Η Τικάλ ήταν πρωτεύουσα του ομώνυμου, πολύ ισχυρού βασιλείου των Μάγια και θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα αστικά κέντρα του προκολομβιανού πολιτισμού. Το απόγειό της χρονολογείται μεταξύ 200 και 900. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το Βασίλειο Τικάλ κυριαρχούσε σε μεγάλο τμήμα της αυτοκρατορίας των Μάγια πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά και αλληλοεπιδρούσε με περιοχές σε όλη τη Μεσοαμερική, όπως η Τεοτιχουάκαν στην κοιλάδα του Μεξικού, την οποία πιθανόν κατέκτησε τον 4ο αιώνα. Μετά το τέλος της Κλασσικής Περιόδου, τα ανάκτορα της Τικάλ κάηκαν και ο πληθυσμός άρχισε να μειώνεται. Στο τέλος του 10ου αιώνα, η πόλη εγκαταλείφθηκε όταν είχε αρχίσει πλέον να την πνίγει η ζούγκλα.
Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών, μεταγενέστερα, είχαν ακουστά ότι μέσα στη ζούγκλα υπάρχει μία αρχαία πόλη των Μάγια. Ωστόσο απ΄ότι φαίνεται δεν ήξεραν πού ακριβώς βρισκόταν, ήταν θαμμένη μέσα στην εξαιρετικά πυκνή βλάστηση. Μέχρι που στα μέσα του 19ου αιώνα, ένας συλλέκτης κόμμεως, ονόματι Αμβρόσιος Τουτ, σκαρφάλωσε σε ένα ψηλό δέντρο για να μαζέψει το κόμμι και είδε από μακριά κάτι σαν κτίρια. Ενημέρωσε τον κυβερνήτη της περιοχής και πήγαν μαζί για να δουν περί τίνος επρόκειτο. Ο κυβερνήτης ειδοποίησε για την ανακάλυψη τούς ανωτέρους του στην πρωτεύουσα και τότε η εφημερίδα Gaceta δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο ονόμασε τη νέοανακαλυφθείσα, μυστηριώδη αρχαία πόλη, Τικάλ. Ακολούθως, το 1853, η Επιστημονική Ακαδημία του Βερολίνου αναδημοσίευσε το άρθρο και τότε αρχαιολόγοι και κυνηγοί θησαυρών άρχισαν να επισκέπτονται την περιοχή. Η καταγραφή του αρχαιολογικού χώρου άρχισε τη δεκαετία του 1880. Εκτεταμένες ανασκαφές έλαβαν χώρα από το 1956 μέχρι το 1970 από το πανεπιστήμιο της Πενσιλβανίας. To 1979, το Αρχαιολογικό Πάρκο Τικάλ ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς από την UNESCO.