Η μαγευτική σειρήνα του Ρήνου και ο γερμανικός ρομαντισμός
Θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι η Σειρήνα του γερμανικού ρομαντισμού. Ο μύθος της Λορελάι έχει σημαδέψει τη γερμανική λογοτεχνία, μα περισσότερο απ’ όλα έχει σημαδέψει τον ίδιο τον ποταμό Ρήνο και όσους τον διασχίζουν. Το όνομά της εμφανίζεται για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά γράμματα το 1801, στην ομώνυμη μπαλάντα που έγραψε ο Κλέμενς Μπρεντάνο, ποιητής γεννημένος στην Κόμπλεντς. Ο Μπρεντάνο λοιπόν έγραψε για μια πανέμορφη κοπέλα από το Μπάκαραχ που πικραμένη από την απιστία του αγαπημένου της θέλησε να δώσει τέλος στη ζωή της. Για να την αποτρέψουν από αυτές τις μαύρες σκέψεις, τη συνοδεύουν προς ένα μοναστήρι, ωστόσο εκείνη καθοδόν στέκεται για λίγο πλάι στα βράχια, στην όχθη του Ρήνου, για να ρίξει μια τελευταία ματιά στο κάστρο του αγαπημένου της. Βλέποντάς τον να φεύγει με το άλογό του, χάνει τα λογικά της και απελπισμένη πέφτει στα αφρισμένα νερά του ποταμού.
Σε μια παραλλαγή της ιστορίας από τον ίδιο τον Μπρεντάνο παρουσιάζει την απελπισμένη Λορελάι να κάθεται σε έναν βράχο και να χτενίζει τα μακριά, χρυσαφένια μαλλιά της. Με τη μαγευτική ομορφιά της προσελκύει τα καράβια που πλέουν στον Ρήνο κι εκείνα τσακίζονται στα βράχια. Την εικόνα αυτή προσάρμοσε στο δικό του περίφημο ποίημα και ο Χάινριχ Χάινε.
Όπως συνήθως συμβαίνει με τους μύθους σε όλο τον κόσμο, παντού κρύβονται ψήγματα αλήθειας και πραγματικών γεγονότων. Το σημείο όπου τοποθετείται ο βράχος της Λορελάι βρίσκεται σε μια περιοχή με δυνατά ρεύματα, όπου ένας μικρός καταρράκτης παράγει θόρυβο που από μακριά ακούγεται σαν μουρμουρητό, ή αν είμαστε κάπως πιο ρομαντικοί, σαν το τραγούδι μιας σειρήνας. Επιπλέον, η φιδογυριστή κίνηση του Ρήνου σ’ αυτή την έκταση δημιουργεί απότομες στροφές με περιορισμένη ορατότητα. Όλα αυτά συνέβαλλαν στη δημιουργία του μύθου που με τον καιρό έγινε η μεγαλύτερη τουριστική ατραξιόν στην κρουαζιέρα του Ρήνου!