Πληροφορίες για: Γαλλική Πολυνησία

Το 1986, το κόμμα του Όσκαρ Τεμαρού (Tavini Huiraatira) κέρδισε 2 έδρες στη Συνέλευση, 4 έδρες το 1991, 11 το 1996 και 13 το 2001. Το 2004 ο συνασπισμός Ένωση για τη Δημοκρατία κατέλαβε 27 επί συνόλου 57 εδρών.

Η πρώτη θητεία του Τεμαρού στην προεδρία ήταν από τις 15 Ιουνίου του 2004 ως τις 8 Οκτωβρίου 2004, οπότε και η κυβέρνησή του ανατράπηκε με πρόταση μομφής από το Κοινοβούλιο, με 29 υπέρ έναντι 28 κατά. Στη συνέχεια έγινε υπηρεσιακός Πρόεδρος για δύο εβδομάδες, ωστόσο αναγκάστηκε να παραιτηθεί από το αξίωμά του μέχρι το Μάρτιο του 2005, οπότε επανεξελέγη σε επαναληπτικές βουλευτικές εκλογές. Ο Τεμαρού ηγήθηκε του πεντακομματικού συνασπισμού Ένωση για τη Δημοκρατία, που περιλαμβάνει το κόμμα Tavini Huiraatira (Κόμμα- Υπηρέτης του Λαού), που είναι υπέρ της ανεξαρτησίας και άλλα μικρότερα κόμματα, τα οποία υποστηρίζουν την αυτονομία και όχι την ανεξαρτησία της Γαλλικής Πολυνησίας από τη Γαλλία. Τα κόμματα αυτά κέρδισαν τους υποστηρικτές του βετεράνου πολιτικού Γκαστόν Φλος στις εκλογές του 2004.

Η δεύτερη εκλογή του Τεμαρού στην προεδρία έγινε τον Οκτώβριο του 2005 και τερματίστηκε όπως και η πρώτη, δηλαδή με πρόταση μομφής από το Κοινοβούλιο, στις 13 Δεκεμβρίου 2006. Ο Τεμαρού ήδη είχε απωλέσει τον έλεγχο του Κοινοβουλίου εξαιτίας αυτομολήσεων των βουλευτών του σε άλλα κόμματα. Στις νέες προεδρικές εκλογές, στις 26 Δεκεμβρίου 2006 εξελέγη Πρόεδρος ο Γκαστόν Τονγκ Σανγκ.
Οι Τονγκ Σανγκ, Φλος και Τεμαρού εναλλάσσονταν στην εξουσία για τα επόμενα τρία χρόνια.
Στις 24 Μαρτίου του 2009 η Γαλλία ανακοίνωσε ότι θα καταβάλει αποζημιώσεις σε πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό όπως επίσης και σε κατοίκους που παρουσίασαν προβλήματα υγείας συνεπεία των πυρηνικών δοκιμών της χώρας, αρχικά στην Αλγερία και στη συνέχεια στη Γαλλική Πολυνησία εντός 30 ετών.

Το 2004 η Γαλλία παραχώρησε στην κτήση καθεστώς διευρυμένης αυτοδιοίκησης. Από το 1946 ως το 2004 η Γαλλική Πολυνησία ήταν υπερπόντιο έδαφος της Γαλλίας. Αρχηγός Κράτους είναι έκτοτε όχι μόνο ο Πρόεδρος της Γαλλίας, αλλά και ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης της Γαλλικής Πολυνησίας. Από το 2014 Πρόεδρος είναι ο Εντουάρ Φριτς.

Στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών, τον Ιανουάριο του 2008, το κόμμα Το Σπίτι μας (To Tatou Aia) κέρδισε 36,5% των ψήφων, η Ένωση για τη Δημοκρατία 32,8% και ο Λαϊκός Συναγερμός (Tahoeraa Huiraatira) 21,8%. Μόνο 3 επί συνόλου 57 εδρών αποφασίστηκαν στον πρώτο γύρο: 2 για το Te Henua Enata A Tu και 1 για το Tahoeraa Huiraatira. Οι υπόλοιπες 54 αποφασίστηκαν στις 10 Φεβρουαρίου 2008 στο δεύτερο γύρο. Στις 31 Ιανουαρίου παραιτήθηκε η κυβέρνηση του Όσκαρ Τεμαρού, o ίδιος όμως αρνήθηκε να κάνει δεκτές τις παραιτήσεις των υπουργών του. Στις 15 Απριλίου του 2008 ο Τονγκ Σανγκ έγινε ξανά Πρόεδρος έπειτα από πρόταση μομφής εναντίον της κυβέρνησης του Γκαστόν Φλος. Το Δεκέμβριο του 2008 έχασε την οριακή πλειοψηφία που είχε η κυβέρνησή του έπειτα από την αποχώρηση ενός βουλευτή από τον οκτακομματικό συνασπισμό. To Φεβρουάριο του 2009 εξελέγη πρόεδρος ξανά ο Τεμαρού, ο οποίος παραιτήθηκε έπειτα από πρόταση μομφής, το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Πρόεδρος έγινε ξανά ο Τονγκ Σανγκ. Τον Απρίλιο του 2011 έπειτα από πρόταση δυσπιστίας, κατέρρευσε η κυβέρνηση του Τονγκ Σανγκ και πρόεδρος έγινε για 5η φορά μέσα σε 7 χρόνια ο Τεμαρού.

Aνάμεσα στην Aυστραλία και την ανατολική ακτή της Aμερικής, ένα αρχιπέλαγος γεμάτο νησιά. O χώρος που καταλαμβάνει η Γαλλική Πολυνησία είναι ίσος με την έκταση της Eυρώπης, χωρίς τη Pωσία. Kαταγάλανες θάλασσες, λευκές ακτές, πράσινη βλάστηση...

Κλίμα της περιοχής των τροπικών, εύκρατο καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς στην Ταϊτή. Από τον Δεκέμβριο ως τον Μάρτιο επικρατούν ζέστη και υγρασία (είναι η περίοδος των βροχών, με μέση θερμοκρασία στους 35 βαθμούς), ενώ από τον Απρίλιο ως τον Νοέμβριο επικρατούν δροσιά και ξηρασία, με μέση θερμοκρασία στους 27 βαθμούς.

Πληθυσμός: 270.500 κατοίκους

Στην Tαϊτή βρίσκεται το μοναδικό διεθνές αεροδρόμιο της Γαλλικής Πολυνησίας, όπου και προσγειώνονται όλες οι εξωτερικές πτήσεις.