Πληροφορίες για: Ζανζιβάρη

Η Ζανζιβάρη ήταν πρώην αγγλική αποικία που απέκτησε την ανεξαρτησία της το Δεκέμβριο του 1963, ενώ τον Απρίλιο του 1964 ενώθηκε με την Ταγκανίκα και αποτέλεσαν την Τανζανία. Το πρώην αγγλικό προτεκτοράτο της Ζανζιβάρης αποτελούνταν από το νησί Ζανζιβάρη και από το νησί Πέμπα και μερικά άλλα μικρότερα νησιά. Η συνολική έκταση έφτανε τις 2.600 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Σήμερα και στα δύο νησιά υπολογίζεται ότι ζουν πάνω από 340.000 κάτοικοι. Πρωτεύουσα και κύριο λιμάνι του προτεκτοράτου ήταν η πόλη της Ζανζιβάρης. Στις αρχές του 19ου αιώνα οι Άγγλοι άρχισαν να καλλιεργούν βασικά γαριφαλόδεντρο για την παραγωγή μπαχαρικών και γαριφαλόλαδου που χρησιμοποιείται στη φαρμακοβιομηχανία. Σήμερα όμως οι ουσίες που έβγαζαν από το γαριφαλόλαδο παράγονται και συνθετικά με αποτέλεσμα όλη σχεδόν η οικονομία της χώρας να καταρρεύσει. Σήμερα καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες, για ν' αλλάξει η καλλιέργεια του γαριφαλόδεντρου με άλλου είδους καλλιέργειες (βλέπε και λέξη Τανζανία).

Σήμερα η Ζανζιβάρη έχει δική της βουλή και δικό της όργανο εκτελεστικής εξουσίας που ασχολούνται με τα τοπικά θέματα της χώρας και υπάγονται φυσικά στην κεντρική κυβέρνηση. Η Ζανζιβάρη είναι καθυστερημένη οικονομικά χώρα, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τις περισσότερες πρώην αποικίες. Η οικονομία της βασίζεται στη γεωργία, που και αυτή γίνεται με τον πιο πρωτόγονο τρόπο. Ούτε και η Ζανζιβάρη κατάφερε ν' αποφύγει τη μονοκαλλιέργεια, που επέβαλαν οι Άγγλοι.

Η Ζανζιβάρη είναι ένα από τα νησιά του Ινδικού Ωκεανού. Βρίσκεται στην Ακτή σουαχίλι, δίπλα στην Τανγκανίκα (ηπειρωτική Τανζανία).
Το βόρειο άκρο της νήσου Ουνγκούτζα βρίσκεται 5,72 μοίρες νότια, 39,30 μοίρες ανατολικά, με το νοτιότερο σημείο 6,48 μοίρες νότια και 39,51 μοίρες ανατολικά. Το νησί χωρίζεται από την ηπειρωτική χώρα της Τανζανίας από ένα πορθμό, ο οποίος στο στενότερο σημείο του είναι 36,5 χιλιόμετρα (22,7 μίλια). Το νησί έχει μήκος περίπου 85 χιλιόμετρα (53 μίλια) και πλάτος 39 χιλιόμετρα (24 μίλια), με έκταση τα 1,464 χλμ² (565 τετραγωνικά μίλια). Η Ουνγκούτζα είναι κυρίως χαμηλού υψομέτρου, με το υψηλότερο σημείο του να είναι στα 120 μέτρα (390 πόδια). Η Ουνγκούτζα χαρακτηρίζεται από πανέμορφες αμμώδεις παραλίες με κοραλλιογενείς υφάλους. Οι ύφαλοι είναι πλούσιοι σε θαλάσσια βιοποικιλότητα.
Το βόρειο άκρο της νήσου Πέμπα βρίσκεται 4,87 μοίρες νότια, 39,68 μοίρες ανατολικά και το νοτιότερο σημείο του βρίσκεται 5,47 μοίρες νότια και 39,72 μοίρες ανατολικά.  Το νησί χωρίζεται από την ηπειρωτική χώρα της Τανζανίας μέσω ενός πορθμού πλάτους περίπου 56 χιλιόμετρα (35 μίλια). Το νησί έχει μήκος περίπου 67 χιλιόμετρα (42 μίλια) και πλάτος 23 χιλιόμετρα (14 μίλια), με έκταση 985 χλμ² (380 τετραγωνικά μίλια). Η Πέμπα επίσης κείτεται κυρίως χαμηλά, με το υψηλότερο σημείο της να είναι τα 95 μέτρα (312 πόδια).

Η ζέστη του καλοκαιριού (που αντιστοιχεί στο χειμώνα του βορείου ημισφαιρίου) συχνά δροσίζεται από ισχυρούς θαλασσινούς αέρες που έχουν σχέση με το βορειοανατολικό μουσώνα (γνωστό στα Σουαχίλι ως Κασκάζι (Kaskazi)), κυρίως στις βόρειες και ανατολικές ακτές. Όντας πλησίον του ισημερινού, τα νησιά είναι ζεστά καθ'όλο το χρόνο. Οι βροχές πέφτουν το Νοέμβριο, αλλά χαρακτηρίζονται από σύντομες καταιγίδες. Μεγαλύτερες βροχές συμβαίνουν συνήθως τον Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο και σε συνεργασία με το νοτιοδυτικό μουσώνα (γνωστό στους ντόπιους Σουαχίλι ως Κούσι (Kusi)

Η απογραφή του 2002 είναι η πιο πρόσφατη απογραφή για τα οποία έχουν αναφερθεί αποτελέσματα. Ο συνολικός πληθυσμός της Ζανζιβάρης ήταν 984.625- με ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 3,1%. Ο πληθυσμός στη Πόλη της Ζανζιβάρης, η οποία ήταν η μεγαλύτερη πόλη, ήταν 205.870

Περίπου τα δύο τρίτα των ανθρώπων - 622.459 - ζούσαν στο Ουνγκούτζα (Νήσο Ζανζιβάρη), με το μεγαλύτερο ποσοστό να είναι εγκαταστημένο στην πυκνοκατοικημένη δυτική πλευρά. Εκτός από την Πόλη της Ζανζιβάρης, άλλες πόλεις στην Ουνγκούτζα περιλαμβάνουν το Chaani, Mbweni, Mangapwani, Chwaka και το Nungwi. Εκτός αυτών των πόλεων, οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν σε μικρά χωριά και ασχολούνται με τη γεωργία ή την αλιεία.

Ο πληθυσμός στη νήσο Πέμπα ήταν 362.166. Η μεγαλύτερη πόλη του νησιού ήταν το Chake-Chake, με πληθυσμό 19.283 κατοίκους. Οι μικρότερες πόλεις είναι το Wete και το Mkoani.

Η νήσος Μάφια, το άλλο μεγάλο νησί του αρχιπελάγους της Ζανζιβάρης αλλά δοιηκούμενο από την ηπειρωτική Τανζανία, είχε έναν συνολικό πληθυσμό 40.801.

Δρόμοι
Η Ζανζιβάρη έχει 1.600 χιλιόμετρα οδικού δικτύου, εκ των οποίων το 85% είναι άσφαλτος ή ημι-άσφαλτος. Το υπόλοιπο είναι χωματόδρομοι, οι οποίοι αποκαθίστανται ετησίως, προκειμένου να είναι προσβάσιμοι καθ'όλο το χρόνο.

Τα μέσα μαζικής μεταφοράς
Δεν υπάρχει κρατικός φορέας μαζικής μεταφοράς στη Ζανζιβάρη. Τα ιδιόκτητα Daladala, όπως λέγονται επισήμως στη Ζανζιβάρη, είναι τα μόνα είδη μέσων μαζικής μεταφοράς. Ο όρος Daladala προήλθε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του '80, από τη λέξη Σουαχίλι "Ντάλα" ή πέντε σελίνια, όταν το κόστος στις δημόσιες συγκοινωνίες τότε ήταν πέντε σελίνια.

Λιμάνια
Υπάρχουν πέντε λιμάνια στα νησιά Ουνγκούτζα και Πέμπα, όλα λειτουργούν και αναπτύσσονται από τη Zanzibar Ports Corporation.
Το κύριο λιμάνι στο Μαλίντι, το οποίο διαχειρίζεται το 90% των συναλλαγών της Ζανζιβάρης, χτίστηκε το 1925. Το λιμάνι αποκαταστάθηκε μεταξύ 1989 και 1992, με την οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ιταλική ανάδοχος εταιρεία,Cogefar-Impresit, υποτίθεται ότι θα έκτιζε αποβάθρες που θα διαρκούσαν 60 χρόνια. Ωστόσο, οι αποβάθρες διήρκεσαν μόλις 11 χρόνια πριν αρχίσουν να καταρρέουν, επειδή η εταιρεία απέκλινε από τις προδιαγραφές. Μετά από μια μακρά νομική μάχη, το 2005 ζητήθηκε από το Διεθνές Δικαστήριο Διαιτησίας, ώστε η εταιρεία να αποζημιώσει τη Ζανζιβάρη με US$11.600.000 για τις ζημίες. Το λιμάνι αποκαταστάθηκε πάλι μεταξύ 2004 και 2009, με μια επιχορήγηση € 31 εκατομμυρίων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σύμβαση ανατέθηκε στην εταιρεία από τη Δανία M/S E. Phil and Sons. Ο τότε διευθυντής της αναδόχου εταιρείας πρότεινε ότι η αποκατάσταση θα διαρκέσει για τουλάχιστον 50 χρόνια. Αλλά το λιμάνι αντιμετωπίζει και πάλι προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης και της βύθισης.
Ατυχήματα με φερριμπότ
Το MV Faith (Πίστη), τo οποίo ξεκίνησε το τελικό ταξίδι του από το λιμάνι του Νταρ ες Σαλαάμ, βυθίστηκε τον Μάιο του 2009 λίγο πριν από την πρόσδεσή του στο λιμάνι του Μαλίντι. Έξι από τους 25 επιβαίνοντες έχασαν τη ζωή τους.
Το MV Skagit, τo οποίo ξεκίνησε επίσης το τελικό ταξίδι του από το λιμάνι του Νταρ ες Σαλαάμ, ανατράπηκε στις 18 Ιουλίου 2012, λόγω θαλασσοταραχής κοντά στη νήσο Chumbe. Το πλοίο είχε 447 επιβάτες, με 81 νεκρούς, 212 αγνοούμενους οι οποίοι θεωρούνται ότι πνίγηκαν και 154 διασωθέντες. Το πλοίο απέπλευσε από το λιμάνι, παρά τις προειδοποιήσεις της Μετεωρολογικής Υπηρεσίας της Τανζανίας, προς τα πλοία να μην επιχειρήσουν τη διέλευση από το Νταρ ες Σαλαάμ προς τη νήσο Ουνγκούτζα, λόγω της θαλασσοταραχής. Μια προεδρική επιτροπή ανέφερε τον Οκτώβριο του 2012 ότι η υπερφόρτωση ήταν η αιτία της καταστροφής.

Αεροδρόμιο
Το κύριο αεροδρόμιο της Ζανζιβάρης, το διεθνές αεροδρόμιο της Ζανζιβάρης, μπορεί από το 2011, να χειριστεί μεγάλα επιβατικά αεροπλάνα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση της μεταφοράς επιβατών και την αύξηση εισροών και εκροών εμπορευμάτων. Μετά από άλλη μια αύξηση της παραγωγικής ικανότητας μέχρι το τέλος του 2013, θα μπορεί να εξυπηρετήσει έως και 1,5 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως. Το νησί εξυπηρετείται με πτήσεις που εκτελούνται από την Auric Air, την Kenya Airways και την Coastal Aviation.