Βρίσκεται μέσα στη Σαχάρα, σε ένα αχανές οροπέδιο στη νοτιοανατολική Αλγερία, και είναι ένα απίστευτο εθνικό πάρκο χαρακτηρισμένο ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. Περιλαμβάνει αρχαιολογικό χώρο, καταφύγιο βιόσφαιρας με κυπαρίσσια και μυρτιές της ερήμου και άλλα ενδημικά είδη χλωρίδας και πανίδας υπό εξαφάνιση και ένα πανόραμα γεωλογικών σχηματισμών που μοιάζει με πίνακα abstrait ζωγραφικής ή παράξενο σεληνιακό τοπίο. Επίσης διαθέτει μία από τις πιο σημαντικές ομάδες προϊστορικών σπηλαίων στον κόσμο, που καλύπτουν έκταση μεγαλύτερη των 72.000 τ.χλμ. Αυτά έχουν ανακαλυφθεί μέχρι στιγμής.
Ο αρχαιολογικός χώρος εντοπίστηκε το 1910 στα βράχια και περιλαμβάνει προϊστορική ζωγραφική και χαρακτική. Μιλάμε για περίπου 15.000 απεικονίσεις, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, που χρονολογούνται από την πρώιμη Νεολιθική εποχή στο τέλος της τελευταίας περιόδου των Παγετώνων κατά την οποία η Σαχάρα ήταν ακόμη μία… κατοικήσιμη σαβάνα. Συγκεκριμένα οι ζωγραφιές και τα χαρακτικά, σύμφωνα με τη μελέτη των σχετικών ιζημάτων, είναι ηλικίας από 9.000-12.000 ετών. Τα θέματά τους δείχνουν μεγάλα άγρια ζώα, όπως αντιλόπες και κροκόδειλους, κοπάδια βοοειδών και ανθρώπους που κυνηγούν και χορεύουν. 
Η οροσειρά που περιλαμβάνει τα σπήλαια, τα ζωγραφισμένα βράχια και τον βιότοπο αποτελείται κυρίως από ψαμμίτη με αποχρώσεις που ποικίλουν από το μαύρο έως το θαμπό κόκκινο. Επίσης λόγω της διάβρωσης του πετρώματος στην περιοχή σχηματίζονται περίπου 300 φυσικές αψίδες στους βράχους και πολλά χρωματιστά και περίτεχνα ανάγλυφα στο έδαφος. Λόγω του υψομέτρου και των υδατοστεγών ιδιοτήτων του ψαμμίτη, η βλάστηση στο πάρκο είναι έντονη, εν αντιθέσει με τη γύρω ερημική περιοχή. Περιλαμβάνει διάσπαρτη δασική έκταση απειλούμενων προϊστορικών ενδημικών ειδών όπως το κυπαρίσσι και η μυρτιά της Σαχάρας στα υψηλότερα τμήματα του ανατολικού μισού της οροσειράς − εκεί εκτείνεται ο βιότοπος. Οι απειλούμενοι πληθυσμοί του προϊστορικού κροκόδειλου της Δυτικής Αφρικής που βλέπουμε στα χαρακτικά ζούσαν στο Τασιλί ν'Ατζέρ μέχρι τον 20ό αιώνα. Σήμερα εξακολουθούν να κατοικούν στο οροπέδιο, αιγοπρόβατα μουφλόν, τα οποία είναι το μοναδικό είδος μεγαλύτερων θηλαστικών που απεικονίζονται στους βράχους.
Η μελέτη όλου αυτού του φυσικού πλούτου και η καταγραφή των προϊστορικών χαρακτικών είναι ακόμα σε εξέλιξη. Η πληροφόρηση που έχουμε είναι σχετικά περιορισμένη. Ωστόσο κάθε επαφή με αυτή την υπέρκοσμη ομορφιά κόβει την ανάσα στους τυχερούς επισκέπτες.  Ταυτόχρονα γεωλόγοι, αρχαιολόγοι, φυσιοδίφες, ιστορικοί τέχνης ερευνούν, μελετούν και καταγράφουν. Ένα πράγμα μόνο μπορούμε να πούμε με σιγουριά: αυτός ο πλανήτης κρύβει θαύματα!