόδρα (Σκούταρι). Η εν λόγω λίμνη αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες λίμνες των Βαλκανίων, με έκταση 370 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

Ιστορικά, το έδαφός του απαρτιζόταν από το Παλαιό Μαυροβούνιο, τα Υψίπεδα, την Παλαιά Ερζεγοβίνη , το Μαυροβουνιακό Littoral ή ειδικότερα τον Όρμο του Κοτόρ και ως κάποια έκταση την Παλαιά Σερβία.

Οι ψηλότερες κορυφές βρίσκονται στο Ντούρμιτορ και η κορυφή του όρους Λόβτσεν (1.749 μέτρα) ονομάζεται από τους ντόπιους Μαύρο Βουνό, εξαιτίας των πετρωμάτων του από βασάλτη, από όπου έλαβε το όνομά της και ολόκληρη η χώρα.

Το Μαυροβούνιο έχει κλίμα γενικά ορεινό. Στα ψηλά ανάγλυφα μπορεί να χαρακτηριστεί ηπειρωτικό ή και αλπικό. Η μέση ετήσια θερμοκρασία κυμαίνεται από -1,4 βαθμούς Κελσίου τον Ιανουάριο ως 27 βαθμούς Κελσίου τον Ιούλιο, στα νοτιοδυτικά της χώρας. Στα ορεινά είναι άφθονες οι βροχές αλλά τους καλοκαιρινούς μήνες υπάρχει ξηρασία, εξαιτίας της διηθητικότητας των καρστικών εδαφών. Οι βροχοπτώσεις στην περιφέρεια των στομίων του Κότορ φθάνουν και τα 2.400 χιλιοστά ετησίως με μέγιστο τα 4.600 χιλιοστά. Στις παραθαλάσσιες περιοχές οι βροχές είναι περισσότερες το φθινόπωρο και το χειμώνα.

ο 43% των κατοίκων είναι Μαυροβούνιοι και το 32% Σέρβοι. Επίσης, υπάρχουν Βόσνιοι (8%), Αλβανοί (5%), Ρομ, Κροάτες και άλλες μικρότερες εθνολογικές ομάδες. Ομιλούν τη σερβοκροατική γλώσσα, η οποία είναι επίσημη. Λίγοι μιλούν και την αλβανική γλώσσα, σε ποσοστό 5%, η οποία είναι κατοχυρωμένη συνταγματικά. Χρησιμοποιείται το κυριλλικό αλλά και το λατινικό αλφάβητο. Η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και οι υπόλοιποι ανήκουν στο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα και επίσης άλλοι είναι πιστοί στο Ισλάμ. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι κάτοικοι του Μαυροβουνίου συνιστούν σλαβική ομάδα στα Βαλκάνια, που διατήρησε τα εθνικά της χαρακτηριστικά, λόγω της εγκατάστασής της ανάμεσα στα τραχιά όρη, τα οποία ήταν απομονωμένα από τη γύρω περιοχή. Το ζήτημα αν οι Μαυροβούνιοι είναι σερβικός λαός ή αν αποτελούν ξεχωριστό σλαβικό λαό, είναι αμφιλεγόμενο. Γεγονός όμως είναι ότι οι κάτοικοι του Μαυροβουνίου έχουν συγγένεια με τους Σέρβους ως λαοί.
Το CIA World Factbook δεν δημοσιεύει στοιχεία για το προσδόκιμο ζωής στο σύνολο του πληθυσμού και κατά φύλο.