Πληροφορίες για: Ιρλανδία

 Οι παλαιότεροι κάτοικοι ήταν Κέλτες, που εκχριστιανίστηκαν τον 5ο αι. από το Βρετανό επίσκοπο άγιο Πατρίκιο. Ο ιρλανδικός πολιτισμός σημείωσε εξαιρετική άνθηση στους επόμενους αιώνες 5ο και 6ο. Το 12ο αι. η Αγγλία άρχισε την κατάκτηση της Ι., αφού το 1175 ο Ερρίκος Β΄ πέτυχε να αναγνωριστεί η κυριαρχία του σ` όλο το νησί. Για να αναχαιτίσουν μάλιστα οι Άγγλοι την εξέγερση της ανυπότακτης Ι., εφάρμοσαν το σύστημα της "μεταφύτευσης", δηλαδή της εγκατάστασης γνήσιων Άγγλων αποίκων. Από το 16ο αι. διευρύνεται το χάσμα μεταξύ της προτεσταντικής Αγγλίας και της καθολικής Ι. Επανειλημμένες επαναστατικές προσπάθειες των Ιρλανδών, με τη συμπαράσταση -πολλές φορές- και της Ισπανίας και της Γαλλίας, επακολούθησαν. Αλλά η αποτυχία της επανάστασης του 1798 διέλυσε το όνειρο της αυτονομίας. Το 1800, με το νόμο "περί Ένωσης", η χώρα ενσωματώθηκε στο "Ηνωμένο Βασίλειο". Οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες στην Ι. είχαν ως αποτέλεσμα την επιτάχυνση του μεταναστευτικού ρυθμού προς τις Η.Π.Α. Στα τέλη του 19ου αι. και στις αρχές του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, ο αγώνας ανάμεσα στην Αγγλία και στην Ι. πήρε μεγάλη οξύτητα, με τη δράση της οργάνωσης των "Σινφάινερς". Το 1921, ύστερα από διετή ανταρτοπόλεμο, η χώρα απέκτησε την ανεξαρτησία της. Αλλά το Όλστερ εξακολουθούσε να αποτελεί τμήμα του "Ηνωμένου Βασιλείου". Τα προβλήματα της καθολικής μειονότητας ήταν εκεί οξύτατα και προκάλεσαν εξεγέρσεις, που συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με τη μορφή ανταρτοπολέμου πόλεων.
Το ανεξάρτητο μέρος του νησιού αποτέλεσε την Ιρλανδική Δημοκρατία, η οποία το 1937 αποχώρησε από τη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο παρέμεινε ουδέτερη.

Ο πληθυσμός της χώρας είναι 3.600.000 κάτοικοι. Οι Ιρλανδοί είναι κελτικής καταγωγής. Μιλούν την ιρλανδική ή γαελική γλώσσα, παράλληλα με την αγγλική. Το 94% του πληθυσμού είναι καθολικοί και το 5% προτεστάντες. Η περιορισμένη οικονομική ανάπτυξη και η βρετανική καταπίεση κατά τους μακροχρόνιους απελευθερωτικούς αγώνες προκάλεσαν μεγάλο μεταναστευτικό ρεύμα, κυρίως προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο συνεχίζεται και σήμερα.
Η Ιρλανδική Δημοκρατία (Έιρε στη γαελική) έχει κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Ο πρόεδρος, αρχηγός του κράτους, εκλέγεται με άμεση ψηφοφορία. Το κοινοβούλιο αποτελείται από τη Βουλή και τη Γερουσία. Την εκτελεστική εξουσία έχει η κυβέρνηση.
Η χώρα διαιρείται σε 26 κομητείες. Πρωτεύουσα είναι το Δουβλίνο (985.000 κάτ.), στην ανατολική ακτή. Άλλες αξιόλογες πόλεις είναι οι Κορκ (175.000 κάτ.), Λίμερικ (80.000 κάτ.) και Γουότερφορντ (42.000 κάτ.).

Το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους είναι πεδινό ή λοφώδες. Οι ακτές παρουσιάζουν μικρή κατάτμηση στα Α, μέτρια στα Ν και μεγάλη στα Δ και στα Β. Το κλίμα είναι υγρό ωκεάνιο, με συχνές βροχοπτώσεις, που διατηρούν τα εκτεταμένα λιβάδια πράσινα σ` όλη τη διάρκεια του έτους.
Υπάρχουν πολλοί ποταμοί, μικρού όμως μήκους.

Το κλίμα είναι υγρό ωκεάνιο, με συχνές βροχοπτώσεις, που διατηρούν τα εκτεταμένα λιβάδια πράσινα σ` όλη τη διάρκεια του έτους.

Ο πληθυσμός της χώρας είναι 3.600.000 κάτοικοι. Οι Ιρλανδοί είναι κελτικής καταγωγής. Μιλούν την ιρλανδική ή γαελική γλώσσα, παράλληλα με την αγγλική.

 Στην Ιρλανδία η οδήγηση γίνεται στα αριστερά