Πληροφορίες για: Αιθιοπία

Αρχαία ιστορία

Η Αιθιοπία είναι μια από τις αρχαίες χώρες της Αφρικής και αναφέρεται σε έργα του Όμηρου αλλά και του Ησίοδου. Η ονομασία του κατοίκου της χώρας αυτής "αιθίοψ" είναι αρχαία ελληνική λέξη και σημαίνει άνθρωπος με καμένη (ή ηλιοψημένη) όψη. Πληροφορίες για τη ζωή της χώρας αυτής κατά την αρχαϊκή περίοδο δίνει ο ιστορικός Ηρόδοτος. Αναφέρει ότι, στην αρχή οι Αιθίοπες ήταν νομάδες και σχεδόν σε ημιάγρια κατάσταση, ύστερα όμως ήρθαν σε επιμειξία με τους Αιγυπτίους, υιοθέτησαν τα Αιγυπτιακά ήθη και σαν αποτέλεσμα εκπολιτίστηκαν. Κάποιος αρχαίος θρύλος αναφέρει ότι εκτός από τους Αιγυπτίους ήρθαν σε επιμειξία και με τους Εβραίους. Εκτός όμως από αυτούς τους λαούς σημαντική επίδραση είχε στους Αιθίοπες και ο ελληνικός πολιτισμός, που είχε φτάσει ως εκεί, όπως προκύπτει, από μελέτες επιγραφών και νομισμάτων, που βρέθηκαν σε αρχαιολογικές ανασκαφές. Αυτό το μαρτυράει και μια παράδοση στους Αβησσυνούς που σύμφωνα μ' αυτήν είχε πάει στη χώρα αυτή και ο Μέγας Αλέξανδρος.

Χριστιανικά χρόνια

Ο χριστιανισμός διαδόθηκε στην Αιθιοπία τον 4ο αιώνα από τον Έλληνα έμπορο Φρουμέντιο, που έγινε επίσκοπος της χώρας αυτής το 330. Στην Αιθιοπία διαδόθηκε και επικράτησε ο Μονοφυσιτισμός, που αποτελεί μέχρι σήμερα την επίσημη θρησκεία της χώρας.Πολλοί θεωρούν ότι οι Αιθίοπες είναι Κόπτες, αυτό όμως δεν ισχύει γιατί Κόπτες λέγονται μόνον οι Μονοφυσίτες της Αιγύπτου, ούτε υπάρχει ο όρος Κόπτης κάπου στην θρησκεία και στα γραπτά τους.Βρίσκει δε κανείς πολλά στοιχεία από την Παλαιά Διαθήκη στο τελετουργικό της λειτουργίας τους, όπως την χρήση μουσικών οργάνων και τυμπάνων που συνοδεύουν με χορευτικές κινήσεις.Κάτι άλλο κοινό επίσης είναι ότι κάνουν περιτομή στους άρρενες σε πολύ νεαρή ηλικία.Όλα αυτά τα στοιχεία προϋπήρχαν στην περιοχή και απλά ενσωματώθηκαν με την άφιξη του Χριστιανισμού.Η Αιθιοπία ήταν τόσο πολύ απομονωμένη από τον υπόλοιπο γνωστό μέχρι τότε κόσμο ως το 13ο αιώνα και γνώριζαν τόσο λίγα πράγματα γι' αυτήν, ώστε χρειάστηκε να γίνουν μεγάλες επιδρομές μουσουλμάνων στη χώρα, για να μάθουν ότι υπήρχε εκεί ένα Χριστιανικό κράτος.

Εξερεύνηση και χρόνια πριν την ανεξαρτησία

Οι Πορτογάλοι πήγαν εκεί το 1490 καθώς αναζητούσαν δρόμο για τις Ινδίες. Από εκεί και έπειτα, για 200 χρόνια περίπου, οι Αιθίοπες βρίσκονταν σε συνεχείς πολέμους με τους Αιγυπτίους. Το 1855 αυτοκράτορας της Χώρας έγινε ο Θεόδωρος ο Γ', που ήρθε σε σύγκρουση με τους Άγγλους, που, θέλοντας να αναπτύξουν σε έκταση τα εδάφη της αυτοκρατορίας τους, επεδίωκαν την κυριαρχία της χώρας του. Ο στρατός του, όμως, μπροστά στην αριθμητική και υλική υπεροχή των Άγγλων υπέκυψε, η χώρα υποδουλώθηκε, αιχμαλωτίστηκαν τα δυο παιδιά του και ο ίδιος ο Θεόδωρος για να μην πιαστεί αιχμάλωτος, αυτοκτόνησε. Τριάντα χρόνια αργότερα στην Αιθιοπία εισέβαλαν οι Ιταλοί, οι οποίοι όμως νικήθηκαν. Μετά από μια περίοδο ηρεμίας και μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, αυτοκράτορας έγινε ο Ρας Ταφάρι Μακόνεν, που για τον καιρό του ήταν καλός κυβερνήτης και η χώρα του έκανε σημαντικά βήματα προόδου. Λίγο πριν το Β' παγκόσμιο πόλεμο, το 1935, εισβάλλουν στη χώρα από τη Σομαλία τα φασιστικά στρατεύματα του Μπενίτο Μουσολίνι, που σκόπευε να κάνει τη χώρα ιταλική επαρχία. Τελικά η Αιθιοπία κατελήφθη μετά από οκτώ μήνες πολέμου, που τελικά κερδήθηκε χάρις στη χρήση αερίου μουστάρδας, που αποδεκάτισε τα αιθιοπικά στρατεύματα στη μάχη της λίμνης Ασάγκι. Η κατάληψη της Αιθιοπίας και μετατροπή της σε Ιταλική επαρχία ανακοινώθηκε στις 99 Μαΐου του 1936.

Ομόσπονδο κράτος

Από το 1952 η Αιθιοπία, μαζί με την ιταλική αποικία της Ερυθραίας, αποτέλεσε το ομόσπονδο κράτος της Αιθιοπίας. Η υποστήριξη, όμως από τον Χαϊλέ Σελασιέ μιας μικρής ομάδας πλούσιων γαιοκτημόνων που εκμεταλλευόντουσαν τη χώρα, δημιούργησε αντιπάθεια στο λαό, με αποτέλεσμα το φθινόπωρο του 1974 μια μεγάλη ομάδα κατώτερων αξιωματικών και υπαξιωματικών επαναστάτησε, καθαίρεσε τον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ, κατάργησε το θεσμό της κληρονομικής μοναρχίας και εγκαθίδρυσε προοδευτικό δημοκρατικό πολίτευμα. Από το 1993 η Ερυθραία είναι ανεξάρτητο κράτος, στερώντας από την Αιθιοπία την έξοδο στη θάλασσα και μετατρέποντάς την σε μεσόγειο κράτος. Στις 12 Δεκεμβρίου του 2006 ο πρώην ηγέτης, Μενγκίστου Χαϊλέ Μαριάμ, κρίθηκε ένοχος για τη γενοκτονία την περίοδο της τρομοκρατίας που ίδιος και το καθεστώς του είχαν επιβάλει. To Μάιο του 2008 καταδικάστηκε ερήμην (ζούσε στη Ζιμπάμπουε την περίοδο εκείνη) σε θάνατο από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αντίς Αμπέμπα για γενοκτονία την περίοδο του «κόκκινου τρόμου» (1977-1978). Τον Απρίλιο του 2009 συνελήφθησαν 35 άτομα, μέλη του κινήματος της 15ης Μαΐου, το οποίο καθοδηγείται από τον εξόριστο πολιτικό της αντιπολίτευσης, Μπεράνου Νέγκα, με την κατηγορία ότι σχεδίαζαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση με πραξικόπημα.

Εκλογές
Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.

Βουλευτικές εκλογές

Οι επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές (ο πρώτος γύρος είχε διεξαχθεί το 2005) και παράλληλες τοπικές εκλογές διεξήχθησαν σε δύο γύρους, στις 13 Απριλίου και στις 20 Απριλίου του 2008. Το κυβερνών κόμμα εξασφάλισε 38 επί συνόλου 39 εδρών που αποφασίστηκαν στις εκλογές για το Κοινοβούλιο και σχεδόν όλες τις έδρες στα τοπικά συμβούλια. Η Αντιπολίτευση δε συμμετείχε στις εκλογές του 2005, καταγγέλλοντας νοθεία.

Συνορεύει ανατολικά και ΝΑ με τη Σομαλία, στα βόρεια με το Τζιμπουτί (πρώην γαλλική Σομαλία), στα δυτικά και ΒΔ με το Σουδάν και στα ΝΔ με την Κένυα, ενώ το βορειοανατολικό τμήμα της, που είναι η Ερυθραία, βρέχεται από την Ερυθρά Θάλασσα.

Εξαιτίας του οριζόντιου και κάθετου διαμελισμού του εδάφους της, το κλίμα της παρουσιάζει παραλλαγές, ανάλογα με το υψόμετρο. Έτσι, στα πολύ ψηλά μέρη είναι ψυχρό, στα μεσαία εύκρατο και στα χαμηλά (δηλαδή από 500 μ. και κάτω) είναι τροπικό. Το μέσο ετήσιο ύψος της βροχής είναι μεγάλο, γιατί οι τροπικές βροχές κρατούν 4 μήνες.

Πρωτεύουσα είναι η Αντίς Αμπέμπα που στην αμχαρική γλώσσα σημαίνει "νέο λουλούδι", με πληθυσμό 1.450.000 κατοίκους. Άλλες μεγάλες πόλεις είναι η πρωτεύουσα της Ερυθραίας Ασμάρα (280.000 κ.), Ντίρε Ντάβα (100.000 κ.) και η Χαρέρ ή Χαράρ (60.000 κ.).

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.