Πληροφορίες για: Σιγκαπούρη

Μέχρι τον 20ό αιώνα

Από πηγές του τέλους του 14ου αιώνα μ.Χ. το νησί της Σιγκαπούρης ονομαζόταν Τουμασίκ ή Τεμασέκ. Αρχικά ήταν φυλάκιο της αυτοκρατορίας της Σουμάτρα. Κατά τον 11ο και 13ο μ.Χ. αιώνα γνώρισε επιδρομές στρατευμάτων γειτονικών χωρών. Στα τέλη του 14ου αιώνα η Σιγκαπούρη παρήκμασε, αλλά συνέχισε να λειτουργεί ως λιμάνι. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές για την προέλευση αυτών που ονόμασαν το νησί Σιγκαπούρη (πόλη των λεόντων). Η πόλη σύμφωνα με τα "Μαλαϊκά χρονικά" (1535) ιδρύθηκε και ονομάστηκε από τον πρίγκιπα της Σουμάτρας Σρι Τρι Μπουάνα. Μετά την περίοδο ακμής του 13ου και 14ου αιώνα περιήλθε σε παρακμή και το 1819 ο Άγγλος σερ Τόμας Στάμφορντ Ραφλς ίδρυσε σε ένα μικρό ψαράδικο χωριό τη σύγχρονη Σιγκαπούρη, που γνώρισε απίστευτη οικονομική και δημογραφική ανάπτυξη χάρη στο εμπορικό δαιμόνιο των Κινέζων μεταναστών του 19ου αιώνα. Η Σιγκαπούρη υπήρξε μαζί με το λιμάνι Πινάνγκ (έτος ίδρυσης 1786) και τη Μαλάκα (1824) αγγλική αποικία με το όνομα Εγκαταστάσεις των Στενών.

Ο 20ός αιώνας

Στο τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου ο πληθυσμός του νησιού ανήλθε σε 250.000 κατοίκους και κατά την περίοδο του μεσοπολέμου η αποικία διευρύνθηκε με την ενσωμάτωση της επαρχίας Ουέλσλεϊ και τη Νανίγκ. Στις 15 Φεβρουαρίου 1942 η Σιγκαπούρη περιήλθε στον έλεγχο των ιαπωνικών στρατευμάτων μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 1945. Τον επόμενο χρόνο (1946) η Σιγκαπούρη ανακηρύχτηκε χωριστή βρετανική αποικία και το 1959 απέκτησε καθεστώς αυτοδιοίκησης στα πλαίσια της Βρετανικής Κοινοπολιτείας. Στις 3 Ιουνίου 1959 ψηφίστηκε το Σύνταγμα της Σιγκαπούρης. Στις εκλογές που έλαβαν χώρα το ίδιο έτος την εξουσία ανέλαβε το Κόμμα Λαϊκής Δράσης (ΚΛΔ) με αρχηγό τον Λι Κουάν Γιέου. Το 1964 αποτέλεσε τμήμα της Μαλαισιανής Ομοσπονδίας που ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1963. Τον Αύγουστο του 1965 η Σιγκαπούρη αποσπάστηκε από τη Μαλαισία και στις 9 Αυγούστου 1965 ανακήρυξε την ανεξαρτησία της. Στις 31 Οκτωβρίου 1971 αποχώρησαν από το νησί οι βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις. Το 1982 το ΚΛΔ, που από το 1959 βρίσκεται στην εξουσία και συνδυάζει την αντικομουνιστική θέση με πολιτικές επιλογές που οδήγησαν στην οικονομική ανάπτυξη του 10% ετησίως, συνέταξε νέο σύνταγμα, που θεωρήθηκε από τους πολιτικά αντιτιθέμενους ως προσπάθεια επισημοποίησης του μονοκομματισμού.

Πρόεδρος της χώρας από την 1η Σεπτεμβρίου του 1999 είναι ο Σελαπάν Ράμα Νάθαν και πρωθυπουργός ο Γκοχ Τσου Τονγκ από τις 28 Νοεμβρίου του 1990.

Μορφολογία εδάφους

Η μορφολογία της Σιγκαπούρης δεν παρουσιάζει μεγάλες οροσειρές ούτε ποικιλομορφία. Τα 2/3 σχεδόν της συνολικής έκτασης είναι πεδιάδες και μόνο στο κέντρο περίπου του νησιού συναντάται ο λόφος Μπουκίτ Τίμαχ με υψόμετρο 177 μέτρα. Ένα χαμηλότερο οροπέδιο που σχηματίζεται από την εναλλαγή λόφων και διαβρωμένων κοιλάδων εκτείνεται στο ανατολικό τμήμα του. Μικροί γκρεμοί κάνουν την εμφάνισή τους κατά μήκος των νότιων και δυτικών ακτών.

Υδρογραφία

Τα μικρά υδάτινα ρεύματα του νησιού πηγάζουν από τα κεντρικά υψώματα. Ο πιο μεγάλος ποταμός είναι ο Σελέταρ και το μήκος του δεν υπερβαίνει τα 16 χλμ.

Το κλίμα της Σιγκαπούρης είναι γενικά τροπικό με ετήσια μέση θερμοκρασία που κυμαίνεται γύρω στους 27°C τον Ιούνιο και 25°C τον Ιανουάριο. Οι μέσες ετήσιες βροχοπτώσεις είναι εξίσου υψηλές. Βρέχει σχεδόν καθημερινά και οι βροχοπτώσεις φτάνουν μηνιαίως τα 2.500 χιλιοστόμετρα κατά τη διάρκεια του τριμήνου από τον Δεκέμβριο ως τον Μάρτιο, όταν πνέουν οι μουσώνες που έχουν βορειοανατολική κατεύθυνση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού (Μάιος μέχρι Σεπτέμβριος), ενώ όταν πνέουν οι μουσώνες με νότια κατεύθυνση το ύψος των βροχών ανέρχεται στα 1.800 χιλιοστόμετρα με ετήσια μέση τιμή τα 2.413 χιλιοστόμετρα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2002 ο πληθυσμός του κρατιδίου είναι 4.452.732 κάτοικοι και η πυκνότητα του πληθυσμού 6.434 άτομα ανά τετρ. χλμ. Η Σιγκαπούρη είναι το πιο πυκνοκατοικημένο κράτος της ασιατικής ηπείρου με 100% αστικοποίηση, αφού η ομώνυμη πρωτεύουσα της Σιγκαπούρης και η ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή συγκεντρώνει το σύνολο των κατοίκων.

Το 2002 ο μέσος όρος ζωής των κατοίκων ήταν 80,29 χρόνια και ειδικότερα 83,47 χρόνια για τις γυναίκες και με σημαντική απόκλιση 77,34 για τους άνδρες, με 17,6% του συνολικού πληθυσμού κάτω από 15 ετών, με 75,3% από 15 μέχρι 64 ετών και 7,1% από 65 ετών και άνω.

Το 2002 ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού ήταν 3,46%, με ποσοστό γεννητικότητας που ανερχόταν στο 1,27%, θνησιμότητας 0,42%, που στο μεγαλύτερο ποσοστό της οφείλεται στις ασθένειες του σύγχρονου αναπτυγμένου κόσμου, όπως είναι οι διάφορες μορφές καρκίνου και οι καρδιαγγειακές παθήσεις. Η βρεφική θνησιμότητα την ίδια χρονιά κυμαινόταν επίσης στο 0,36%.

Το εσωτερικό οδικό δίκτυο είναι πυκνό· το 2000 υπολογίστηκε το μήκος του στα 3.150 χλμ., από τα οποία το 98% ήταν ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι. Την ίδια χρονιά το συνολικό μήκος των σιδηροδρόμων ήταν μόλις 38,6 χλμ. Ο σιδηρόδρομος δίνει τη δυνατότητα σύνδεσης με τη Μαλαισία. Από το λιμάνι της Σιγκαπούρης διακινούνται τα περισσότερα προϊόντα που εισάγει ή εξάγει η Μαλαισία. Το κρατίδιο έχει μόνο ένα αεροδρόμιο που είναι διεθνές και εξυπηρετεί τις διεθνείς αεροπορικές γραμμές προς την Αυστραλία και την Άπω Ανατολή.

Εξίσου ικανοποιητικό είναι και το δίκτυο επικοινωνίας. Το 2000 υπήρχαν 1,33 εκατ. τηλεοπτικοί δέκτες και 2,6 εκατ. ραδιόφωνα.