Πληροφορίες για: Αλγερία

Στο σύνταγμά της ορίζεται ως μια Ισλαμική, Αραβική χώρα. Το όνομα Αλγερία προέρχεται από το όνομα της πόλης Αλγέρι, που με τη σειρά του προέρχεται από τη αραβική λέξη al-jazā?ir, που σημαίνει νησιά, και που αναφέρεται στα τέσσερα νησιά τα οποία βρίσκονταν στις ακτές της πόλης, μέχρι που ενσωματώθηκαν στη στεριά το 1525. Η Αλγερία κατοικήθηκε από τους Βερβέρους (Berber) τουλάχιστον από το 10000 π.Χ. Μετά το 10000 π.Χ., οι Καρχηδόνιοι είχαν σημαντική επιρροή πάνω τους, ιδρύοντας αποικίες κατά μήκος των ακτών. Βασίλεια των Βερβέρων άρχισαν να αναδύονται, με πιο ξεχωριστό το βασίλειο της Νουμιδίας, και άδραξαν την ευκαιρία που τους προσέφεραν οι Καρχηδονιακοί Πόλεμοι για να ανεξαρτητοποιηθούν από την Καρχηδόνα, αλλά σύντομα υποτάχτηκαν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το 200 π.Χ. Στις 24 Μαρτίου του 2009 η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα καταβάλει αποζημιώσεις σε πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό, όπως επίσης και σε κατοίκους που παρουσίασαν προβλήματα υγείας συνεπεία των πυρηνικών δοκιμών της χώρας, αρχικά στην Αλγερία και στη συνέχεια στη Γαλλική Πολυνησία εντός 30 ετών.

Διοικητική διαίρεση

Η χώρα διαιρείται σε 48 νομούς ουϊλάγιας (wilayas) , 553 επαρχίες (dairas ) και 1.541 δήμους (baladiyahs). Ο κάθε νομός, (wilaya), αποτελεί ιδιαίτερο "εδαφικό διαμέρισμα" απολαμβάνοντας κάποια μορφή οικονομικής ελευθερίας. Κάθε επαρχία έχει Λαϊκή Συνέλευση και η τελευταία έχει το δικό της "πρόεδρο", ο οποίος εκλέγεται από τα μέλη της Συνέλευσης.

Πολιτικά

Η Αλγερία είναι προεδρική δημοκρατία. Αρχηγός Κράτους είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος εκλέγεται για πενταετή θητεία. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι και όλες οι πολίτες που είναι 18 ετών και άνω. Ο πρόεδρος είναι επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου και του Ανωτάτου Συμβουλίου Ασφαλείας. Διορίζει τον Πρωθυπουργό, ο οποίος είναι επίσης αρχηγός κυβερνήσεως. Το υπουργικό συμβούλιο διορίζεται από τον Πρωθυπουργό.Το Κοινοβούλιο αποτελείται από δύο σώματα, την Κάτω Βουλή, που ονομάζεται Εθνική Λαϊκή Συνέλευση (APN) και απαρτίζεται από 380 μέλη, και την Άνω Βουλή που έχει 144 μέλη και ονομάζεται Συμβούλιο του Έθνους. Τα μέλη της APN εκλέγονται για πενταετή θητεία. Με βάση το Σύνταγμα του 1976 (τροποποιήθηκε το 1979 και αναθεωρήθηκε τα έτη 1988, 1989 και 1996) η Αλγερία είναι πολυκομματικό κράτος. Όλα τα κόμματα θα πρέπει να εγκρίνονται απο το Υπουργείο Εσωτερικών. Ως σήμερα η χώρα είχε περισσότερα από 40 νόμιμα πολιτικά κόμματα. Σύμφωνα με το Σύνταγμα απαγορεύεται η ίδρυση οποιουδήποτε πολιτικού κόμματος ή οργάνωσης, το οποίο βασίζεται σε διαφορές στη θρησκεία, τη φυλή, το φύλο και την περιοχή. Αρχηγός κράτους από το 1999 είναι ο Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα. Πρωθυπουργός από το 2008 είναι ο Αχμέτ Ουγιαχία.Το Νοέμβριο του 2008, το αλγερινό Κοινοβούλιο τάχτηκε υπέρ της αναθεώρησης του συνταγματικού νόμου, ο οποίος περιόριζε σε δύο τις προεδρικές θητείες. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για να διεκδικήσει και τρίτη θητεία ο Μπουτεφλίκα.

Δημοψήφισμα 2005

Στις 29 Σεπτεμβρίου του 2005 οι κάτοικοι ενέκριναν με ποσοστό άνω του 97% σχέδιο ειρήνευσης και εθνικής συμφιλίωσης, που προβλέπει αμνηστία για τους ακραίους ισλαμιστές. Στο δημοψήφισμα η συμμετοχή ήταν της τάξης του 80%.

Προεδρικές εκλογές 2009

Στις 9 Απριλίου του 2009 διεξήχθησαν προεδρικές εκλογές με τη συμμετοχή έξι υποψηφίων. Περίπου 20 εκατομμύρια ψηφοφόροι προσήλθαν στις κάλπες παρά την έκκληση της αντιπολίτευσης για μη συμμετοχή. Ο πρόεδρος Μπουτεφλίκα , ο οποίος είναι ο επικρατέστερος για τη νίκη, εξέφρασε την επιθυμία του να εκλεγεί με συντριπτική πλειοψηφία από τον πρώτο γύρο. Ανάμεσα στους υποψηφίους ήταν και μια γυναίκα, η Λουίζα Χανούν. Τα αποτελέσματα ανακοινώθηκαν στις 10 Απριλίου και η συμμετοχή ήταν πολύ υψηλή της τάξης του 74,54%, περισσότερο από τις προηγούμενες εκλογές. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών της χώρας, ο Μπουτεφλίκα επανεξελέγη για τρίτη θητεία με ποσοστό 90,24% των ψήφων. Τη 2η θέση με 4,22% κατέλαβε η τροτσκίστρια Λουίζα Χανούν. H αντιπολίτευση κατήγγειλε ότι στη διάρκεια της ψηφοφορίας σημειώθηκαν εκτεταμένες παρατυπίες, ενώ την ημέρα της ψηφοφορίας έγινε και επίθεση από ενόπλους σε εκλογικό τμήμα.

Καθώς είναι μια χώρα τεράστια σε έκταση, η Αλγερία χαρακτηρίζεται από την ποικιλία και την εναλλαγή τοπίων και αναγλύφου. Στα βόρεια βρέχεται από τη Μεσόγειο, ανατολικά συνορεύει με την Τυνησία και τη Λιβύη, νότια με το Νίγηρα, το Μάλι και τη Μαυριτανία και βορειοδυτικά με το Μαρόκο. Πρωτεύουσα είναι το Αλγέρι, αλλες μεγάλες πόλεις το Οράν, η Κωνσταντίνη, η Ανάμπα (πρώην Μπον), το Σετίφ, το Σίντι Μπελ-Αμπές.
Γεωγραφικά χωρίζεται σε 3 περιοχές:
Τη βόρεια Αλγερία ή Τελ, που εκτείνεται μεταξύ της Μεσογείου και της οροσειράς του Άτλαντα.
Τη μέση Αλγερία ή της οροσειράς του Άτλαντα.
Τη νότια ή αλγερινή Σαχάρα.
Η βόρεια Αλγερία έχει αρκετά βουνά, γνωστά με την ονομασία "Όρη της Ακτής". Ανάμεσά τους εκτείνονται εύφορες κοιλάδες και πεδιάδες, που διαρρέονται από πολλούς ποταμούς και χειμάρρους. Η Τελ είναι περιοχή παραγωγής δημητριακών, εσπεριδοειδών, ελιάς, καπνού, βαμβακιού και πολύ πυκνοκατοικημένη. Η μέση Αλγερία είναι σειρά από οροπέδια με απέραντες ερήμους και ασήμαντη βλάστηση. Έχει και πολλές αλμυρές λίμνες. Τα ψηλότερα όρη της περιοχής είναι το Κελία (2510 μ.) και το Καντίντζα (2490 μ.). Η νότια Αλγερία είναι η περιοχή της απέραντης αμμώδους αλλά και πετρώδους ερήμου και κυρίως του ορεινού όγκου του Αχαγκάρ ή Χογκάρ με ψηλότερη κορυφή το όρος Ταχάτ των 3.003 μ. και τα όρη Χογκάρ Ατζέρ, το ανατολικό τμήμα του ορεινού όγκου, με τις περίφημες βραχογραφίες της Παλαιολιθικής και των μετέπειτα εποχών. Υπάρχουν επίσης αρκετές οάσεις στους πολλούς "ουιντιάν", όπως για παράδειγμα η Τουγγούρτ η Τζανέτ, κ.λπ.

Το κλίμα της Αλγερίας χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακές κατά τόπους εναλλαγές και σημαντικές αυξομειώσεις της θερμοκρασίας και των βροχοπτώσεων. Το φαινόμενο αυτό εξηγείται εύκολα αν αναλογιστεί κανείς ότι η ίδια χώρα που στο βορρά βρέχεται από τη Μεσόγειο θάλασσα σε μήκος 1.000 χλμ. περίπου, καλύπτεται στο νότο από την έρημο Σαχάρα, η οποία καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα του αλγερινού εδάφους. Κατά τον ίδιο τρόπο επηρεάζουν τη θερμοκρασία και το γενικότερο κλίμα η ύπαρξη μεγάλων ορεινών όγκων στο βορρά και η απότομη πτώση του υψομέτρου στις αμμώδεις εκτάσεις του νότου.
Αναλυτικά, το κλίμα στις βόρειες ακτές της Αλγερίας και στη ζώνη του πεδινού Τελ είναι τυπικά μεσογειακό και εύκρατο και χαρακτηρίζεται από ζεστά καλοκαίρια και ήπιους δροσερούς χειμώνες με πλούσιες βροχοπτώσεις. Προς το νότο το κλίμα μεταβάλλεται αισθητά και εκεί αρχίζει πλέον να επιδρά κλιματολογικά το υψόμετρο. Έτσι στους Άτλαντες (Τελ και Σαχάρας) και στην ενδιάμεση περιοχή του οροπεδίου και των μεσαίων υψιπέδων η θερμοκρασία αρχίζει να πέφτει, οι βροχοπτώσεις περιορίζονται (σε σχέση με τα παράλια) και παρατηρούνται κλιματολογικές εξάρσεις, όπως π.χ. πολύ ψυχροί χειμώνες και πολύ ζεστά καλοκαίρια, από τα οποία απουσιάζουν σε μεγάλο βαθμό οι βροχοπτώσεις. Στην περιοχή της Σαχάρας, τέλος, το κλίμα παρουσιάζει τελείως διαφορετική εικόνα από αυτήν του βορρά καθώς χαρακτηρίζεται από υπερβολική ξηρότητα και ζέστη. Καθ` όλη τη διάρκεια του έτους στην αχανή Σαχάρα επικρατεί η μονοτονία της παρατεταμένης ανομβρίας, της ξηρασίας και του καύσωνα κατά τη διάρκεια της ημέρας και του παγετού κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι καυτοί άνεμοι που πνέουν στην περιοχή αυτή επιτείνουν ακόμη περισσότερο το θερμό κλίμα και πολλές φορές, κινούμενοι προς το βορρά, φτάνουν μέχρι και τη Μεσόγειο.
Η μέση θερμοκρασία στην παράκτια ζώνη και στο πεδινό Τελ διαμορφώνεται στους 25°C για το μήνα Ιούλιο και στους 11°C για το μήνα Ιανουάριο. Ενώ όμως η διαφορά ανάμεσα στη μέση καλοκαιρινή και χειμερινή θερμοκρασία διατηρείται στα παράλια σε λογικά πλαίσια, δε συμβαίνει το ίδιο και για τις νότιες περιοχές του πεδινού Τελ. Εκεί οι αντίστοιχες θερμοκρασίες αυξάνονται ή πέφτουν εντυπωσιακά και το εύρος μπορεί να κυμανθεί ακόμα και ανάμεσα στους 50°C και -10°C ή -12°C. Στο πεδινό Τελ εμφανίζονται συνήθως το χειμώνα και εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, οι οποίες προσεγγίζουν τις αντίστοιχες των υψιπέδων. Στην έρημο τέλος η θερμοκρασία, όπως είναι γνωστό, δεν παρουσιάζει μεγάλες ετήσιες αλλά ημερήσιες διακυμάνσεις. Έτσι ενώ κατά τη διάρκεια της ημέρας το θερμόμετρο κυμαίνεται σταθερά πάνω από τους 50°C, κατά τη διάρκεια της νύχτας σημειώνει εντυπωσιακή πτώση κάτω από τους 0°C.
Η μέση ετήσια βροχόπτωση στην Αλγερία φθίνει σταθερά από τα βόρεια προς τα νότια. Τις περισσότερες βροχοπτώσεις δέχονται σαφώς τα παράλια της Μεσογείου και το πεδινό Τελ μεταξύ των μηνών Οκτωβρίου και Μαΐου και οι δύο Άτλαντες κατά τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες. Η μέση ετήσια βροχόπτωση στα παράλια και τα πεδινά κυμαίνεται σταθερά ανάμεσα στα 400 mm και 600 mm, ενώ δεν πέφτει ποτέ κάτω από τα 400 mm. Η μέση αυτή τιμή θα ήταν ασφαλώς μεγαλύτερη αν και τα δυτικά παράλια δέχονταν τις ίδιες πλούσιες βροχοπτώσεις που δέχονται και τα αντίστοιχα ανατολικά. Εκεί το ύψος των βροχοπτώσεων ξεπερνά τα 750 mm, ενώ αρκετά συχνά παρουσιάζει και ψηλότερες τιμές.
Η περιοχή όμως όπου το ύψος των βροχοπτώσεων αγγίζει τη μέγιστη τιμή για όλη τη χώρα είναι τα πολύ ορεινά τμήματα του Άτλαντα του Τελ, όπου το φθινόπωρο και το χειμώνα οι βροχές φτάνουν συνήθως τα 1.000 mm. Τις ίδιες χρονικές περιόδους ο Άτλαντας της Σαχάρας δέχεται εξίσου αρκετές βροχοπτώσεις, το ύψος όμως των τελευταίων σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί μ` αυτό του βόρειου Άτλαντα, καθώς κυμαίνεται σταθερά πάνω από τα 400 mm, αλλά πάντα πολύ μακριά από τα 1.000 mm.
Στα νότια των δύο μεγάλων ορεινών συγκροτημάτων της Αλγερίας αρχίζει να σημειώνεται σταδιακή ελάττωση βροχοπτώσεων. Η απουσία αυτή αρχίζει να γίνεται περισσότερο αισθητή στη ζώνη του οροπεδίου και των χαμηλών υψιπέδων, όπου οι βροχοπτώσεις μόλις αγγίζουν τα 200 mm και κορυφώνεται στην έρημο Σαχάρα, όπου η μέση ετήσια βροχόπτωση δεν ξεπερνά σχεδόν ποτέ τα 100 mm.

Ο πληθυσμός της Αλγερίας είναι 32.277.942 κάτοικοι (εκτίμηση 2002). Η πυκνότητα του πληθυσμού αυτού είναι 13,5 κάτοικοι ανά τ. χλμ., πυκνότητα που καθιστά την Αλγερία την 28η πιο αραιοκατοικημένη χώρα στον κόσμο. Το 1995 το 55,8% του παραπάνω πληθυσμού βρισκόταν κατανεμημένο στις πόλεις (αστικός πληθυσμός) και το υπόλοιπο 44,2% στην ύπαιθρο (αγροτικός πληθυσμός).
Ο μέσος όρος ζωής στην Αλγερία το 2002 ήταν 70,24 χρόνια ζωής, 68,87 για τους άνδρες και 71,67 για τις γυναίκες. Την ίδια περίοδο ο δείκτης ετήσιας γεννητικότητας ήταν 2,23%, ενώ ο δείκτης ετήσιας θνησιμότητας 0,05%. Για το ίδιο διάστημα ο δείκτης βρεφικής θνησιμότητας βρισκόταν σε αρκετά υψηλά επίπεδα, 39,15 θάνατοι ανά 1.000 γεννήσεις.
Μετανάστευση
Η αυξανόμενη ανεργία που αντιμετώπισε η Αλγερία, από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της και μετά, οδήγησε πολλούς κατοίκους της χώρας στην απόφαση να εγκαταλείψουν την περιφέρεια και τις αγροτικές τους εργασίες και να μετοικήσουν στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου άρχιζαν να στήνονται οι πρώτες εγχώριες βιομηχανίες. Το ρεύμα της εσωτερικής αυτής μετανάστευσης πιστοποιήθηκε και από τη ραγδαία αύξηση του ποσοστού του αστικού πληθυσμού σε βάρος του αντίστοιχου αγροτικού.
Ο συνωστισμός των άνεργων υποψήφιων εργατών, που προκλήθηκε μοιραία στις πόλεις της Αλγερίας, επέτεινε ακόμη περισσότερο το ήδη οξυμένο εργασιακό πρόβλημα και ώθησε πολλούς ιθαγενείς κατοίκους στην απόφαση να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, προκειμένου να βρουν εργασία ή απασχόληση. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του 1980 χιλιάδες Αλγερινοί αναζήτησαν από ανάγκη την τύχη τους στη γειτονική Ευρώπη. Οι περισσότεροι από αυτούς μετανάστευσαν στην πρώην μητροπολιτική Γαλλία, προσφέροντας φτηνά εργατικά χέρια στην εκεί βιομηχανία. Σύμφωνα με ανεπίσημες εκτιμήσεις, στις αρχές της δεκαετίας του `90 (1991) ο αριθμός των Αλγερινών που εργάζονταν στο εξωτερικό άγγιζε τις 700.000, με τη Γαλλία να φιλοξενεί τους περισσότερους. Τέλος, όσον αφορά την υποδοχή ξένων μεταναστών και προσφύγων, υπολογίζεται ότι το 1995 η Αλγερία παρείχε άσυλο σε 120.000 περίπου πρόσφυγες από τη Δυτική Σαχάρα, το Μάλι και τον Νίγηρα.
Σύνθεση πληθυσμού
Το σύνολο του αλγερινού πληθυσμού (99%) αποτελείται από Άραβες και Βέρβερους, οι οποίοι αποτελούν συγγενείς αυτόχθονες φυλετικές ομάδες και ανήκουν στην ευρύτερη αραβική οικογένεια. Η συντριπτική αυτή ποσοτική υπεροχή των αραβικών φυλών, η αδιαμφισβήτητη συγγένειά τους και οι κοινοί αγώνες τους κατά των κατακτητών συντέλεσαν σημαντικά στη διαμόρφωση μεγάλης φυλετικής ομοιογένειας και ισχυρής εθνικής συνείδησης. Παρ` όλα αυτά οι δύο επιμέρους φυλετικές ομάδες (ιδίως οι Βέρβεροι) εξακολουθούν να ζουν σε κλειστές κοινωνίες, οι οποίες συχνά ευνοούνται και από το ανάγλυφο, χωρίς πολλές επαφές, ανταλλαγές και επιμειξίες μεταξύ τους.
Η πολυπληθέστερη φυλετική ομάδα είναι σήμερα οι Άραβες, οι οποίοι αριθμούν το 80% σχεδόν του αλγερινού πληθυσμού. Οι Άραβες κατόρθωσαν γρήγορα να εξαπλωθούν σε ολόκληρη τη χώρα και βρίσκονται πλέον κατανεμημένοι σε όλα τα εδάφη της Αλγερίας και όχι σε μεμονωμένες περιοχές. Οι Βέρβεροι αποτελούν το 20% του πληθυσμού της χώρας και ζουν νομαδικά γύρω από συγκεκριμένες περιοχές (Μεγάλη Καβυλία, Ορές, Μ`ζαμπ), αποφεύγοντας τις επαφές με τον υπόλοιπο πληθυσμό της χώρας και ακολουθώντας τις προαιώνιες συνήθειες και τα έθιμά τους. Άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο των Βέρβερων είναι ο διαχωρισμός τους σε επιμέρους φυλετικές υποομάδες, όπως οι Καβύλιοι (περίπου το 13% του αλγερινού πληθυσμού), οι Σαουίγια (περίπου το 7% του αλγερινού πληθυσμού) και οι Τουαρέγκ (περίπου το 1% του αλγερινού πληθυσμού). Ο αριθμός των Βέρβερων έχει γνωρίσει αισθητή μείωση τα τελευταία χρόνια, καθώς αρκετοί από αυτούς αναγκαστικά ή οικειοθελώς εγκατέλειψαν τις εστίες τους και αφομοιώθηκαν από την πολυπληθέστερη φυλή των Αράβων.
Το υπόλοιπο 1% περίπου του πληθυσμού της χώρας αποτελείται από ξένους, κυρίως Ευρωπαίους. Οι Ευρωπαίοι αυτοί (περισσότεροι Γάλλοι και λιγότεροι Άγγλοι) παλιότερα ξεπερνούσαν το 1.000.000, μετά την ανεξαρτησία όμως εγκατέλειψαν μαζικά τη χώρα και σήμερα δεν είναι ούτε 100.000. Οι εναπομείναντες Ευρωπαίοι υπήκοοι της Αλγερίας λιγόστεψαν ακόμη περισσότερο μετά την έναρξη του εμφύλιου πολέμου, καθώς αποχώρησαν μαζικά από τη χώρα και επέστρεψαν στην Ευρώπη.

Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.